Vorige week is de stukadoor bij ons langs geweest om alle sierpleister in onze huiskamer weer glad te maken. We waren er na 20 jaar helemaal op uit gekeken. Daarom moesten alle meubels de huiskamer uit, inclusief de lamellen voor de ramen. Om niet alles open en bloot te hebben liggen, hebben we kranten voor de ruiten geplakt. Onwillekeurig kom je dan bij het plakken nog wel eens een artikeltje tegen wat je nog niet gelezen hebt. Terwijl ik zo zo’n artikel stond te lezen, moest ik terug denken aan een beeld, wat je bij ons vroeger op straat vaak zag bij het gebouw van de krant in dit geval “De Limburger”, was een meters lange vitrine met daarin de krant van die dag. Vaak zag je mensen daar gratis de krant staan te lezen. Dat zie je tegenwoordig volgens mij nergens meer. Het gebouw van de krant is bij ons ook uit de binnenstad verdwenen en staat nu aan de rand van de stad. Met de vooruitgang verdwijnt veel uit ons zicht. Veel wordt zo definitief vergeten. Om het blogje hier aan te kleden heb ik gezocht naar een foto van zo’n vitrine. Moeilijk te vinden, maar bij de Gelderlander heb ik ik er nog een gevonden. Waarvoor mijn dank.
Heb ik nooit geweten of gedaan; wanneer ik nu voorbij een dagbladhandelaar wandel zal ik ook altijd even de pas inhouden om de koppen van de diverse boeken, tijdschriften ed te lezen.. en wanneer me iets interessant lijkt zoek ik ’t nadien wel op op t internet.
Ik kan mij dat nog wel herinneren.
Met de aanslag destijds op het Olympisch dorp stonden er hele rijen voor de vitrines.
Wie weet hangen er over afzienbare tijd grote tablets van dagbladen waarop je met je vingers kan bladeren.. Dat zou vooruitgang ook kunnen betekenen.
Een paar deuren verder van mijn huis was vroeger een kantoor van het Limburgs Dagblad. Daar was eenzelfde constructie aangebracht en las ik iedere morgen even de koppen als ik er met de hond op uit was.
Bij de Gelderlander heb ik vaak met veel plezier gelezen.
Eerste en nieuwe en extra edities werden daar ook nog opgeplakt.
Maar ook de commentaren van de hangouderen op deze plek waren altijd heel speciaal.
Ja, vroeger was alles altijd beter ….
Het speciale van een regionale krant met het wereldnieuws heb ik altijd erg gewaardeerd.
Nu is het internet, twitteren, nieuwszenders op radio en tv dat ons van nieuws voorziet.
Het gebouw van de foto is volgens mij helemaal verdwenen.
Leuke nostalgie!
Vriendelijke nieuwjaarsgroet uit Amsterdam-ZuidOost
Het geeft meteen ook een beetje een saamhorigheidsgevoel: dat samen lezen.
oh ja leuk,
dat herken ik wel,
de amersfoortse courant ook vaak zo gelezen.
leuk bericht. ik heb in een ver verleden een tijdje bij mijn moeder op kantoor gewerkt. zijn werkte op het agentschap van de volkskrant en het parool in den haag. elke dag zwarte handen van het ophangen van de verse krant in de vitrines 🙂
en de foto van de gevel van de gelderlander: het pand staat er niet meer, de zgn. stottergevel is er nog wel, een nieuw pad op dezelfde plek.
http://www.nice-site.nl/ onderaan de pagina
Dag Sjoerd,
jaha, dat herinner ik me nog wel.
Ik was alleen te jong en niet echt geïnteresseerd in het nieuws van de dag.
Heb je deze al bekeken:
http://nos.nl/dossier/206431-nos-jaaroverzichten-online/
Heel gaaf. Alle jaaroverzichten van 1956 tot nu van de NOS te zien in 75 uur.
Ga d’r maar aanstaan.
Maar zo af en toe een jaartje er uit pikken is natuurlijk heel leuk.
Het jaar van de geboorte van mijn dochter.
Of… wat gebeurde er allemaal in het jaar, dat ik …
Enzovoorts.
Dag!
Groet van Marlou
.
Volgens mij had het Dagblad van het Noorden dat vroeger ook in Groningen. En lokale kranten hebben het ook nog wel eens. Maar die zijn vaak toch al gratis..
Langzaam verdwenen en dan valt het niet eens op. De kamer opknappen is weer eens iets anders met de kerst 😉
Ja, nou je het zegt … Zo heb ik ook nog wel eens een krant staan lezen, hoewel het eigenlijk meer koppen snellen was …
hahaha ja dat is pas nostalgie! en het bestaat dus nog wel 😉
XXX
Ik denk dat de meeste mensen het nu op internet lezen. Dat maakt het toch een stuk comfortabeler.
Love As Always
Di Mario
Na 20 jaar, dan is het wel tijd ja… wij gaan in 2012 aan de gang, dan zitten wij in de woonkamer op 14 jaar hetzelfde muurwerk…
Ja, dat weet ik ook nog. Hier in de stad hingen die vitrines ook.
Nu niet meer, zelfs de krant van toen is er niet meer.
Vroeger ook regelmatig gedaan, bij dagblad De Stem voor de ramen staan om de krant te lezen.
Nu op internet, zolang het nog gratis kan.
Sierpleister glad maken doe ik muur voor muur zelf, eindelijk van die troep af! 😛
Zo komen ineens weer herinneringen bovendrijven!
En je huiskamer kan er nu vast ook weer jaren tegen!
De schilder is momenteel nog bezig, vandaag zijn laatste dag bij ons en dan is het klaar.
Dat fenomeen kende ik nog niet… Is denk ik ook niet zo gek.
Maar wel erg leuk, dat het zo vroeger ging. Kan me er wel iets bij voorstellen.