Goal! hoorden we mijn vader dan van boven roepen, als een van zijn favoriete elftallen weer eens scoorde. Boven op een slaapkamer, daar was mijn vader als enige voetballiefhebber van het gezin naar toe verbannen, om vanaf een kleine zwart/wit televisie, toch het voetballen te kunnen zien. Een andere keus was er niet zo hadden wij, zijn zes zonen destijds democratisch besloten. Want voetbal was een ding wat we met zijn allen verfoeiden. Jaren later liep ik op een beurs, waar een verkoper mij een abonnement op “Voetbal International” probeerde aan te smeren. Ik zei “géén interesse” en liep door. Ik weet niet welk deel van de zin “géén interesse” hij niet begrepen had, maar hij bleef doorgaan. O, mijnheer houdt zeker niet van sport. Waarop ik hem enigszins geïrriteerd meedeelde, wel van sport te houden, maar niet van voetballen. Ik sportte toen nota bene zeven dagen per week, het minste wat ik op een dag deed, als ik weinig tijd had, was nog altijd ’s ochtends vijf kilometer hardlopen. Nu jaren later ben ik toch een beetje voetballiefhebber en ook fan van het “Nederlands elftal” (ja ik weet het!) geworden. Mijn plan “A” is: ik kijk naar de wedstrijden en hoop dat Nederland dan kampioen wordt. Men zal mij nu dus wel als het zwarte schaap van de familie beschouwen, alhoewel ik het vermoeden heb dat minstens een paar van mijn broers ook stiekem naar de wedstrijden hebben zitten kijken. Jammer dat plan “A” deze keer weer mislukt is, en het voor ons nu al weer afgelopen is. Ik had nu zelfs enige Oranjeversiering aangebracht (zie foto onder), maar het mocht niet baten. Ze speelden gewoon slecht deze keer. Maar ik wil toch wel weten hoe het Europees Kampioenschap 2012 afloopt, en om niet te hoeven kijken zonder een favoriet te hebben, heb ik plan “B” in stelling gebracht. Mijn favoriet is nu de Deutsche Mannschaft. Het verleden, de onterecht verloren WK-finale van 1974 heb ik inmiddels verwerkt, en het zijn tenslotte onze buren, het schijnt ook dat we als Nederlanders veel met hen gemeen hebben (maar dat wil niet iedere Nederlander weten). En ik ken zelfs een aantal Duitse spelers, dat wil ook wat zeggen. Even heb ik getwijfeld over Italië, vanwege mijn van Italiaanse komaf Belgische collega, maar dan kunnen we geen leedvermaak meer naar elkaar toe hebben. Wellicht dat Italië plan “C” wordt, mocht plan “B” onverhoopt ook nog mislukken.
Ha Frank,
ik maak geen plannen meer, plan A viel al in het water. oma
Ik ben ook een uitsluitend oranje kijker, maar ben bang dat ik toch wel her en der iets zal oppakken van de andere wedstrijden.
Ik heb niets met voetbal, als Duitsland maar wint. En dat hoor ik dan achteraf wel.
De jongens van Holland hebben er echt niets van gebakken. Over het paard getilde heren die alleen maar denken aan geld en nog eens geld. Meer en meer. Wij gaan voor plan C en hopen dat Spanje zaterdagavond, op Dia de San Juan, wint van Frankrijk en dan in de halve finale staat. Een finale Spanje – Duitsland is onze droomfinale, nu de Ollanders er uit zijn.
Frank ik ga je gedag zeggen.
Lieve groeten Mara
ja, nee, verloren is verloren, en we gaan niet overlopen naar de vijand, kom op zeg!
Als ik de foto bekijk, vermoed ik een Makro-pas… klopt dat?
yep, heb ik, maar toch van iemand anders gekregen.
PLan A was bij mij ook Holland, plan B (de voetbalpool) is Duitsland, mochten die winnen dan levert het tenminste nog iets op (winst in de pool)
Met de jaren kome toch de gebreken.
Ik ben nog aan het bedenken wie plan B is. Voorlopig heb ik dus geen plan.
Leuke versiering trouwens.
Love As always
Di Mario
Een huisje in Spanje, plan C kan ook nog… Gelukkig weet nu niemand welk biertjuh je onder dat oranje shirtje hebt verstopt.
Als je goed aan de zijkant kijkt dan zie je dat het biertje een Biertjuh is. Maar dat had je al gezien.
Ja, jammer dat plan A mislukt is.
Ik had ook op beter gehoopt.