Ook in Noord-Holland wilde iedereen natuur de beschikking hebben over elektriciteit. De eerste electriciteitsmaatschappij aldaar, De ENEM, begon rond 1900 met de bouw van een Electriciteitscentrale genaamd Kennermerland. Het ging in ieder geval niet goed met de ENEM, en in 1904 werd de centrale overgedragen aan de KEM, de Kennemer Electriciteit-Maatschappij. In de centrale stonden twee Laval turbines die zo’n 110 kW aan stroom leverde.
De KEM besloot een nieuwe centrale te bouwen met meer vermogen en de opdracht daarvoor werd gegeven aan beginnend architect Han van Loghem. Die met dit soort gebouwen voor de KEM en later de PEN veel bekendheid kreeg. In 1913 werd de centrale opgeleverd en het was een schitterend gebouw. De Centrale in IJmuiden leverde tot 1931 stroom en werd daarna vervagen door rendabelere Centrales (Velsen Noord). In 1917 ging de KEM ter ziele. De provincie was bang dat de diverse particuliere initiatieven allen in rendabele gebieden zoals grote steden zouden leveren. En het was toch echt de bedoeling dat heel Noord Holland onder een vlag zou gaan opereren, en dat werd dus de PEN. De bijgaande foto’s en het idee voor het artikel leg ik bij Han Vogel, die mij de hier gebruikte foto’s aanleverde. Het gebouw staat er nog steeds en is momenteel in gebruik bij het witte theater. Maar het heeft in de loop der jaren verschillende functies gehad. Het staat aan de kanaaldijk in IJmuiden.
Deze had ik gemist, mar ik ben nu weer bij.
Plezante geschiedenis met foto TOEN en NU.
Grtz Mara
Geweldig gebouw vind ik dit, uit de tijd dat gebouwen ook mooi mochten of moesten zijn.
Van Loghem had een goede boterham aan de KEM en later de PEN. Hier in de omgeving staan nog zeker 20 PEN-huisjes die door hem ontworpen zijn en dat zullen er veel meer zijn geweest.
Zelf heb ik overigens wel een hekel aan architecten voor industriele gebouwen. Ik ben ontwerper geweest o.a. voor elektrische ruimtes bij fabrieken en merkte dat als er een architect aan te pas kwam, de gebruiksvriendelijkheid behoorlijk af nam. Denk aan deuren die verplaatst werden, waardoor grote trafo’s veel moeilijker naar binnen kunnen. Gelukkig kwam er bij ons veelal geen architect aan te pas.
Ja, mooi pand! Goed bezig, en ziet er gaaf uit.
Ik ken dat gebouw staat precies op de hoek op een kruising bij de haven. Leuk dat ik nu ook de achtergrond weet.
Ha Sjoerd,
Het gebouw ken ik maar al te goed, van de buitenkant.
Ben daar heel wat keer langs gefietst 40 jaar terug.
nooit geweten dat het een centrale is geweest. oma
Een zeker uit architectonisch oogpunt bezien interessant ’trafohuis’.
Het gebouw ziet er iets anders uit dan vroeger, maar wel leuk om te zien dat ze hem nog hebben.
Love As Always
Di Mario
Mooi logje, Sjoerd. Dit werpt weer net een ander licht op je spannende zondagen.
Mooi dat dat fraaie gebouw behouden is gebleven.
zolang zo’n gebouw goed onderhouden wordt en nog een functie heeft is alles OK voor mij.
Sjoerd, ik hoef jou maar een steentje te geven en jij bouwt er een huis mee!
Prachtig zoals jij met een paar foto’s en een kleine beschrijving, een heel interessant en leeswaardig blog artikel weet te maken.
Goed dat het gebouw bewaard is en het een mooie andere functie gekregen heeft.
Zo hadden wij een gasfabriek. Maar die is er ook niet meer.