De mijnen in Limburg waren een instituut. Er werd goed voor de mijnwerkers gezorgd. Niet alleen de sociale voorzieningen waren goed, maar ook waren er diverse mogelijkheden geschapen om de mijnwerker te betrekken bij andere activiteiten. Vele verenigingen werden gesteund, de woningen waren van de mijnen, medische voorzieningen voor de mijnwerker en zijn gezin. Het werk was zwaar, af en toe onmenselijk en gevaarlijk. Maar daarbuiten was het prima. Op de foto ziet u een personentrein bij de staatsmijn Emma. Als ik in die tijd achterom had gekeken zou hij in mijn achtertuin staan. De weinige personentreinen die op het mijnspoor reden waren veelal voor koninklijk bezoek of ter ere van bijzondere gebeurtenissen, zoals hier bij het 50 jarig bestaan van de staatsmijnen in 1952. Let u even op bij de klasse.. Er was toen nog een 3e klas in de trein. Verschil moet er zijn…
Op mijn zolder staan ook derde klasse rijtuigen van een blokkendoos. Dat was toen heel gewoon. Volgens mij is de oude 1e klasse afgeschaft en zijn zo de huidige 1e en 2e klasse ontstaan.
Geweldige foto. Ergens toch jammer dat er daar geen treinen meer rijden, maar daar ben jij vast niet verdrietig om.
Ik vind dus helemaal dat er geen verschil moet zijn, wel vrijheid. En elke tijd kent zijn voor en nadelen, maar de vooruitgang heeft toch veel goeds gebracht.
Weer een geweldige opname uit de oude doos, die hopelijk nog lang niet leeg is.
derde klas … ik weet niet of dat bij ons ook was , waarschijnlijk wel maar ik herinner het me niet of het is van veel langer geleden
Maar goed dat er boven de grond genoeg vertier zorg was, want het was geen gemakkelijk en gezond werk.
Heel wat mijnwerkers hadden stoflongen op latere leeftijd. Hans
ot, nee de gemeenten hebben een periode niet echt op de centen gelet bij het aanschaffen van kunst.
Veel van de grote werkgevers zorgde goed voor hun personeel, sommige van nu zouden er een voorbeeld aan kunnen nemen. Maar tijden veranderen we hebben tenslotte nu de ZZp,ers en de flexibele werktijden…..
Op het station van Naarden-Bussum is nog altijd een restant te zien in het gebouw, op de gevel, wachtkamers voor eerste, tweede en derde klasse, wat nu open is voor iedereen natuurlijk, maar het is zichtbaar 😉
Volgens mij op station Haarlem ook, maar daar kom ik niet zo vaak meer, weet het niet zeker.
X
Ja, de derde klasse, dat ken ik (alleen) van de oude tegel-tableaux in de monumentale stations. En in je achtertuin, dat is wel erg dichtbij… Vind je er nog resten van in de grond?
Het laatste gedeelte van mijn tuin bestaat uit een laag mijnsteen waarop het spoor rustte, daar is bijna geen doorkomen aan en hebben we ook niet betrokken bij de siertuin. Daar ligt de composthoop.
Ik weet ook niet van een derde klasse, wel een 1ste en 2de. Er is veel veranderd.
Het hoorde gewoon bij het alledaagse leven: de koeltorens, de kolenbergen, de mijnwerkershuizen en -huisjes, de “hoog-Hollandse” kinderen in de klas.
Dag Sjoerd,
ja, het moet zwaar werken geweest zijn voor de kompels…
Toch wel grappig, dat jou achtertuin deel is geweest van het grote geheel…
Dag!
groet van Marlou
.
Als klein kindje al eens bij het spoorwegmuseum geweest en die derde klasse ben ik nooit vergeten. Mooi die herinnering. Ondanks dat ze goed voor hun personeel zorgde is het toch over gegaan. Geen mijnen geen zorg.
Love As Always
Di mario
derde klas in de trein ken ik zelfs niet, ik weet alleen dat ik nooit in de eerste zit.
het is een oude foto, de trein heeft al een hele geschiedenis, en er rijdt nog altijd veel volk mee weg…
Goede morgen Sjoerd, derde klasse, militairen moesten daarin reizen , maar dat was voor hen dan ook gratis. Arme sukkelaars moesten ook die klasse nemen, maar voor hen was het niet gratis, houten banken, en houten billen, maar je kwam wel waar je wezen moest.
Ik wens je een fijne woensdag toe.
Ook veel veranderingen bij de trein.
3e klas dat zijn de staanplaatsen van nu.
Alleen moet je die nu gewoon voor het volle pond betalen.
Eigenlijk is er in relatief korte tijd heel veel veranderd.