We vertrokken vanuit Hoeve a gen water langs de wilde rivier de gulp. Een survival naar de Belgische grens. Nee, niet langs gebaande paden, die zijn daar niet, wel de rivier die we met gevaar voor eigen leven volgde, moerasgebieden, prikkeldraad waar we op of onderdoor moesten, en langs stijlwanden, uit geslepen door dit af en toe woeste riviertje
Bij een van de stijl wanden bijna aan de bovenste rand van het door de gulp uitgesleten dal in het roebelsbos, vonden we een paar grote keien. Maar niet nadat we eerst de grootste hindernissen hadden moeten overwinnen, bomen moesten verwijderen en ga maar eens lopen op de glibberige stijlwanden. We hadden het gevonden, de slijpsteen van Slenaken.
De in 1953 door een amateurgeoloog ontdekte slijpsteen stamt uit het Neolithicum en werd gebruikt voor het polijsten van vuurstenen bijlen. Voor het slijpen had men water en een geschikte steen nodig. Beide waren op die plaats aanwezig. Je ziet de groeven welke uiteraard door de eeuwen heen wat verder verweerd zijn, goed zitten. Dat slijpen ging niet op een paar uurtjes, daar deed men dagen over.
De steen is door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed geregistreerd als nationaal rijksmonument 46147. Wat vreemd is dat men met de plek niets doet. Als je de steen niet weet te liggen vind je hem nooit. Wij hadden gelukkig een goede gids in de eigenaar van de Hoeve a gen water.
Nooit geweten dat dat vroeger zo werd gedaan. Zo zie je maar waar wandelen met een gids goed voor is. De klautertocht op zich is al de moeite waard maar de slijpsteen is de kers op de taart. En dat rijmt ook nog (-:
Fijne zondag.
heel interessant om te weten
mooie foto’s nam je
Leuk, Sjoerd, het verhaal van die steen. We hebben daar vaak in de buurt gelopen, het is er zo mooi.
Ik heb in een oer verleden nog lang de rivier gelopen, maar de slijpsteen gemist.
Toen was slijpen nog slijpen. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Boeiend zo’n steen, ik had niet kunnen raden dat men enkele duizenden jaren geleden daar juist het bestek wil scherpen, zodat het biefstukje met een gezond glaasje gulpwater verorberd kan worden! Misschien moet ik daar ook eens gaan kijken!
Leuk! Lekker latenliggen waar hij ligt, dat zouden ze mt meer dingen moeten doen.
Ikwas erbij en ik keek er naar. Mooi verteld Sjoerd!
Oh ja, slijpwegen, zo heet dat, en nee wij zijn niet gaan klimmen, dus deze steen bij Slenaken nooit gezien nog, tot vandaag 😀 Wij bleven helaas meestal wel op de gewaande paden wandelen, misschien ook omdat opa en oma erbij waren vaak, en mijn vorige stiefvader was van mijn opa en oma’s leeftijd, dus 3 tegen 2 jongeren zullen we maar zeggen, hahahaha
Prachtige foto’s Sjoerd, en het brengt zeker hele mooie herinneringen terug voor mij.
X
Dat is een erg interessant weetje. En een leuke trip denk ik.
Als ik in de buurt ben ga ik op zoek. Ik hou van dat soort plekken met historische waarde.
Goede morgen Sjoerd. Ik ben vroeger met mijn man een paar maal in die buurt op een korte vakantie geweest. Die survival langs de Gulp ook wel eens voor een deel gedaan 😉 maar die slijpsteen niet gezien, we hadden dan ook geen gids en hebben maar voor het lieve vaderland weg gewandeld. Leuk om zoiets te weten mocht ik ooit nog in die buurt komen, dan weet ik tenminste wat er nog te zien is.
Nog nooit van gehoord. Wel een mooi gebied daar.
Love As Always
Di mario
een goeie gids is alles,
je zou deze steen anders gewoon voorbij gaan volgens mij
en toch met een historische waarde….
@->- voor jou
Weer wat geleerd…!!
Op naar een mooi weekend.
Het is dat jij dit verhaal nu hier vertelt, anders was ik het nooit aan de weet gekomen. En dat, terwijl ik toch, zoals je weet, redelijk goed de weg ken in Zuid – Limburg.