De bijdrage van vandaag is eveneens van Wieneke en is een trafo huisje in Veenhuizen. Hierbij haar verhaal:
Hallo Sjoerd,
Onderweg van Assen naar huis kwamen we langs het dorp Veenhuizen. Langs de weg (N919) zag ik dit vierkante huisje staan met een raar paddenstoeltje eraan. Deze weg loopt langs een kanaal en is altijd vrij druk. Maar gelukkig kon ik vandaag een eindje verder parkeren op een erfje om de foto’s te maken.
Groet van Wieneke
Veenhuizen is een klein dorpje in het midden van het uitgestrekte veen in Drenthe. Berucht, of moet ik zeggen bekend door de gevangenis, althans dat schoot meteen in mijn gedachten. Maar de geschiedenis is anders. Toen de Franse legers ons land verlieten was Nederland een stel armoedzaaiers. Armoe troef en aan leger wal geraakte sujetten. In een poging hier een kentering in aan te brengen werd de Maatschappij van Weldadigheid opgericht. Daar in Veenhuizen en nog enkele andere plaatsen werden deze mensen in gestichten geplaatst en aan het werk gezet. We spreken over de tijd na 1822. Enkele tientallen jaren later werd deze gestichten overgedragen aan het Rijk en werden het Rijkswerkinrichtingen. Pas na de eerste wereldoorlog veranderde dit en werd Veenhuizen een gevangenis. Veel principiële dienstweigeraars werden hier ook te werk gesteld. Inmiddels is de gevangenis het Nationaal Gevangenismuseum geworden en lijkt het tijd om daar eens een bezoek aan te wagen…
Voor mij was het een interessante ontdekking dat Veenhuizen een eigen Elektriciteitscentrale had. Gebouwd in 1909 en ontworpen door W.C. Metzelaar. Gestookt op uiteraard het veen uit de omgeving was het de stroomleverancier voor de grote werkplaatsen op het terrein van de inrichting. Later alleen nog gebruikt als Noodstroomvoorziening totdat in 1953 het doek viel voor de centrale. Toch betekende dit niet het einde. De machines werden na uit bedrijf name volgens voorschriften nog regelmatig getornd. In de Centralewereld en de scheepvaart een normaal verschijnsel om te voorkomen dat de as van een machine door temperatuurwisselingen en het gewicht van de turbines gaat uitzakken. Dit heeft ervoor gezorgd dat ook nu nog af en toe de machines kunnen draaien in het inmiddels tot museum verbouwde terrein.
Aan Wieneke’s opmerkingsgave mankeert nog steeds niets, dat paddenstoeltje geeft dit trafhuisje toch wel iets speciaals.
Daar heb ik toch mooi weer wat van opgestoken! Ik moest bij Veenhuizen even nadenken. Het klonk zo bekend in mijn oren maar kon het niet meteen plaatsen.
Soms lijkt het me wel relaxed om een tijdje in de gevangenis te zitten (-:
Veenhuizen is inderdaad op de kaart gezet door de gevangenis, heel wat radiopiraten kwamen daar terecht.
toch iets met spanning. Hans
Het ziet er in elk geval erg apart uit zo met die paddestoel.
Van de gevangenis daar heb ik ook wel eens gehoord, geen gezellige lokatie om te moeten verblijven lijkt me.
Ik had er bijna kunnen komen… maar werd gelukkig afgekeurd..
Love As Always
Di Mario
Mooi paddestoeldakje er uitstekend naast. Ja, ook daar is stroom, gelukkig maar. Ik ben er wel eens geweest, maar alleen om te kijken, ik heb nooit vastgezeten.
Begrijp ik nu dat ik de volgende keer dat ik in Veenhuizen kom een foto van een electriciteitscentrale moet gaan maken? Ik moet zo eens per 2 maanden in dit dorp zijn, dus ik kan het wel regelen, hoor. Met plezier!
Goede morgen Sjoerd, weer een ander huisje om te bekijken. Veenhuizen doet mij ook denken aan de verbeterings gestichten voor asociale types.
Ik wens je veel plezier met de kleine meid vandaag, het is lekker weer om er met haar op uit te trekken zit ze al in een buggy of nog niet?
ja, marjolijn zegt het goed :o)
je krijgt nogal veel opgestuurd, en je maakt er mooie logjes van
Eén @->- voor jou
Een mooi huisje in een bijzondere omgeving…!
Fijne zondag Sjoerd.