Schitterend, de Ford Thames van deze kolenboer. De kolenboer verkocht kolen, zoals de melkboer melk verkocht. De kolen werden in zakken van een have mud (zo’n 35 kilo) verkocht en aan huis geleverd. Naast de kolenboer had je later ook nog de olieboer, die verkocht petroleum. Vaak werd dat ook door de kolenboer geleverd. Na het sluiten van de mijnen ging iedereen over op aardgas en stierf het beroep uit.
click to see the pictures big
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Prachtig, die foto. Ik kan me de kolenkachel bij ons thuis vroeger nog goed herinneren.
Hier kwam de kolenboer ook langs. Ongelooflijk hoe hij die zakken op zijn rug kon dragen. Na één zo’n dag zou ik totaal uitgeteld en gekraakt zijn.
Mijn opa is kolenboer geweest. Vooral wat betreft het sjouwwerk. Naderhand werd hij chauffeur op een Volkswagenbus waarmee hij diervoeder rond bracht.
En bij ons thuis in Rotterdam kwam ook de kolenboer thuis!
Een bekend beeld uit ook mijn jeugd.
einde van de winter moest pa het kolenhok in om de laatste kolen te scheppen. Hans
In de jaren 60 hadden mijn ouders nog een kolenkachel, pas in de jaren 70 kregen we cv. Gas was er eerder, maar dat was om op te koken. Wij hebben nu alleen electra.
En nu moeten we weer van het gas af. Bijzondere beroepen.
Hier vond ik een betere en gedateede versie, maar die van jouw vind ik sfeervoller:
http://www.demijnen.nl/collectie/foto/kolenhandelaar-snijders-j-van-de-vondelstraat-17-heerlen
Bij ons kwam “oom Thomas” de kolen brengen. In burger gewoon een vriend van mijn vader, met zijn kolenbezorgkleding aan een enge man in mijn kinderogen. En in Rotterdam kwamen ook heel veel mensen aan de deur. De bonnenman, de olieman, de aardappelboer, de melkboer, de bakker. Nu hebben wij alleen nog maar één man over, die elke vrijdag eieren komt verkopen. Een museumstuk dus bijna.
Een mud.. dat woord gaat vast verdwijnen uit de Nederlandse taal. Mooie vrachtwagen.
Love As Always
Di Mario
Och een mud aardappelen… ik hoor het mijn opa nog zegen, terwijl ik net het meteriek stelsel aan het leren was, of moest, en daar stond die mud niet tussen, hahahahaha
Prachtige foto, hier hou ik ook van!
X
Stop nog even eeb h in de tHames. 😉
Rond 1985 zag ik nog een kolenboer in Yorkshire langs de huizen gaan, toen waren ze bij ons al lang verdwenen. Rond 1965-1970 zal ik flink wat keren de kolenkit volgschept hebben. Ons kolenhok werd later de opbergruimte voor de opklapbare tuinsoelen.
Je weet waarschijnlijk wel dat de P in het knteken tussen 1906-1951 voor Limburg stond. Ook nog leuk om te zien dat het voorraam nog een stukje open kon. Verder een prachtige foto. Neem aan dat het geen ansichtkaart is. Had een familiielid deze foto gemaakt?
De H staat erin, volgens mij komt de foto uit het oude DSM Archief, maar deze is wel bewerkt.
ha die Sjoerd!
Ja hoor… ik zie de foto!
En ik herinner me een hele boel vanal die mensen die aan de deur kwamen met hun waar: de kolenboer, de melkboer, de bakker.
Ook was er een man met een handkar in de aardbeientijd.
Die kon loeihard “zingen”: “Arebeien… arebeien, arebeien… arebeien…”
Eigenlijk is de supermarkt best saai… 🙂
groet van Marlou
.
Hier ook geen foto zichtbaar.
Ja, dat de kolenboer vroeger aan huis kwam weet ik nog wel, nu komt de soepboer, de ijscoman, ook goed… 🙂
Fijne dag Sjoerd.
ik zie ook geen foto, maar als ik dit lees ga ik terug in de tijd met mijn gedachten, mijn vader werkte in de mijn en later heeft ie kolen rondgebracht tot alles mazout werd…Eén @->- voor jou
Goede morgen Sjoerd, ik kan de foto niet zien, misschien dat dat vanavond wel lukt. De olieman kwam bij ons met een handkar, de kolenboer had wel een auto. De groenteboer en de melkboer hadden paard en wagen en de bakker had een bakfiets. Tja die kwamen allemaal elke dag langs de deur.
Ik wens je een fijne woensdag toe.
Sorry, de foto was nog even pleite