De levende dode
De levende dode

De levende dode

Een broodje aap verhaal is het niet, in het wilde westen kwam het wel voor dat er iemand dood ging zonder kogel door zijn of haar hoofd, maar dat men geen foto had voor in het familiealbum. Geen nood, dan werd opa of oma in mooie kleren op de stoel gezet en werd er alsnog een foto van gemaakt. Ze noemden het daar dan ook PostMortem Photography. Ik hoop niet dat er mensen geschokt zijn en mijn blog voor altijd mijden, Maar net als de koppensnellers en de kookpot moeten we de zaken niet meteen bagatelliseren, zowel in Europa alsook Amerika is dit een tijd “common use” geweest.

Post-mortem photography was very common in the nineteenth century when “death occurred in the home and was quite an ordinary part of life.” As photography was a new medium, it is plausible that “many daguerreotype post-mortem portraits, especially those of infants and young children, were probably the only photographs ever made of the sitters. The long exposure time made deceased subjects easy to photograph.'” (The problem of long exposure times also led to the phenomenon of hidden mother photography, where the mother was hidden in-frame to calm a young child and keep them still.) According to Mary Warner Marien, “post-mortem photography flourished in photography’s early decades, among clients who preferred to capture an image of a deceased loved one rather than have no photograph at all.” (bron: wikipedia)

bVision & Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek

15 reacties

  1. Lee-Z

    Vind er fascinerende foto’s bij zitten, maar in sommige gevallen zijn ze best creepy als je dr met moderne ogen naar kijkt (niet deze mevrouw in je blog, maar er zijn plenty andere voorbeelden te googlen 😉 )

  2. Hoi Sjoerd,

    haha… nee hoor, ik ga je niet mijden.
    Ik vind het juist wel interessant.
    Had er nog nooit van gehoord: een dode netjes aankleden en op een stoel zetten en klik!
    Als de dode er nog een beetje appetijtelijk uitziet krijg je best een leuke foto.

    Ik hoop 120 te worden en mij mogen ze lekker optuigen!

    groetjes van Marlou

    .

  3. Goede morgen Sjoerd, ik wist al van deze foto’s af en ach zo kon men de mensen herinneren, ik heb ook wel foto’s gezien die dan van doodgeboren kindjes werden gemaakt . Deze oma zit er nog tamelijk florissant bij zo te zien. Tja de dood was in die tijd meer bij het leven betrokken dan tegenwoordig. Nu wordt de dood steeds meer een klinische aangelegenheid vrees ik.
    Voor vandaag wens ik je een fijne dinsdag toe.

Reageren mag, maar hou het netjes...

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.