Een broodje aap verhaal is het niet, in het wilde westen kwam het wel voor dat er iemand dood ging zonder kogel door zijn of haar hoofd, maar dat men geen foto had voor in het familiealbum. Geen nood, dan werd opa of oma in mooie kleren op de stoel gezet en werd er alsnog een foto van gemaakt. Ze noemden het daar dan ook PostMortem Photography. Ik hoop niet dat er mensen geschokt zijn en mijn blog voor altijd mijden, Maar net als de koppensnellers en de kookpot moeten we de zaken niet meteen bagatelliseren, zowel in Europa alsook Amerika is dit een tijd “common use” geweest.
Post-mortem photography was very common in the nineteenth century when “death occurred in the home and was quite an ordinary part of life.” As photography was a new medium, it is plausible that “many daguerreotype post-mortem portraits, especially those of infants and young children, were probably the only photographs ever made of the sitters. The long exposure time made deceased subjects easy to photograph.'” (The problem of long exposure times also led to the phenomenon of hidden mother photography, where the mother was hidden in-frame to calm a young child and keep them still.) According to Mary Warner Marien, “post-mortem photography flourished in photography’s early decades, among clients who preferred to capture an image of a deceased loved one rather than have no photograph at all.” (bron: wikipedia)
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Bizar idee maar ik kende het. Ze lieten ze ook staan hadden ze een standaard. Hele familieportretten en dan een overleden kind ertussen. Gruwelijk.
Vind er fascinerende foto’s bij zitten, maar in sommige gevallen zijn ze best creepy als je dr met moderne ogen naar kijkt (niet deze mevrouw in je blog, maar er zijn plenty andere voorbeelden te googlen 😉 )
ost-mortem photography werd zeker regelmatig gedaan, zelfs met de nabestaanden erbij op de foto.
Voordeel is wel dat de dode lang stil kan zitten. Hans
Jeetje 🙂
Gezien de lange sluitertijden in die tijd, waren het ideale modellen want ze konden goed stil zitten en niet bewegen.
Ach, als je niet al te lang wacht met het maken van de foto, dan zal het in een geval als dit qua beeld weinig uitgemaakt hebben, denk ik.
Hoi Sjoerd,
haha… nee hoor, ik ga je niet mijden.
Ik vind het juist wel interessant.
Had er nog nooit van gehoord: een dode netjes aankleden en op een stoel zetten en klik!
Als de dode er nog een beetje appetijtelijk uitziet krijg je best een leuke foto.
Ik hoop 120 te worden en mij mogen ze lekker optuigen!
groetjes van Marlou
.
Mooi recht aan de stoel gebonden en haar ogen staan een beetje vreemd, ik vind het wel leuk eigenlijk, een goeie oplossing is het zeker.
Ze zit er wel wat erg stijfjes bij zie ik. En schokkend vind ik dit niet.
Het heeft wel wat…!
Nu wordt toch ook alles vast gelegd op fil en foto, van ruim voor de geboorte tot en met de kist.
niet te geloven dat ze dat doen, maar een oplossing is het wel
ik had er nog niet over gehoord
Een @->- voor jou.
Tegenwoordig eigenlijk niet meer nodig, maar vroeger kan ik me er wel iets bij voorstellen.
Love as always
Di mario
Goede morgen Sjoerd, ik wist al van deze foto’s af en ach zo kon men de mensen herinneren, ik heb ook wel foto’s gezien die dan van doodgeboren kindjes werden gemaakt . Deze oma zit er nog tamelijk florissant bij zo te zien. Tja de dood was in die tijd meer bij het leven betrokken dan tegenwoordig. Nu wordt de dood steeds meer een klinische aangelegenheid vrees ik.
Voor vandaag wens ik je een fijne dinsdag toe.
Creatieve oplossing. Zo blijft de herinnering levendig.
Wel een mooie oplossing 🙂