Wij hadden geen facebook, geen twitter,
geen internet, geen smartphones.
wij speelden buiten, klommen in bomen
en stookten een vuurtje.
Leenden af en toe een appel of een peer.
We hadden een springtouw, knikkers,
rolschaatsen, pijl en boog.
en zaten op de hei, in de wei of in het bos.
Hadden blauwe plekken, schaafwonden,
en soms een kapotte broek.
Hadden vriendjes en vriendinnen,
zelfs winters met Elfstedentochten.
We hadden een heerlijke tijd.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog uit Hoensbroek
Zo’n soort jeugd had ik. Onbezorgd met zorgzame ouders, ik wens het ieder kind toe.
Ik zou niet willen ruilen met de huidige jeugd! Altijd op (tv) schermen kijken, vreselijk!
Nou zeker onze jeugd was heel anders, maar ook weer anders dan onze ouders.
Een boomhut heb ik ooit samen met mijn zoon gebouwd, het was goed. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
In het Wassenaarse Meijendel is sinds een paar jaar een stuk bos dat het apenbos wpordt genoemd, dáár kunnen kinderen gelukkig weer heerlijk ravotten en in bomen klimmen. Blauwe plekken heb ik helaas nu zelfs meer dan vroeger,( gevalletje bloedvatverwijders slikken;-( ) Maar natuurlijk, ik heb sosm ook heimee naar die tijd.
Wat dacht je van destijds verjaardagspartijtjes geven in de Pan van Persijn in Wassenaar 🙂
Dat hebben wij nooit gedaan, we hadden tijdenlang niet allemaal een fiets en zonder fiets is wassenaar niet heel makkelijk te bereiken vanuit Den Haag.
maar de tijden veranderen heel snel Sjoerd
maar al die schermpjes , lijkt me ook niet ideaal
Wat een prachtige foto, Sjoerd!
Boomhutten heb ik nooit gebouwd, maar wel diverse andere hutten. Het is zoals je schrijft, het moest al bar slecht weer zijn wilden we binnen blijven.
Ik heb getracht om onze kleinzoons in dat opzicht het goede pad op te leiden, maar dat is een verloren strijd. Zeker stadskinderen weten nauwelijks meer wat buiten spelen is. Maar daar moet dan wel meteen aan worden toegevoegd, dat wij in de jaren 60 onnoemlijk veel meer ruimte en rust hadden dan de jeugd van tegenwoordig. Helaas.
‘Zou’ nog kunnen…
Lie(f)s.
de kinders die dit gemaakt hebben weten ook nog wat echt buitenspelen is 🙂
gaaf joh…
Dat klinkt geweldig! Een fijne manier van opgroeien.
Goede morgen Sjoerd, laat ik nu net een log over vroeger hebben neergepoot. Ja inderdaad als het mooi weer was, speelden we buiten op straat. Hinkelen, touwtje springen, knikkeren, landje veroveren (daar had ik een zakmesje voor) We waren veel in de frisse buitenlucht en er was nog niet zoveel verkeer door de straat waar wij woonden. Mijn vader kocht zijn eerste auto toen ik al dertien was en alleen een buurman die in de aardappel handel zat, had in ons stuk van de straat, een auto. Misschien was onze wereld nog veiliger dan die van de kinderen tegenwoordig, ik zou het niet weten. Er was wel meer sociale controle. Als ik wat uitspookte samen met mijn vriendinnen , kwamen mijn ouders daar wel achter en dan kreeg je straf.
Ja, buitenspelen, heerlijk!
Altijd buiten… zo was het bij mij ook. En als het donker werd naar binnen: lezen
Hier zie je het nog steeds. Boomhutten en zo. En gelukkig ook nog vissende kinderen. Wel minder als vroeger maar ze zijn er nog wel.
dat waren de goede tijden, in bomen klimmen, boomhutten, hinkelen, fietsen, enz…..
ik deed alles mee
.* Een @->- voor jou.
zo is het maar net. Ik denk niet dat ik zou willen ruilen met de jeugd van tegenwoordig.
Love As always
Di mario
Och ja, Buitenspelen, rolschaatsen en knikkeren. Heimweh tijd…
En we wisten dat het goed was, een mooie jeugd….!!
Ik heb ook het idee dat wij een mooiere jeugd hadden. Ik zie nu de kinderen alleen maar naar schermpjes kijken , doodzonde.