bVision, de naakte waarheid, met af en toe een korreltje zout
Het begon zo mooi, nog een beetje laagstaande zon en het zicht op de voormalige uitkijktoren van het Schutterspark in Brunssum en daarna het vooruitzicht op een fikse wandeling door de bossen. Het was rustig en nog lekker vroeg en uiteraard geen mens te bekennen. Heerlijk zo heb ik het graag. Ik zat al een stuk in het bos toen mijn linker voet werd vastgegrepen. Ik wilde niet maar het gebeurde wat ik al langer vreesde. Ik kwam met een klap, languitgestrekt op de grond terecht. Even was ik de kluts kwijt en had wat tijd nodig om me te realiseren waar ik was en in welke situatie ik terecht was gekomen. Gelukkig had ik niets gebroken, buiten mijn ego, maar mijn voet zat vast in van die stekelige stengels van het een of ander slingerend kruipgoed. Na wat geworstel en diverse stekels in mijn hand, kwam ik los. Gelukkig had ik in een reflectie mijn val niet proberen op te vangen met mijn handen of kapotte knieën, maar was lekker languit gegaan. Daardoor kon ik nu met veel moeite ook weer overeind komen. Al die tijd uiteraard niemand gezien. Lopen ging even moeizaam, maar wel steeds beter. Ik heb mezelf beloofd dat niet meer te doen als ik alleen ben en netjes de paden aan te houden. Ik word volgens mij te oud voor dat soort geintjes…
bVision.nl een Parkstad Limburg blog
Gelukkig ik ben niet de enige die zo nu en dan denkt ik word hier te oud voor 🙂
Wat een mazzel dat je niet hulpdiensten hoefde te bellen om je te ontzetten. Voortaan toch maar op het pad blijven
Herkenbaar, val je languit, kijk je eerst om je heen of niemand je heeft gezien.
Je bent in een lelijke val gelopen, zelfde vaart kun je niet meer lopen.
Gelukkig kon je constateren ‘It’s Okay’ Hans
Het hele leven is toch een beetje vallen en weer opstaan . Gewoon een beetje uitkijken waar je loopt en je voeten optillen!
een buiteling Sjoerd
gelukkig bleef het er bij
groeten
Mooi dat het goed afliep, op onze leeftijd val je niet zo soepeltjes meer.
Ach een gekneusde ego is niet zo’n ramp, maar wel gelukkig dat je verder geen verwondingen hebt opgelopen. Zo kun je toch lelijk vallen als je door een plant wordt gepakt. Nog een fijne avond gewenst.
O jee, da’s niet fijn.
Dat is wel even een “OEPS” moment, maar je kwam er gelukkig goed vanaf. Niets mis mee met even buiten de paden lopen maar dan wél heel goed opletten de volgende keer. Je zal vast wel spierpijn hebben vandaag.
Gelukkig heb je niets gebroken behalve je ego dan. Het kan de beste overkomen zeg ik dan maar.
Dat hou ik voor jonger, soepeler en leniger volk. Vroeger wel gedaan hoor, maar nu blijf ik netjes op het rechte of slingerende pad
Sommige van die lage, slingerende planten en verborgen liggende takken kunnen donders vervelend zijn. En ik kan het weten, want ik heb onlangs een vergelijkbare buiteling gemaakt.
Ohoh Sjoerd,
wat een geluk nog, dat je niks gebroken hebt.
Dat zou echt een ramp geweest zijn.
Dan hadden ze je volgend jaar pas gevonden.
haha… nee hoor!
Groetjes!
Twee keer meegemaakt (over een struikelsteen dan) de laatste tijd, met 😉 blijvende letsels 😉 en een ‘genaaide’ kin en een gebroken bril… Midden in de stad, mét volk, ‘niemand’ wilde zelfs getuigen (voor de verzekering). Dure grap geweest.
Jij, alleen daar -> niet doen!
Lie(f)s.
Ik heb altijd een mes bij. Ik zou me daarmee dus kunnen lossnijden. Maar nog niet gevallen.
toeval of niet, maar vorige zaterdag ben ik ook in brunssum gaan wandelen, ook gaan winkelen en door het park gewandeld
Een @->- voor jou.
De kwajongen in je heeft je erop uit gestuurd, het kan je ook gebeuren als je nog jong bent, alleen kunnen de gevolgen anders zijn. Gelukkig heb je niets gebroken. Die ego van jou kan wel wat hebben.
Love As always
Dimario