Ergens in de die jaren
Ergens in de die jaren

Ergens in de die jaren

bVision & Photography

Een jonge vrouw zat in stilte aan de stamtafel van het dorpscafé. Omringd door mannen die druk in gesprek waren. Ze kon hun discussie over de dorpselite in de Limburgse heuvels niet volledig volgen. Namen zoals de pastoor, de dokter en de burgemeester kwamen voorbij, waardoor haar gedachten afdwaalden.

bVision & Photography

Ze dacht na over haar eigen situatie. Ze was op jonge leeftijd uitgehuwelijkt aan een bakkerszoon, die in bed niet veel presteerde. De pastoor had haar zelfs bezocht om te vragen waarom ze nog geen kinderen hadden. Het verveelde haar en ze stond op, liep de deur uit en zette haar hoed op toen ze de straat op ging.

bVision & Photography

Buiten waren er naast een paar verloren fietsers en een auto voornamelijk voetgangers. Veel van deze mensen waren bekenden van haar. Ze bezochten wel eens de bakkerij van haar schoonouders, waar haar man ook werkte en waar ook zij vaker hielp op de drukkere tijden. Naast het liefdesleven dat er dus niet was, mocht ze niet eigenlijk niet klagen, dacht ze terwijl ze verder liep, ze hadden te eten en een plaats om te slapen. Maar dat was het dan ook. (wordt vervolgd, of niet…)

Tekst en afbeeldingen ©Sjoerd Laanstra

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

23 Comments

  1. Tja , naar ik aanneem ook het verhaal AI, Ik weet niet wat ik er in mis, het blijven losse zinnen. Maar je bent zelf nooit zo’n schrijver dus veel vergelijking kan ik niet maken.Plaatjes maken is wat dat betreft minder riskant, het resultaat kan ook als het anders is dan je gewend bent toch een mooi plaatje opleveren, met tekst is dat best wel anders. Boeiend schrijven kun je niet in elkaar plakken.

      1. Jij bent geen “romantische” schrijver. je bent gewend om info te geven en dat werkt anders. Dan is het doel “de info overbrengen” bij een verhaal schrijven schrijven rolt het eigenlijk vanzelf uit de toetsen.
        Jouw creativiteit gaat een iets andere kant op. ( wat kunnen die oudjes keihard zijn hé) Ik kan zelf trouwens óók geen fictie schrijven hoor! .

  2. Sjoerd, je dame draagt op je eerste tekening andere kleding. Dat is jammer voor de geloofwaardigheid. Of is het je daar niet om te doen?
    Ben wel benieuwd hoe het haar vergaat

    1. AI is gelukkig nog altijd heel onvoorspelbaar, maar daar is het ook niet om te doen. Het komt wel steeds dichter in de buurt. Dit was gewoon om even wat beelden bij het verhaal te maken. Hoe meer je gaat definiëren hoe dichter je bij de gewenste beelden komt. Voor mij is het een leuk speeltje om wat mee te doen. AI staat nog in de kinderschoenen. Als je zes keer om bijvoorbeeld een kind vraagt krijg je 6 verschillende kinderen…

  3. Ria van Felius

    Ik ben er nog niet over uit wat ik ervan vind, de kleurtoon bij deze is wel mooi en de plaatjes op zich ook wel, maar het blijft nep in mijn ogen dan hè.. kan je dit ook ophangen? Ik stel me voor dat je het dan moet printen en waarop?

Reageren mag, maar hou het netjes...

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.