bVision.nl

bVision.nl

Blog, Art & Photography

Effe een vlekje wegwerken – by Frank

Als je digitaal fotografeert, dan kost een foto eigenlijk niets meer. Ok je moet het geheugenkaartje nog eenmalig aanschaffen, maar anders als bij negatieven en of dia’s, stopt de taximeter dan. In de tijd dat ik nog met dia’s werkte, werd zo hooguit een, misschien twee keer een dia van het onderwerp gemaakt en dan hield het op. Dan moest het goed zijn. Daardoor werd ik ook heel kritisch met het wel of niet maken van de dia. Als er niet te verwijderen storende zaken in het beeld zaten dan maakte ik de dia vaak niet. Hij zou toch weggegooid worden. De dia was immers eindproduct.

Maar gelukkig hebben ze PC’s uitgevonden en toen die er eenmaal waren, bedachten knappe koppen programma’s die het bewerken van ingescande foto’s, negatieven en of dia’s mogelijk maakten. Daardoor kan de "perfecte" foto achteraf gecreeerd worden. Alhoewel ik het bewerken van foto’s met Photoshop of Gimp toch een alleraardigst tijdverdrijf vind. Probeer ik natuurlijk om vooraf alles al goed in beeld te hebben, hoe minder ik achteraf hoef te doen hoe beter.

Vandaag een foto die ik een paar jaar geleden in Kos (Griekenland) heb gemaakt. Ik vond het een prachtig landschap. Maar voor ons gemak hebben de Grieken daar ook straatverlichting geplaatst. Iets waarmee je ’s nachts heel blij bent. Maar op mijn foto overdag, stoort het mij enorm. Vroeger zou ik deze foto dus niet gemaakt hebben.

e

e

Funny (nog 4 te gaan) – Kim Kim

Bij de TomTom kun je verschillende landkaarten krijgen. Mijn voorkeur gaat uit naar versies zoals de onderstaande. Alhoewel als het een echt grote plaats wordt heb je veel ruimte nodig… U kunt er op klikken voor een grotere uitvoering.




Limburg in beeld – Spaubeek





Bijna was ik verdwaald, nee niet in Spaubeek, maar in de geschiedenis ervan, maar dat verhaal later. Eerst verder met onze tocht door het Limburgse land. Na Sweikhuizen duiken we door het bos naar beneden richting Spaubeek. We komen uit bij (sint)Jansgeleen. Van oorsprong een kleine versterkte hoeve en de oorsprong van dit kleine dorp dat ook sinds een aantal jaren onder de vlag van Schinnen vaart. Het huis of kasteel Jansgeleen wordt reeds in 1286 genoemd. De familie Rode van Opsinnich was familie van Hoen van den Broeck, later Van Hoensbroeck geheten en eigenaar van Kasteel Hoensbroek. Door deze familiebanden kwam ook het Huis Spaubeek in 1388 in het bezit van de familie Hoen. U snapt hem wel, ik heb in de tussentijd heel de geschiedenis van beide steden bestudeerd en alleen al deze regels hebben mij avonden gekost. Van het Kasteel is niet veel meer over, maar er zijn plannen om naast de gerestaureerde hoeve en molen de andere delen ook nog aan te pakken. Maar goed verder op mijn tocht naar het volgende dorpje. We duiken onder de autoweg door en komen aan in het Spaubeek van nu. Een rustig dorp onder de rook van DSM. In het dorp veel oude (boeren) huizen en ondanks de grootte toch lekker rustig. Het kleine Centrum waar de kerk en de markt ligt is historisch. En ook langs de binnenweg door Hobbelrade naar het volgende dorp vindt mooie oude boerderijen. In een van deze oude boerderijen is het Heemkunde Museum Beek gevestigd. Ofwel een wandeling door dit dorp (de blauwe paaltjes volgen) is meer dan de moeite waard. Zie de foto’s, deze zijn uiteraard weer aanklikbaar voor postcardformaat.



Keek op de afgelopen week (5)

De afgelopen week was een echte feestweek, met Oudjaar, Nieuwjaar, een kinderverjaardag van neefje Yasin die 3 werd en mijn zwager Gerard die gisteren treurde dat hij 50 werd. Ik kan me nog herinneren dat het nog maar een klein kereltje was toen ik hem leerde kennen. 12 of 13 jaar was hij destijds. De tijd vliegt gewoon voorbij… Nog een paar jaar en ben zelf met pensioen, tenminste als de regering daar geen stokje voor steekt. Het was ook een week van weer beginnen met werken na een week vakantie. De goede voornemens vielen uiteraard meteen in duigen met al die feest(j)e(s)n (doorhalen wat niet van toepassing is), maar gelukkig las ik dat mensen die wat zwaarder zijn na hun 50 ste wat langer leven. Die hebben gewoon meer weerstand. Dus hebben we gewoon gisteren nog even iets extra genomen om de weerstand nog wat te verhogen. Maar na vandaag doen we het toch echt weer wat rustiger aan. Niets meer in de planning dan alleen maar hard werken, en, daar is ook nog nooit iemand aan dood gegaan.



Vergeten merken – Simca 1934 – 1980




Voor de afwisseling gaan we eens naar France, de Societe Industrielle de Mecanique et de Carosserie Automobile maake vanaf 1934 auto’s. Henry Pigozzi begon in dat jaar met het onder licentie bouwen van Fiat automobielen. Pas in de vijftiger jaren werd de eerste echte Simca gebouwd, de Aronde. Het was meteen een schot in de roos voor het merk. In de zestiger jaren werd de de kleine Simca 1000 gebouwd. In die jaren een echte rallystar. Dit was meteen te merken aan de verkopen van de in die tijd ontwikkelde Simca Rallye (1,2 en 3). Dit autootje deed het hard van menig autoliefhebber sneller kloppen. Ook de opvolgen de Simca 1100 was een succes, maar helaas. Het bedrijf, inmiddels in handen van Chrysler kreeg het in de zeventiger jaren zwaar te voorduren, het moederconcern stond op faillisement en Simca werd voor 1 dollar verkocht aan de PSA group. Die dacht dat het beter zou zijn om het merk Simca te laten voor wat het was om verder te gaan als Talbot. De enige echte Simca, de 1307/8 werd nog Talbot 1510, maar de uitgebrachte kopien van de peugeot 104 als Talbot Samba en van de Peugeot 309 als Talbot Arizona hebben het bedrijf verder de das omgedaan. En zo verdween het merk langzaam van de markt. Simca had in de gloriejaren niet alleen fabrieken in Frankrijk, maar ook in o.a. engeland en nederland. Hier werden bij NEKAF o.a. de 1000 en de 1100 gemaakt. En wie kent er niet de Matra Simca Bagheera of de Matra Simca Rancho die in samenwerking met Matra werden gemaakt. Jammer dat dit merk verloren moest gaan.



Flying High – CNC foam snijden




Naar aanleiding van de reacties van de vorige week, een stukje over onze CNC-foam snijder. Het principe van het snijden van foam (XPS Schuim) berust op het smelten van de foam op de snijdraad. Dit gebeurt met een CNC foamcutter. Die waar wij mee snijden is geheel zelf gebouwd. In principe kan de draad waar we mee snijden aan de linkerkant en aan de rechterkant op een willekeurige plaats staan. De horizontale en de verticale verschuivingen vinden plaats met behulp van CNC gestuurde Stappenmotoren.



CNC staat voor Computer Numerical Control. In de tijd gezien worden de stappen voor de linker en de rechterzijde middels Computer en een CAD-ontwerp (Computer Aided Design) overgebracht op de stappen(Numerical) motoren (Controls). Op de snijas wordt met veren een weerstandsdraad gespannen die onder spanning wordt gebracht. De stroom die door de draad loopt levert energie in de vorm van warmte op die ervoor zorgt dat de foam smelt. (alle foto’s zijn aanklikbaar voor een grotere uitvoering)

Tips en Truuks – CSS en HTML (2)

We waren gebleven bij een kale pagina waar alleen maar een zinnetje stond en die op de volgende wijze was opgebouwd:

<html>
<head>
<title>
CSS en HTML
</title>
</head>
<body>
Dit is de welkomstpagina van de cursus CSS
</body>
</html>

Om nu de zin zo vorm te geven dat deze als titel pagina wordt weergegeven plaatsen we de tag <h1></h1> eromheen
<h1>Dit is de welkomstpagina van de cursus CSS</h1>

Dit is de welkomstpagina van de cursus CSS

Dit is al spectaculair anders, maar niet wat we willen. We zullen nu binnen 1 formulier op drie verschillende manieren deze tag met CSS laten wijzigen (zie het mini plaatje):