Wat ik hier nooit “onder stoelen of banken gestoken” heb, is het feit dat ik niet helemaal gelukkig ben met de Monarchie. Dit vermeld ik dan te pas en misschien ook wel eens te onpas, (vaker dan eens). Nu is het onderwerp weer heel actueel geworden door de troonswisseling in april aanstaande. Als ik weer eens mijn mening er over uit, dan krijg ik, behoudens met mensen die het wel met me eens zijn, negen van de tien keer meteen als antwoord “Een president is ook duur!” Net alsof het bij antimonarchisten alleen maar over de centen gaat en niet over het feit, dat ik bijvoorbeeld erfopvolging niet meer van deze tijd vind. Het is 2013, niet 1013. De juiste mens op de juiste plaats en gekozen dat wel. Iedere vier jaar een nieuwe koning. Waarmee ook weer voldoende bladvulling voor de Story en Privé beschikbaar is. Ze worden m.i. er wel dik voor betaald die mensen van Oranje, maar ik krijg ook wel eens te horen van gewone mensen: “maar ik zou het er niet voor willen doen”. Waarmee je dan de discussie zou kunnen starten of hetgeen je als Koning per jaar in het loonzakje krijgt in Nederland, wel marktconform is. Wat als we nou eens meer uit wilden geven aan het Koningschap, zouden we dan niet een betere kunnen krijgen? Dezelfde gedachte bekroop me deze week toen we hoorden dat de nieuwe topman van SNS meer als vijf ton per jaar zou gaan verdienen krijgen. Een journalist die hiernaar informeerde bij Rutte kreeg gelijk de oren gewassen, dat dit te idioot voor woorden was. Het was marktconform dus einde discussie. Waarna je meteen gaat nadenken over de Balkenende-norm en ook het gewone ministerssalaris. Een minister wordt dan met een fooi van 140.000 euro naar huis gestuurd, want een minister van financiën moet toch meer in zijn mars hebben dan een bankdirecteur, lijkt me. Waarmee blijkt dat een ministerssalaris daarom niet marktconform is. Wat weer de vraag bij mij oproept, stel dat we een marktconform salaris aan onze ministers zouden willen betalen, zouden we dan niet echt de beste mensen voor ons geld kunnen krijgen? Of zetten we steeds gewoon een joker in.
Nee hoor, geen paniek hier, al sturen ze honderd ziekenwagens naar mijn adres, maar ik stond wel even raar te kijken dat ze met blauw-blauw en alle andere toeters en bellen voor mijn deur stopten en aanbelden. Ik rustig naar onderen en beiden waren we even verbaasd. Meteen kwam al de opmerking: “volgens mij zijn we hier helemaal verkeerd”. Het bleek dat ze op het politiebureau moesten zijn, en dat ligt driehonderd meter verder. In de tussentijd staat wel de hele buurt voor de ramen met het idee wat er hier gebeurd zo kunnen zijn. Nou niks, helemaal niks. En het bewijs staat hieronder. Alleen wat er verder bij het politiebureau aan de hand was weet ik ook niet. Ik hoop dat degene die die hulp nodig had deze ook op tijd heeft gekregen door het oponthoud hier. Verder was het een rustig weekend, en te koud om samen wat te ondernemen. Ikzelf ben alleen zaterdagmiddag even op pad geweest en heb wat foto’s “geschoten”.
Over nostalgie gesproken. In de vorige eeuw reden er al trams en auto’s op perslucht. En ook in de Limburgse mijnen werd perslucht gebruikt om locomotieven aan te sturen. Het laatste vooral omdat hier geen vonken bij aanwezig waren. Guy Nègre een ingenieur van het Luxemburgse bedrijf MDI, ontwikkelde een persluchtmotor die ingebouwd in de AirPod ook in het hedendaagse verkeer mee kan komen. Oke, we zijn er nog niet helemaal, want het moet ook overal goed bruikbaar zijn. En helaas, de autoweg is nog verboden gebied voor dit geinige karretje. Want het is een leuk modelletje en zeker fotogeniek en een aanwinst in het muisgrijze straatbeeld. De motor bestaat uit twee cilinders met een inhoud van 430cc en er gaat 260 liter perslucht mee met een druk van ca 250 bar. De Indische autobouwer Tata heeft besloten om deze AirPod op de markt te gaan zetten, voor een prijs tussen de vijf- en zesduizend euro, een koopje toch.
Met gemengde gevoelens kijk ik terug op deze 31ste januari een eind terug in de tijd. Antoinette en ik wilden samen door het leven als getrouwd stel en hadden daar een unieke datum voor uitgekozen. Het huwelijk zou voltrokken worden op 31 januari 1975 de verjaardag van Bea. Bea was toen nog geen koningin en onze hoop was dat we altijd vrij zouden zijn op deze dag als Juliaantje de troon zou overdragen. Nu 38 jaar later gaat ze er van tussen en krijgen we een koningsdag. En uiteraard wordt 31 januari nog steeds geen vrije dag, en we zijn een volledige generatie verder, ik geloof we worden oud. Een bloemetje hoort er vandaag wel bij. Weliswaar een gewoon boeketje tulpen met een gratis vaas van de Appie in Beek, maar dat maakt het plezier alleen maar groter. Een mooie orchidee was ook mogelijk geweest, maar daar heb ik gewoon geen plaats meer voor. We hebben al teveel van die planten in circulatie…