bVision.nl

bVision.nl

Een strakke planning – door Frank

Een Kerstmis of wat geleden schreef ik al over het organisatietalent van mijn echtgenote. Toen werd mijn hele huiskamer opgeknapt, in één Kerstvakantie tijd. Keurig achter elkaar kwamen die week de stukadoor, schilder en de vloerlegger. Op oudjaarsdag werden de plinten nog gemonteerd de meubels weer naar binnen geschoven en ’s avonds konden onze gasten het wonder aanschouwen. Nu loopt er weer zo’n klus, de achteraanbouw en de bijkeuken zijn aan de beurt. Onze bijkeuken had een zogenaamde “bouwkeuken”van 25 jaar geleden als meubilair en dat begon er langzaamaan wat verweerd uit te zien. Een nieuwe keuken werd besteld op een zondagmorgen bij een Keukenconcurrent, een paar dagen later werd de schilder geregeld, een nieuwe vloer besteld en afgelopen zaterdag kwam de loodgieter kijken wat allemaal moest gebeuren. Afgelopen vrijdag hebben we de oude keuken gesloopt, de tegels van de muur gehaald en alles glad gemaakt. Zaterdag en zondag zijn de muren en de plafond gewit. Gisteren is de vloer geëgaliseerd en donderdag komt de loodgieter de diverse leidingen op de plaats leggen. Omdat ze toch sleuven moeten frezen voor de waterleiding worden die voor de elektra meteen meegenomen en ook meteen voor me verlegd. Vrijdag komt de nieuwe vloer, van PVC tegels, die niet van echt zijn te onderscheiden, volgende week komt dan de schilder voor het houtwerk. Daarna zijn we klaar om de keuken te laten plaatsen. Die komt echter pas half augustus. Maar klaar is klaar. Mooi gepland toch?

Hieronder de inmiddels gesloopte keuken:

En waar bij het slopen een verrassing te voorschijn komt. Ik had geen idee dat die dikke afvoerpijp half boven de vloer zat. Uitkappen en dieper leggen is geen optie. De keukenbouwer lost dit gelukkig voor ons op. Zo komt alles goed.

Rust zacht

Vandaag is het een beetje stil hier, mijn hoofd was gisteren een beetje leeg toen ik hoorde dat mijn sportvriend was overleden. Jarenlang samen gesport tot we beiden in de lappenmand terecht kwamen, samen judo, samen squash totdat we er bij neervielen. We hadden geen woorden nodig naar elkaar. En dan is het in ene stil. Hij was een van die mensen die je een fijne oude dag zou toewensen. Als oudere mensen sterven kun je daar mee leven, als het van je eigen generatie is wordt dat pijnlijker, daar ga je over nadenken.

bVision Photography

René, rust zacht

De brievenbus en het milieu

Soms zijn er berichten die ongemerkt iets in je losmaken. Het ging in principe om de postbode in het algemeen. Ofwel de man die de brieven brengt of vaker ook niet of te laat tegenwoordig. Ik zie niet in waarom we die postbodes nog nodig hebben. Geef gewoon iedere Nederlander een eigen brievenbus op het web.
Want neem nu als voorbeeld de belastingdienst. Je kunt alles digitaal doen, invullen, verzenden en klaar is mijn vrouw, alleen het resultaat krijg je weer per post toegezonden, wat een onzin eigenlijk. Slimmer kunnen we het niet maken.
Hetzelfde gaat het hier met het waterverbruik, neem netjes de meterstand op, voer dat in op de website van het WML hier, je krijgt per mail een bevestiging, en vervolgens een tijd later in de brievenbus de rekening, die je vervolgens alleen nog maar digitaal kunt voldoen.
Geef gewoon iedere Nederlander een vast E-mail adres bijvoorbeeld
19530502-bvision@nederland.nl,
dat heeft als bijkomend voordeel dat je meteen weet wanneer ik jarig ben. Andere voorstellen voor een nationaal mailadres mogen ook hoor, alleen als je 15 miljoen Nederlanders naar een mening vraagt krijg je ook evenzoveel antwoorden. Alle officiële post stuur je daar gewoon naartoe en reclame mag alleen als de bewoner daar ja op heeft gezegd. En dat kan ook voor bedrijfsdrukwerk, salarisafrekeningen en ga zo maar door. Geen papier meer en je kunt alles meteen automatisch sorteren. Iedereen heeft al een SoFi-nummer, dus Nederland bv, laat eens gaan.

click to see the pictures big

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

Spanning in de Wouwse Plantage

Trafohuisjes bVision.nl

Het trafohuisje van vandaag staat aan de plantagelaan 226 in de Wouwse Plantage en de foto heb ik gekregen van Di Mario. En om heel eerlijk te zijn, daar had ik nog nooit van gehoord. De plaats blijkt bij Roosendaal te liggen in de provincie Noord-Brabant. Het werd bekend door zijn gebakken steen. De steenindustrie daar is inmiddels weg en het enige wat daar nog aan rest is de ringoven, die te bezichtigen is. Aldaar is ook een klein museum ingericht.
Het trafohuisje lijkt te zijn verbouwd en er is een nieuw dak op geplaatst. Bij de verbouwing is de voorzijde geheel vervange en waarschijnlijk is er estijds een nieuwe trafo geplaatst. Wellicht heeft er ooit nog iemand een oude foto van.

Trafohuisjes bVision.nl

De coördinaten zijn 51.482519 en 4.388909 (Google Maps)

click to see the pictures big

Trafohuisjes bVision.nl

Volvo Duett

bVision Photography

Ik ben niet jarig, maar af en toe krijg ik zomaar een cadeau. Ditmaal van Hanscke. ze schreef het volgende:

Ha Sjoerd,

Gisteren nam ik even een kijkje op het truckersfestival in Birdaard, daar waren overigens prachtige oude vrachtwagens te zien, maar daar spotte ik ook deze auto. Ik heb hem voor je op de foto gezet. Misschien is het iets voor je virtuele garage. Zo niet, dan mag je hem gerust heenzenden hoor.
Het is zo maar een aardigheid.

lief toch…
En wat maakt het uit, naast de twee Duettjes die er al staan, mag deze P21134 A uit 1964 er gewoon bijstaan. Wel eerst even de LPG tank leegmaken en de tank vullen met benzine. Ik heb het niet zo op vloeibaar gas.

click to see the pictures big

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

wattuh

click to see the pictures big

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

Blood

Gisteren had deze grapjas het in zijn hoofd gehaald om even naar intratuin te gaan om wat bodembedekkende roosjes uit een aanbieding te kopen. Met de hele kofferbak vol kleine kruiprozen vertrokken we naar huis. Maar natuurlijk moeten die dingen ook de grond in, daar had deze jongen even niet over nagedacht. Dus tegen de avond maar eens de tuin in om wat gaten te graven. Sakkerdjie, het was gatverpielekes warm en na enig graafwerk en de helft van de rozen gutste me het water langs alle lichaamsdelen naar beneden. In straaltjes voelde ik het gaan. Langs de ene arm nog harder dan langs de andere… Oh nee, dat was geen zweet, dat was bloed. Gemengd met zweet zag het er uiteraard erger uit dan dat het was, maar de in alle haast opgetrommelde hulpkrachten met pleisters konden ook alleen maar vertellen dat een pleister niet helpt als je zweet. Dat valt er gewoon vanaf. Maar goed, de roosjes staan er florissant bij. De witte met een paar rode vlekjes en op de andere valt het niet op. In volgens mij was het ene van die witte(n) die me heeft aangevallen. Die moet ik in de gaten houden.

click to see the pictures big

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog