Eigenlijk wil ik geen berichten schrijven in mijn vakantie maar voor deze maak ik een uitzondering, en voor anderen is dit wellicht een wijze les. Lekker rijdend door het Zillertal typte ik even als tussenstation Krimml in als plaats van aankomst, en kies maar de kortste route in op mijn Tommy. En dat hebben we geweten, met het zweet nog op mijn voorhoofd denk ik terug aan deze rit naar de top waar een bungalowpark in aanleg ligt. Over barre wegen, op een gegeven moment, de laatste 100 meter omhoog alleen nog maar een grindpad en no way back, veel te smal, uitstappen was zelfs niet mogelijk. Maar de MG vond het prachtig, Grommend sloop hij naar boven, en later aan de andere kant weer terug. Niet de pas die we moesten hebben, de Gerlospas, maar wie deert dat wat. Geloof me, Ik heb me nog nooit zo oncomfortabel gevoeld als alleen op 1700 meter, en met alleen een paar wegwerkers die gezegd hadden dat het wel mocht en wisten dat we naar boven waren met de MG en die ook wisten dat het eigenlijk niet kon…
