Click to see me big
Breda
Afgelopen weekend zijn we nog even met de MG naar Breda geweest. Ik was er nog nooit geweest en ik wilde sowieso even een wat groter stuk rijden. En wat doe je dan als vreemdeling in de stad, eerst parkeren, in de parkeergarage onder de houtmarktpassage. Het was nog rustig, maar dat veranderde al snel. Het was in het begin nog wel even wat donker en bewolkt, maar ook het weer werkte mee
Later vonden we uiteraard ook nog de Barones, een mooi winkelcentrum met daarin ook een Selecsys, nog niet in nieuwe stijl. Een mooi complex waar ik later nog een aardige foto heb mogen maken. Het eten bij Margreet was ook lekker, alleen de bediening was niet geheel naar wens.
Op de step hebben we maar overgelaten aan deze oranjevierders. Waarvan er steeds meer in de stad kwamen naarmate de tijd vorderde. Geholpen heeft het niets, maar het plezier werd er daardoor niet minder om.
Een stukje cultuur hoort er uiteraard ook in, en we bezochten dus ook de grote kerk in het centrum, waar de Nassau’s begraven zijn. Dat valt overigens ook op in de kerk, heel veel grafstenen met aardige oud hollandse teksten waar je moeite moet doen deze te vertalen naar het huidige Nederlands. Op de terugweg het laatste stuk lekker binnendoor, de kap eraf en genieten van de zon.
spannende zondag – Dreischor (Zeeland)
De volgende bijdrage aan deze spannende zondag komt wederom van Ria weliswaar op mijn verzoek, maar dit is dan ook een wondermooi transformatorhuisje ook wel een transformatorhoogtoren genoemd. Het is buiten gebruik, maar wordt wel helemaal gerestaureerd in opdracht de Stichting Monumenten Schouwen-Duiveland. Aan dit huisje zit een hele historie vast en het verhaal kan ik wel gaan kopiëren, maar is veel eenvoudiger te lezen op de site van de stichting. Bijzonder is dat hier de volledige inrichting nog in staat tot aan de porseleinen isolatoren toe.
MG-TF 135
Op de foto’s ziet u afbeeldingen van een MG-TF die nooit mijn virtuele garage zal halen, deze staat namelijk sinds gisteren in mijn eigen garage te pronken. Een pure roadster voor echt maar twee personen om open mee te rijden. Voor de veiligheid zit er uiteraard wel een linnen dakje bij voor de zomer, en voor de winter een hardtop. Hij zou harder dan 200 km/h kunnen, maar met een open dakje lijkt me dat een beetje opportune. De 135 staat voor een 135 pk mid-engine, maar daarvoor moet je wel meer dan 6000 tpm maken. Voor dat alles is dit sportwagentje niet aangeschaft. Het is puur rijplezier met deze auto. je kunt er zelfs mee door rood rijden, en ik weet het, stom, stom, stom. Nog blij dat er geen oom agent stond toe te kijken. De boodschappen moeten we te voet gaan halen… Ik las net dat je maximaal 20 kilogram in de achterbak mag leggen. De foto’s zijn gemaakt op een ritje door het Limburgse heuvelland. We zijn even een ijsje gaan eten in Epen. Voor de echte kenners, Epen uitrijden richting Vijlen en dan onder in de bocht. Het lekkerste ijs van heel Limburg…. En nee, u hoeft niet te vrezen dat hier nu iedere zaterdag een MG staat te pronken, dat bewaar ik voor andere dagen. Overigens is deze wagen niet nieuw, maar heeft reeds een decenium meegemaakt.(door op de foto te klikken krijgt u uiteraard een groter formaat)
Floriade
Na alle dingen die de afgelopen weken hebben plaatsgevonden zou ik nog vergeten dat we ook een dag naar de Floriade in Venlo zijn geweest. Niet goedkoop, maar best wel een bezoek waard. Tenminste als je van groen houdt. Laat ik beginnen met te zeggen dat als je alles wil bekijken je er met een dag niet komt. Integendeel, twee dagen heb je zeker nodig. We zijn er halverwege mee opgehouden omdat het tijd werd voor ons om met de voeten omhoog te gaan liggen. De afstand die je daar op een dag aflegt is behoorlijk groot. Vele landen komen aan bod, maar ook veel culturen prijzen hun waren aan. We hebben zelf wat afbeeldingen op berkenhout gekocht en deze later ingelijst en opgehangen. Voor twee euro per tekening van 30×40 cm kun je geen buil vallen als je ze mooi vindt en het past in je interieur. En we hebben wat thee uit Sri Lanka en wat parfum uit Marokko gekocht. En daarnaast hebben we uiteraard veel groen en groente gezien. Als je me nu vraagt wat me het meeste is opgevallen, heb ik niet direct een antwoord, ik kan ook niet zeggen daar moet je voor gaan. Voor de catering in ieder geval niet. Die is voor de massa, niet voor het individu. Toch twee dingen, deze Japanse grootmeester in het snoeien van boompjes, en deze Hydrangea Kirakira-Boshi, heel kundig en heel mooi…
De mallemolen
Niets is zo mooi als gezond te zijn. Dat lijkt een cliché, maar als je in de mallemolen terecht komt die zorg heet heb je alle tijd van de wereld nodig en bestaat het leven voornamelijk nog maar uit wachten. Wachten op een afspraak bij de dokter, wachten in de wachtkamer van de dokter, wachten op een afspraak bij de specialist, weer wachten op een afspraak bij de specialist, wachten op het doen van onderzoeken, de echo, de foto’s en ga zo maar door. Jaren waren we er niet meer aan gewend, maar nu mijn vrouw in die mallemolen zit moeten we mee. Niet dat het echt ernstig is, maar iedereen wil het zeker weten en al het andere uitsluiten. Ik ben blij dat een mens geholpen kan worden, dat je dat gewoon moet ondergaan, gelukkig ben ik er echter niet mee. Maar we gaan gewoon door, het is een verhaal met een glimlach… De hele investering van jarenlang geen arts te zien loont zich in ene keer.
Polarisatiefilters – door Frank (van IkFotograag.nl)
Als ik Polaroidbril zeg weet iedereen hier dat ik een zonnebril bedoel die naast het filteren van het scherpe licht en gevaarlijke UV straling in de ogen, ook schitteringen en reflecties op spiegelende oppervlakten wegneemt. Een polarisatiefilter voor op de lens van een camera geschroefd doet ongeveer hetzelfde. Niet zo’n moeilijk fotografieverhaal dus vandaag. Onlangs had ik (Fotograag) een gesprek met mijn broer (Fotograaf) over het nut en de mogelijkheden van polarisatiefilters. Ik was eigenlijk wel overtuigd van het nut, maar gebruikte ze niet meer. Enerzijds luiheid om het ding uit de tas te halen. Je kunt immers met Photoshop of Lightroom die lucht ook wel mooi donkerblauw maken. Anderzijds heb ik eens een hele serie foto’s verknald omdat de kleuren door het verkeerd inzetten van het filter veel te verzadigd waren. En reflecties opheffen, och zo vaak komt dat ook weer niet voor. Sindsdien zijn ze niet meer uit mijn tas geweest, ergo ik heb ze vaak niet eens meer in de tas zitten. ’s Middags kreeg ik al twee foto’s van mijn broer gestuurd, een met polarisatiefilter gemaakt en een zonder. Met de uitdaging erbij van: zo zie maar eens dat je dat zo gefotoshopt krijgt dat ze hetzelfde zijn. Ik heb het uiteraard wel even geprobeerd in Photoshop Lightroom, om zijn foto’s aan te passen, maar het contrast is te groot om tot iets vergelijkbaars te komen. Tja en dan moeten de filters toch weer mijn tas in. Hieronder voorbeelden van foto’s die zo recht uit de camera komen, ze zijn niet bewerkt. De eerste is zonder polarisatiefilter en de tweede is met polarisatiefilter gemaakt.
Nu nog een paart tips van de fotograaf voor geïnteresseerden, dit is wel een enigszins technisch verhaal: Als je een polarisatiefilter wil gebruiken om bijvoorbeeld een lucht diepblauw te maken, houd er dan rekening mee, dat bij het gebruik van een polarisatiefilter op een groothoeklens, dat je rare effecten kunt krijgen als je een groothoeklens gebruikt die een kleiner brandpunt heeft ingesteld dan 24 mm (op APS-C). Dit komt omdat een polarisatiefilter zo’n grote beeldhoek niet egaal kan polariseren, je krijgt dan een kleurverloop in het blauw. In een groter brandpunt dan 24 mm is dit effect vrijwel verdwenen. Ook moet je een polarisatiefilter niet op de lens laten zitten als bescherming tegen krassen, in plaats van bijvoorbeeld een UV-filter. Het kost je anderhalve diafragmastop licht, en het maakt je foto’s weer minder sprankelend bij bewolkt weer. Filters moet je eigenlijk altijd (dit geldt ook voor UV en clearglass filters) bewust toepassen. Dus heb je de front lensbescherming niet nodig, schroef het filter er dan af. Een objectief (lens) is opgebouwd uit veel elementen die op elkaar zijn afgestemd. Een goedkoop filter op een duur objectief, of een filter dat net dat klein beetje reflectie vangt kan je hele eindresultaat verpesten. Hetzelfde (heel heel heel belangrijk) is de zonnekap. Een zonnekap is een essentieel onderdeel van je objectief. Bij het niet gebruiken van (in 90% een kwestie van luiheid, en slechts in 10% vanwege het gebruik van een filter) wordt je foto contrastarmer doordat er bijvoorbeeld net wat strijklicht over je frontlens strijkt en zo tot diep in je objectief weet door te dringen. De zonnekap beschermt bovendien ook een beetje je lens tegen stoten en vingerafdrukken. Dus nog een tip: laat de zonnekap niet achterstevoren op de lens geschroefd zitten, maar gebruik hem zoals hij bedoeld is.