vandaag ben ik alweer jarig, Dat is ieder jaar op 2 mei hetzelfde liedje. Als je dan weet dat ik in het rampjaar 1953 geboren ben weet je genoeg toch. Toch ga ik nog steeds zonnig door het leven en hoop dat ook nog even vol te houden.
Van Gend en Loos
Een truck in de buurt van Loosdrecht
Kwam met een plons in het kroost terecht
Men redde een vent,
die heette Van Gend
Vandaar dat men nu nog naar Loos dregt.
Wat de meesten niet weten is dat van Gend en Loos nu onderdeel is van DHL. Het bedrijf raakte aan zijn naam toen in 1809 de zwager van van Gend, Loos, stierf en daarmee zijn diligences werden samengevoegd met het bedrijf van herbergier, koetsier van Gend. Als naam werd gekozen voor van Gend en Loos. Bij de scheiding van Belgie en Nederland werd de onderneming in beide landen voortgezet. concurentie van de spoorwegen was bijna het einde van het bedrijf geweest, ware het niet dat een werknemer het bedrijf overnam in 1885 en met een andere formule verder ging. If you can’t beat them, join them redde het bedrijf dat ging samenwerken met de spoorwegen. Alleen dat dachten de spoorwegen even later ook toen bussen en vrachtvervoer roet in het eten trachten te gooien. Daar ging van Gend en Loos, overgenomen door de spoorwegen in 1928. Gelukkig bleef toen nog de naam behouden. In 1980 liep het op een einde met het vrachtvervoer, gekoppeld aan het spoor en werd het in de etalage gezet en in 1986 verkocht aan Nedloyd, die het op zijn beurt in 1999 verkocht aan de Deutsche Post. In 2003 was het afgelopen met van Gend en Loos en ging het verder als DHL door het leven. Foto’s: www.oudedaf.nl
Parkstad slopen…
Uit dagblad De Limburger:
eInvesteren in krimp is lonend’
Parkstad Limburg wordt op termijn erijker’ van de voorgestelde grootschalige en honderden miljoenen euro’s kostende ombouw van de streek. Het is lonend om voor 560 miljoen euro 28.000 woningen te slopen en er 7000 bij te bouwen.
Me neus, de enige die hier rijk van worden zijn echt niet de bewoners of de eigenaren van koopwoningen. Laat die prijs maar dalen. Ik krijg het donkerblonde vermoeden dat hier bestuurders zieltjes, en daarmee salaris aan het winnen zijn. Ik heb al eens eerder aangegeven dat als er nieuwbouw gepleegd wordt, men meteen rekening moet houden met een eventuele sloop. En daarvoor moet dus een soort extra potje worden opgebouwd voor gemeenten, die dat geld dan ook op geen enkele andere manier mogen aanspreken. Als de woningen hier stukken goedkoper worden verhuizen er vanzelf wel mensen naar deze toch wondermooie streek. Als bedrijfspanden voor bijna nop worden aangeboden komen er vanzelf bedrijven naar Parkstad omdat men dan veel minder hoeft te investeren. En Parkstad ligt centraal in de Euregio tussen Aken en Maastricht/Luik in. Schiet mij maar lek, ik snap het niet. Destijds kon men het met bouwen niet bijbenen en nu alweer moeten slopen. Visie noemen ze dat. Het lijkt wel een beetje op het cellentekort…
Ik zou nog bijna vergeten dat het vandaag Koninginnedag is. En ook daarvan vind ik het tijd dat wordt dat ze eens opstapt…
De Draak van Beesel
De nieuwe weg vanuit het zuiden naar Venlo (A73) levert naast de blamage van de tunnels natuurlijk ook andere buitensporige zaken op. Op de oude weg van Roermond naar Venlo is de rust inmiddels neergestreken en lijken de dorpjes Swalmen en Reuver erbij in te slapen. Niet Beesel, daar staat op de rotonde een levensgrote draak die de weg wijst naar deze gemeente. De draak is gemaakt door beeldend kunstenaar Rik van Rijswick. De kunstenaar heeft meer dan een jaar gewerkt aan dit kunstwerk, gemaakt van staal. In eerste instantie gehuurd voor de wedstrijden draaksteken in Beesel, maar het gevaarte is zo goed ontvangen dat de gemeente Beesel de draak geadopteerd heeft. Ofwel afgelopen week is er groen licht gegeven voor de aankoop van de draak, die de gemeente als toeristisch gemeente op de kaart moet gaan zetten. Vers van de pers dus…
Een mooie lenteavond e door Frank (van IkFotograag.nl)
Vorig weekend was ik in Maastricht om wat foto’s van de zonsondergang te maken. Bij het uitstappen uit de auto keek ik even omhoog en zag nog net een laatste zonnestraal op de bovenkant van het gebouw.
Ook onder tegen het gebouw zorgde een van de laatste zonnestralen voor een mooi tafereel op een muur, in de vorm van de schaduw van de fotograag en zijn broer die ook fotograag is.
De ondergaande zon gaf een mooi lichtspektakel tegen de helemaal wolkeloze lucht, vliegtuigen mochten niet vliegen in dit weekend, vanwege de aswolk van de IJslandse vulkaan. Maar die wolk hing even niet boven Maastricht.
Nadat de zon helemaal onder was, zag ik vleermuizen in het bijna donker langs ons heen schieten. De wind was inmiddels helemaal gaan liggen en dat zorgde ervoor, dat het oppervlakte van de Maas spiegelglad was. Een prachtig schouwspel al diee lichtreflectiese in het water.
Op de terugweg naar de auto hadden we een ontmoeting met een groepje “hangjongeren”. Ze wilden graag op de foto. Wij vroegen hen daarom even erg stil te blijven “hangen”, maar ze “hingen” toch niet lang genoeg, om scherp op de foto te komen. Ze vonden de resultaten toch “vet” en/of “cool”e en vroegen of we ze de foto’s wilden e-mailen. Deze laatste foto is overigens gemaakt door mijn broer.
Soms heb je van die heel bijzondere avonden.
Diana, godin van de jacht
Diana wordt gezien als de Romeinse godin van de jacht en is als zodanig het evenbeeld van de Griekse godin Artemis en de Etruskische godin Artemis. Zover de geschiedenis, de Diana van ons was de valkenier van de Havikshoeve. En zij gaf afgelopen weekend een roofvogelshow op de kasteeltuinen in Arcen.
Een werkelijk spetterend optreden met diverse roofvogels, van een onhandige gier, Oehoes en andere uilen, een woestijnbuizerd, een Europese buizerd tot een giervalk toe. ik moest zo nodig mijn camera vasthouden, en dat werd beloond met een slag van een buizerd, die ook niet aan de kant wilde gaan. Geen schade, wees gerust. zelfs de kinderen mochten even spelen met de woestijnbuizerd. Nou ja, mochten even de handschoen aan om de buizerd op te vangen. Zelfs een eigenwijze Oehoe die zijn eigen plekje veroverd had boven in de boom, kwam toch gezellig weer meedoen. Ik hou van verrassingen schreef ik gisteren, ook van deze.
Purmerend
Gisteren woonden we per ongeluk een gedeelte van een concert bij welk gegeven werd door het stedelijk orkest uit Purmerend in de kasteeltuinen te Arcen. We hebben daar een uurtje lekker in het zonnetje geluisterd naar de swingende klanken van film en andere muziek uit de voorbije jaren. Ook Glenn Miller, Benny Goodman, Stevie Wonder en Abba kwamen daar even voorbij. Niet dat het nu zo’n hoogstaande muziek was die ten gehore werd gebracht, maar buiten in de openlucht is natuurlijk heel anders dan in een concertzaal. Een beetje hilarisch was het begin wel. De drummer was zijn stokken vergeten in de bus, en daar kwam hij pas achter toen de dirigent wilde beginnen. Al met al was het best wel een aardig concert. Ik hou van verrassingen, ook van deze.
