Vakantieman, dat was ik, maar inmiddels ben ik weer begonnen met werken en heet ik weer gewoon arbeider. Centjes verdienen voor de volgende vakantie. “Gardenia”, ook wel “Tuinesië” genoemd, of als er een zwembadje in staat “Bad Hintergarten”, is gedurende zowat het hele jaar groot genoeg voor me. Maar soms begint het te kriebelen en wil ik mijn horizon verleggen in een wat verder weg gelegen bestemming. Gelukkig valt dat kriebelen steeds samen met de periodes dat ik toevallig vakantie heb. Dit jaar was het Griekse eiland Samos aan de beurt om verkend te worden. Het eiland is niet zo groot, ongeveer 75 bij 35 kilometer, maar wel heel bergachtig. Daarom duurden de diverse rondritten op het eiland toch redelijk lang. Men had me verteld dat door de smalle bochtige wegjes er nergens veel harder dan 50 à 6o kilometer per uur gereden werd, dus had ik met mijn relaxte instelling een “automaat” gehuurd om rond te rijden, anders blijf je schakelen. Lekker lui, alleen maar gas geven en sturen (soms remmen). Gevolg was wel dat ik toen ik thuis in mijn eigen auto ging rijden de eerste dagen steeds vergat te koppelen en terug te schakelen waarbij soms me de motor bijna afsloeg. We hebben ieder weggetje waar je met de normale auto kon komen zo ongeveer wel gehad. Mooie dorpjes en uitzichten. In het voorjaar staan veel planten in bloei daar, wat vooral met de bloeiende brem een heel apart gezicht is als links en rechts van de weg alles daarmee geel kleurt. We woonden deze vakantie in de buurt van het plaatsje Pythagorion. Een mooi dorpje met een schitterende haven en vriendelijke mensen en veel horeca langs de kade. Lekker voor een ijskoude pot Mythos of Alpha te drinken, ze weten daar wel wat deze arbeider nodig heeft om de vakantie door te komen. Pythagorion is vernoemd naar de Griekse wiskundige, wijsgeer en filosoof Pythagoras die op dit eiland geboren is en onder andere ook gewoond heeft. Vroeger op school leerden we de stelling van Pythagoras a2 + b2 = c2. Knap bedacht en tegenwoordig snap ik het ook nog een beetje.
Als voorbereiding voor de dag van vandaag heb ik gisteravond eens de kandidatenlijsten voor de verkiezingen van vandaag doorgenomen. En ik ben eruit, ik weet het niet, van ras Groenlinkser naar een zwevende kiezer. Maar stemmen ga ik. Ik vind dat een recht dat we verworven hebben en waar ik gebruik van moet maken. Niet stemmen zit er bij mij niet in, wat voor een rotzooi ze er ook van maken, we hebben er zelf voor gekozen. Het enige wat ik zeker weet is dat ik niet op Wilders stem. Als die op deze wijze doorgaat vrees ik dat het lot van PF hem ook eens te wachten staat. Vrijheid van meningsuiting wil nog niet zeggen dat je iedereen voor rotte vis kunt uitmaken zonder dat dat uiteindelijk consequenties heeft.