bVision.nl

Dat ze aan mijn haren zitten vind ik nog tot daaraan toe, maar mijn brain laten wassen gaat me toch een tikkie te ver. De foto is gisteren genomen toen we dachten dat we de regen te slim af konden zijn, en geef toe, u ziet hier de zon schijnen. Ik was met de familie op stap en op de terug weg naar de auto begon het zachtjes te regenen. Ik zei tegen de vriend van mijn dochter dat tegen de tijd dat we bij de auto’s zouden zijn het waarschijnlijk wel weer droog zou zijn. Op de vraag of we een paraplu nodig hadden werd dan ook ontkennend geknikt. In het aangezicht van onze auto, nog geen honderd meter lopen viel het in ene met bakken, niet overdrijven Sjoerd, met containers uit de lucht. Op nog geen 100 meter waren we compleet gebrain washed en gedoucht en konden we de laatste meters zwemmen tot aan de auto…. Mén het is lang geleden dat ik op zo’n klein stukje zo nat ben geworden. Dus de foto maken was de goden uit hun tent lokken…. Trouwens, je zal nu maar met een tentje ergens op een camping staan. Maar och, het kan slechter toch, we hebben er allemaal hartelijk om gelachen. De lunch was lekker, La Trappe smaakte opperbest, wat wil een mens nog meer. En thuis hebben we nog een lekker diner er achteraan gegooid, Self Made by Antoinette (A. voor ingewijden).
click 2 see the picture big

Toen ik de vorige week in Schierwaldenrath was trof ik achter het station een hele mooie DAF 1300 marathon coupe aan. Oranjerood en zonder ook maar een vlekte roest of deuk.

De DAF 66 is staandaard voorzien van een 1100 cc motor van het merk renault en deze had een topsnelheid van 135 km/u. De DAF Marathon heeft een sterkere 1300 cc motor en leverde een topsnelheid op van 145 km/u. Whauw, dat houdt niet echt over dus… De DAF 66 kreeg een “De Dion-achteras” Die stukken beter was dan de oude pendelassen het was eigenlijk de laatste echte DAF personenwagen.

Je zal maar 60 worden en te horen krijgen dat je negen maanden langer mag gaan werken. Dat is balen toch. Toen ik begon met werken werd mij al voorgeschoteld dat met de destijds geldende regels ik moest werken tot mijn 61ste. Vut regelingen, prepensioen en ga zo maar door. en na je pensioen nog jaren genieten van een welverdiende rust met een goedgevulde beurs. Vergeet het maar dus. Inmiddels ben ik er achter dat anderen ervoor gezorgd hebben dat ik moet werken tot 65 jaar en 9 maanden. Degene die op dit kabinet hebben gestemd zijn bedankt…
Maar, alle nadelen heb ook voordelen. Mijn baas moet ook nog een jaartje extra en mijn collega’s nog veel langer… En genieten doe ik met mijn vierdaagse werkweek zo vaak als het kan. Met de MG eropuit totdat we er bij neervallen. Ik vraag me alleen af hoe je mensen die zo oud te horen krijgen dat ze nog een jaar langer moeten nog kunt motiveren. Voor mij is het niet zo erg, ik heb een fijne baan waar ik me nog vol aan kan geven, in de ICT moet je wel bijblijven, maar de bouwvakker, stratenmaker, vuilnisman en ga zo maar door, die hebben daar echt geen zin meer in. Als die zaken waar we jaren aan betaald hebben zijn in rook opgegaan.

Ja zeg, je zult maar nodig moeten en hier je behoefte moeten gaan doen als man, dan kom je toch met een minderwaardigheidscomplex naar buiten…

Bij mijn speurtocht op zoek naar een heel specifieke foto die ik ooit eens heb gemaakt en die ik voor een klein project nodig had kwam ik deze foto tegen van onze pas overleden kroegtijger Macey, die hier ook nog eens stomtoevallig naast een fles port zit. Nee, die vergeten we nooit. Wat ik wel vergeten was is dat ik een vraag gesteld heb over de onderstaande tractor, zo iets van wie weet welk merk dit is. Er was er ene die zei dat het een John Deere was. Die zat er dus helemaal naast, en ook weer niet. Het was een Lanz Bulldog, een Duist merk tractoren welke waren uitgevoerd met een eencilinder dieselmotor met gloeikop. Als je een Lanz Bulldog eenmaal hebt gehoord, vergeet je het geluid van deze eenpitter nooit meer. Van 1921 tot 1950 werden deze gloeikop tractoren gebouwd. Deze toch wel wat verouderde techniek werd verlaten, maar dat kon de fabriek niet redden. In 1955 werd Heinrich LANZ Mannheim AG overgenomen door John Deere. De onderstaande Lanz Buldog is in de John Deere kleuren gespoten, dat maakt hem toch minder origineel, het is echter een plaatje om te zien. Helaas, een collega van mij heeft gewonnen, die woont in Eys, een van de kerkdorpen van de gemeente Gulpen-Wittem en die voetreis is dus een thuiswedstrijd. Overigens heeft die collega ook een Lanz Buldogg in de originele blauwe kleuren, die heeft hier destijds ook op het blog gestaan.