En daarmee is de volgende klus ook af, een deel van mijn foto’s van de rondreis door Marokko staan online. Als je hieronder op de collage klikt, wordt je door gelinkt naar een directory op mijn “SkyDrive” waar je ze kunt bekijken als je wil. De volgende klus is er een album van maken. Nou ja klus, ik vind ook dat wel leuk om te doen. Sommige foto’s zijn vanuit een rijdende bus genomen, waardoor je soms wat reflecties in de ruit ziet.
Marokko is voor ons inmiddels een hele mooie herinnering. We hebben een mooi land gezien, met hele afwisselende landschappen. Veel mensen denken dat het één hele grote zandbak is, maar het is juist heel afwisselend. Veel groen zelfs. Weilanden, graanvelden, citrus en olijfboomgaarden, bergen met sneeuw en uiteraard was de woestijn… gewoon woestijn. De mensen in Marokko gaan over het algemeen niet graag op de foto, of het moet in een massa zijn zoals in straatbeelden, dan is het meestal geen probleem. Wel heb ik iedere keer toestemming gevraagd, vaak was het nee soms ja. Soms voor een fooitje soms gewoon zomaar. De mensen waar we contact mee hebben gehad waren allemaal heel vriendelijk en behulpzaam. We zijn natuurlijk niet overal geweest, maar ik heb me nog nooit in een land zo veilig gevoeld als daar. En we zijn op eigen houtje (zonder gids of reisleider) vaker de stad in geweest. Ook op plaatsen waar weinig toeristen komen. Wat me verder opviel, was dat in de open winkeltjes, slagerijen en viskramen, we geen vliegen zagen. Hoe dat komt, geen idee. Alleen in een kraampje met hééééle zoete koekjes zat het vol met bijen. Die kwamen daar hun honing terug halen denk ik.
Het indrukwekkendste om te zien waren de leerlooierijen in Fez. Wat is dat een smerig en zwaar werk, de mensen daar stonden soms tot aan hun billen in de de bakken met vloeistoffen, waarvan ik aanneem dat het verf was. En dan kost leer ook nog vrijwel niks daar.