bVision.nl

bVision.nl

Blog, Art & Photography

Uit de oude doos – Ceske Krumlov

Eerst even de stand van zaken:

  • Trap – Schilderen(klaar !)
  • Terras – Afscheiding maken naar buren (klaar !)
  • Tuin – repareren stroomvoorziening(klaar !)

Maar voor de rest nog even terug naar Tsjechie in juli 2004. Op bezoek in Ceske Krumlov heb ik onderstaande foto gemaakt vanaf de doorgang in een van de bruggen van de prachtig gerestaureerde burcht welke hoog boven het dorp ligt. Samen met het kasteel is deze burcht na de Praagse burcht het op een na grootste kastelencomplex van Tsjechie. Het complex was de historische verblijfplaats van de Roemberks (Rosenbergs). Als je ooit naar Tsjechie wil gaan is dit een van de drie steden die je absoluut moet bezoeken. De andere twee zijn uiteraard Praag (Praha) en Budweiss (Ceske Budejovice). (klik op foto voor een groter exemplaar)

Rits-Rats-klik – by Frank

“Rits-Rats-Klik” is de naam van een stuk fotoverleden van wellicht velen onder ons. De oorspronkelijke “Rits-Rats-Klik” was een pocketcamera’s van het merk Agfa, die door de hele camera open en dicht te schuiven het filmpje transporteerde, en meteen de afdrukknop weer spande. De rode afdrukknop ging heel licht af zodat je weinig risico liep op bewogen foto’s. Agfa legde op die rode knop nadruk in haar reclamecampagne. De rode knop was kenmerkend voor Agfa-camera’s in de zeventiger jaren. Uiteindelijk hadden ze een hele reeks. In de loop van de jaren kwamen ook op de “Rits-Rats-Klik” steeds meer toeters en bellen. Je kon ze zelfs met een telelens krijgen. In de winkel waar ik destijds werkte heb ik ze vaak verkocht. De camera was vanwege zijn eenvoud waanzinnig populair. Mede door zijn filmformaat, de 110 pocket, want de filmcassette kon maar op een manier in de camera, je hoefde alleen maar te spannen en af te drukken. Idiotensicher dus. Voor veel mensen de ideale kiekjesfabriek. Het pocketformaat had overigens ook een heel groot nadeel, het mini-negatiefje. Het moest veel sterker vergroot worden voor een normale foto dan bijvoorbeeld een kleinbeeldnegatief. Maar ja, ik ken veel mensen die al tevreden met een foto zijn als het lijdend voorwerp er enigzins herkenbaar op staat.

De benaming Rits-Rats-Klik wordt door veel mensen nog steeds gebruikt om zelfs een moderne zij het eenvoudige digitale camera mee aan te duiden. Ze vergeten dan dat de Rits en Rats allang weg is en de klik alleen over is gebleven, en zelfs dat klikgeluid moet je bij de meeste digitale camera’s nog zelf aanzetten. Wat bij mij overgebleven is, is dat ook een moderne camera, die zo eenvoudig is dat je er eigenlijk niets fout mee kan doen, nog steeds door mij (en ook enkele vrienden) een idiotencamera genoemd wordt.

In mijn verzameling komen wel enkele zogenaamde pocketcamera’s voor, maar een echte Agfa Rits-Rats-Klik zit er (nog) niet bij. Wel heb ik een paar bijzondere andere pocketcamera’s. Je kon ze destijds krijgen door zegeltjes of streepjescodes te sparen bij Nutriciaproducten. Ik vind ze leuk om in mijn verzameling erbij te hebben, maar ik heb er, eerlijk gezegd, nog nooit een foto mee gemaakt. Voor een van de foto’s voor dit stukje heb ik een filmcassette in een van de twee camera’s gedaan. Zonder hulpmiddelen (de punt van een mes) krijg ik het filmpje er niet eens meer uit. Ik bedoel maar.

De vuurdoorn

Kent u het plaatje nog, de mooie doorgeknipte elektricteitskabel. Die heeft me gisteren parten gespeeld. Ik dacht deze even in een uurtje te repareren, maar helaas, de ernaast staande vuurdoorn heeft ervoor gezorgd dat dit iets langer duurde. Deze is na het leggen van de E-voorziening gepland en daar zat de oude kabel in, en die wilde niet eruit. En toen die er eenmaal uit was en de nieuwe kabel erachter langs moest was het weer prijs. Met kunst en vliegwerk zit die nu ook mooi vast en hebben we weer licht en elektriciteit in de tuin. Het was een bloederig dagje, maar het eerste karwei zit erop. Overigens vroeg Ria in een reactie of Brillie ook aanwezig was zondag, YES, kijk maar…

Ballonnen in Hoensbroek

Dit weekend werd het Parkstad ballonfestival gehouden op en rond de weilanden bij het kasteel Hoensbroek. Ik kan alleen maar zeggen schitterend. De vele ballonnen in allerlei kleuren vertrokken een voor een van het terrein. Het opblazen, het vuur en het enthousiasme straalde gewoon er vanaf.

En er was zelfs publiek, het was gewoon overvol. Jammer dat zoiets maar eens per jaar is. Naast luchtballonnen was er veel meer te zien. Para balloning, paramoteurs, modelvliegshow en ga zo maar door. Het festijn duurde drie dagen, maar ik ben alleen op zondag daar geweest, helaas, want volgens mij heb ik wat gemist.

Vakantiewerk

Zo, vandaag maar even de planning op papier zetten voor de komende weken:

  • Trappenhuis – schilderen
  • Trappenhuis – Lampen vervangen en extra lamp aanleggen
  • Trap – Schilderen
  • Overloop kamer – Tegels vervangen op vloer
  • Terrasoverkapping – repareren openstaande rand (loodslab plaatsen)
  • Terras – Afscheiding maken naar buren (tocht)
  • Tuin – winterklaar maken
  • Tuin – repareren stroomvoorziening
  • Toscane – vakantie

Maar vandaag nog even bijkomen van gisteren en als het kan nog even genieten van mooi weer. Maandag ga ik aan de slag….

Citroen Mehari 1968-1986

Een mooie lelijke eend in de bijt, de Citroen Mehari. De basis voor dit typische strandkarretje was een Citroen Dyane 6. Uiteraard met een kunststof carrosserie die het liefst zonder het lelijke dan en de deuren werd gereden. Het motortje stelde niet veel voor, en er werd zelfs een vierwielaangedreven versie gebouwd, maar het bleef gewoon een funkar. Dat er uiteindelijk toch nog 145 000 exemplaren van de band rolde lag alleen aan de prijs. Daar kon geen concurrent tegenop. De auto is een gewild exemplaar. En door zijn kunststof carrosserie zijn er nog vele van in omloop. Er bestaat overigens ook nog een vierwielaangedreven Eend, de Citroen 2CV Sahara.

Pre-Pensioen

Voor het eerst sinds lange tijd krijg ik eens een echte vakantie. Vandaag neem ik als afscheid voor mijn collega’s een vlaai mee en na vandaag ga ik me eens even grondig voorbereiden op onze vakantie naar Toscane, en wel naar het plaatsje Montecatini-Terme. Vijf weken zal deze werkonderbreking duren, of wel grote vakantie. Mijn collega’s zijn stikjaloers en dat mag ook van mij. De planning ziet u in de loop van de weken wel voorbij komen. Een fiks aantal dagen is ingeruimd voor onderhoud en verfraaiing van de leefomgeving. Maar ik loop voorruit. Ontspannen en genieten is het devies van mijn “pre-pensioen”. En voor mijn collega’s, ciao, a novembre.