bVision.nl

bVision.nl

Blog, Art & Photography

Me! op vrijdag

Het examen gisteren viel me even vies tegen, niet dat het moeilijk was, maar de stof is zo ontzettend saai en zo slecht geschreven dat je er niet eens makkelijk door heen leest. Volgens mij moeten we daar gewoon goede schrijvers zoals Wim. T Schippers voor inhuren (de stem van Ernie uit Ernie&Bert). En daarnaast heb ik gewoon weinig tijd gehad om me op het examen voor te bereiden. De vraag of ik geslaagd ben moet ik nog even met “ik weet het niet” beantwoorden. Er zaten een aantal vragen bij die op verschillende manieren gelezen konden worden. Ik had al diverse voorbeeldexamens gezien, maar nog gene zo warrig als die van gisteren. Het resultaat volgt later, en als het slecht is gaan we gewoon nog een keer. Maar dat het onderstaande niet kan snap ik zelfs…

UPDATE: Geslaagd, met een 9….



Tips en Truuks – Not for MacFreaks

Vandaag even geen HTML of CSS. Het was me gisteren wat te veel van het goede. Onze nieuwe vaatwasser was gearriveerd en moest uiteraard ook even geplaatst worden, nog een dag met de hand afwassen is er dan niet meer bij. En plaatsen gebeurt door eerst de oude vaatwasser weg te halen en daarna de nieuwe er neer te zetten en aan te sluiten. Het is geen dagelijks werk voor me maar het is gelukkig allemaal gebeurd. Op een waterballet na dat de oude vaatwasser nog even veroorzaakte, kunnen we nu weer genieten van onze verdiende vrije tijd. Toch een tip vandaag, alleen niet voor Mac users en het heeft niets met vaatwassen te maken. Het begint met het starten van de rekenmachine van windows XP. Op de windowstoets + R drukken, dan calc intypen en op enter drukken is het snelste. De Rekenmachine via het menu starten (bureauaccesoires) mag ook natuurlijk. Kijk niet naar de cijfertjes, dat is de wortel uit veertien.



Nostalgie: oude foto's — by Frank

Als ik de oude fotoalbums van mijn ouders open, dan zitten daar veel foto’s in die inmiddels meer dan 50 jaar oud zijn. Veelevan die foto’sezijn gemaakt met een Kodak box camera. Die camera staat inmiddels in mijn verzameling. Het was de eerste camera waar mijn verzameling destijds mee begon. De meeste foto’s in de albumsezijnezwart/wit, kleur, dat kon niet met die camera, tenminste dat zei mijn vader altijd. De meeste foto’s zijn relatief klein van formaat. De afdruk werd vroeger vaak gemaakt door het negatief op fotopapier te leggen en daar heel even licht op te laten vallen. Zogenaamde contactafdrukken. De grootte van het negatief bepaalde de grootte van de foto. Zo had je geen dure apparatuur nodig. Om het wat leuker te maken, hebben sommige foto’s een kartelrandje gekregen van de maker. Misschien ook, dat het ooit mode is geweest, om dat te doen. Tegenwoordig zie je het niet meer. Ookezag je vroeger wel eens ansichtkaarten met een kartelrand. (Ansichtskarte, volgens mijehebben we dat woord in Duitsland geleend.)

Maar veel van die foto’s hebben de tand des tijds niet zo goed doorstaan. Veel zijneer bruin geworden, dat wordt ook "sepia toning" genoemd. Bij oude foto’s heeft het te maken met de verzuring van het papier, de gebruikte lijm bevatte vaak zuur. Wat ook kan is dat het een gebrek aan fixeren was destijds. Als je foto’s inplakt moet je dus opletten dat je zuurvrije lijm gebruikt. Maar als je het op moderne foto’s ziet dan is het meestal trucage. Een verlangen naar een stukje nostalgie denk ik.e

De meeste fotobewerkingsprogramma’s hebben wel een tooltje aan boord om "sepia" te simuleren. De Gimp dus ook, en daar gaat dit artikel over. Misschien vind je het leuk om eens een keer een nostalgische foto op je website te zetten, of wil je iemand blij maken met een "oude foto". Dan kan dit artikel van pas komen. En wie weet krijg je nog andere ideeen. Ik heb als basis weer de foto genomen, waar ik onlangs het paarse randje van heb weg gehaald. (zie artikel: "Met een randje").

Limburg in beeld – Weustenrade




We lopen lekker de brommelerberg op en bovenaangekomen hebben we een mooi uitzicht rondom. Bij helder weer kun je hier heel Heerlen zien liggen en aan de andere kant Klimmen. Op de kop vlakbij hoeve Terlinde staan twee eenzame bomen met daarvoor een wegkruis. De hoeve staat markant aan de autoweg, daar waar de stadsautoweg (N281) richting Ten Esschen en de A76 richting Aken zich splitsen.



Heel in de verte zien we Weustenrade liggen. Diep in het dal. We komen binnen bij de voormalige oliemolen en lopen verder het durpke in. Meteen valt de grote witte boerderij op. Keurig verzorgd en mooi in de verf.



Keek op de afgelopen week (10)





Deze week was een druk en enerverend weekje voor me, door de carnaval waren veel mensen vrij en het werk gaat bij ons gewoon continu door. We kunnen niet om vijf uur iedereen in Limburg en elders in het donker zetten en naar huis gaan. Maar de week is alweer om. Gisteren was het heerlijk weer en ben ik met mijn vriend Humberto weer eens gaan vliegen in Schimmert. Alles wat je bouwt moet uiteindelijk ook de lucht in kunnen. Het was fantastich weer, geen wind en het zonnetje deed goed zijn best. En zonder schade thuiskomen mag ook toch. Er vliegen daar modellen rond waar je een kind mee kunt vervoeren. Niet dat iemand dat in zijn bolle hoofd zou halen, maar het kan wel. Vandaag doen we het wat rustiger aan, ik moet studeren. Aanstaande donderdag moet ik VCA examen doen (Basiskennis Veiligheid). (klikken op de foto’s geeft een groter beeld)



vergeten merken – Zendapp Janus (1957 – 1959)





In de jaren na de tweede wereldoorlog zag Zendapp ook in dat de tijd van bromfietsen en motoren aan het teruglopen was en dat mensen het liefst droog op hun werk aan wilden komen. Het plan onstond dan ook om een overdekte tweewieler te maken. Een uniek design met 4 zitplaatesn twee naar voren uitkijkend en twee naar achteren uitkijkend. De naam werd Zendapp Janus. Janus was een Romeinse god met twee gezichten. Deuren zoals ook de isetta die had, een 250 CC Bella Motor, de comfortabele Mac Pherson wielophanging waren de slogans waarmee Zendapp de markt opging. Het oorspronkelijke ontwerp was van Dornier en had de kenmerken van vele andere dwergauto’s.Maar helaas, de auto was te duur en er werden er zo weinig van gemaakt dat het brake even point nooit gehaald werd. Zo stierf dit geinige autootje een vroege dood. De fabriek werd verkocht aan Bosch. U kunt de foto’s aanklikken voor een vergroting.