Gadakkie, mijn PC weigert alle diensten. En dat uiteraard als me dat niet uitkomt. Ik lekker bezig ben geweest met mijn hobby, het ontwerpen en maken van modelvliegtuigen. En dan van Mikkiesoft het advies krijg om mijn PC maar eens opnieuw te installeren. Sodejandorommeke. Dan zal ik dat advies maar eens gaan opvolgen. En hopen dat het logje alsnog wordt geplaats, na tig keer proberen…. Maar mikkiesoft, als het een beetje meezit wordt het wel Linux wat dadelijk draait….
Ook collega's willen wel eens weg
Niet alleen ik heb wel eens vakantie maar uiteraard willen collega’s ook wel eens op vakantie. Vandaag begint de vakantie van Frank. Yes, die Frank, die op woensdag hier een gastlog verzorgt. Natuurlijk gunnen we hem die vakantie, maar zoals het goede collega’s betaamd hebben we op zijn laatste werkdag even opgesomd hoe verkeerd een vakantie kan aflopen en in het uiterste geval kan leiden tot een vacature. Van het neerstorten van zijn vliegtuig tot duik ongelukken en als laatste een aantal gebroken ledematen op de skibaan in Landgraaf. Maar dat laatste heb ik u nog niet verteld, dat moet nog komen. Van hieruit alvast een plezierige vakantie, voor beiden dan… Kom heel terug, anders wordt de woensdag een rustdag op deze weblog.
En nog even over mijn lege regenton, hij is weer gevuld. Alleen de heersende temperatuur hier in dit huis is nog steeds een aantal graden te hoog voor me. Ik ben een echt wintermannetje… P.S.e ik snap niet dat deze foto me aan Humberto doet denken.
Veudafehn
Ik kan mezelf wel voor de kop slaan, heb ik weer een abootje afgesloten van minder dan 5 euri voor een jaar lang bellen met Vodafoon. En ik had nog wel zo graag een mooie telefoon gehad. Maar met mijn belgedrag, ik bel zelf bijna never nooit niet, is dat absoluut onzin. Daar moet ik dan maar mee leren leven en hopen op een fatsoenlijk mooi afdankertje van iemand anders die wel veel belt. Maar twee jaar twintig euro vijftig minus zeg maar vijf euro per maand voor een nieuwe foon is toch wel heel veel geld. Dan toch maar de goedkope motorola die ik er op twee maanden al uit heb. Want een foon van omgerekend 420 euri op die periode vind ik van de zotte. Maar mooi zijn sommige van die toestellen wel, erg mooi, snik. Maar oke over en uit en overgaan tot de heerlijke koude douche die ons te wachten staat. Wordt ook tijd, want de regenton is bijna leeg en mijn jonge gras staat te verpieteren. Leuk woord, waar komt dat nou weer vandaan. Verpieteren…
Stijl – by Frank
Vroeger op school, hoorden voor mij de diverse stijlfiguren bij het lastigste deel van de Nederlandse taal. Ik bedoel hiermee woorden als acroniem, synoniem, metoniem, eufenisme, pleonasme, onomatopee, tautologie, hyperbool en ga zo maar door. Ooit tijdens een of ander proefwerk zal ik ze voor een deel wel goed geraden hebben, maar tegenwoordig ben ik ze vrijwel allemaal vergeten. Behalve synoniem want dat zit in Microsoft Word.
Zo probeerde ik deze week te achterhalen, wat de stijlfiguur is voor een woord, wat gebruikt wordt voor
een product, wat de naam heeft van een fabrikant, maar meerdere fabrikanten maken het product. Voorbeeld Maggi; een soeparoma, alhoewel sommige mensen het ook over frites sprenkelen. Maar of het product nu gemaakt wordt door Knorr of door Maggi het heet altijd Maggi. Aan tafel vraag je om de Maggi door te geven niet het soeparoma. Of je het als fabrikant dan goed voor elkaar hebt, als jouw naam verbonden wordt aan soortgelijke producten van de concurentie, weet ik niet. Het kan natuurlijk ook negatief werken. Andere voorbeelden: Spa voor elk mineraal bronwater, Nescafe voor oploskoffie, in de regio waar ik woon ook wel aangeduid als neskoffie. In sommige landen Gillette voor een scheermesje. Jeep voor een 4wd auto. En waar mijn verhaal om draait kodak.
Eind zeventiger jaren, begin tachtiger jaren ben ik lid geweest van een Belgische fotoclub. Een Belgische collega was daar lid en vroeg mij of ik ook interesse had. Ik heb er veel geleerd. Deze Belgen waren erg gedreven in hun hobbie. Iedere bijeenkomst had iemand wel een foto of dia bij zich, waar je meteen het gevoel had: ik wou dat ik hem gemaakt had. De fotobesprekingen waren voor mij zeer waardevol. Op tentoonstellingen (echt wereldwijd!) haalden ze vaak zogenaamde "aanvaardingen". Dat wil zeggen dat de jury de foto goed genoeg vond, dat hij mee kon doen aan de wedstrijd. Het enige waar ik nooit aan heb kunnen wennen is, dat ze het continu over hunne kodak hadden. In het begin dacht ik nog, dat als je mee wilde tellen, je een camera van het merk Kodak moest hebben. Maar in die tijd behoorde kodak al lang niet meer tot de topmerken. Later bleek dat ze iedere camera een Kodak noemden, ook hun Nikon of mijn Olympus. Navraag bij een huidige Belgische collega leerde mij, dat het in Belgie nog steeds "Kodak" is.
Het is weer afgelopen
Limburg in beeld – De sluizen in Born
Natuurlijk parfum
De foto’s zijn een impressie van de tuin gisteren (en klik en ze worden groter).
