bVision.nl

bVision.nl

Blog, Art & Photography

Het is weer afgelopen


Het is weer afgelopen met de pret. Vandaag mogen we weer aan de slag. Maar, ik heb genoten in het weekend. We hebben lekker gewandeld, gewerkt, lekker gegeten en ik ben ook nog twee dagen op het vliegveld geweest. Ik heb heel veel foto’s met mijn nieuwe camera gemaakt. Oh ja, dat had ik nog niet verteld. Na veel wikken en wegen heb ik in overleg met Antoinette en met inzet van wat overuren een verjaardagscadeau besteld en eind vorige week gekregen. Een spiegel reflex camera met twee lenzen. Een Oplympus E420 met een 14-42 en een 40-150 objectief. Het is nog even wennen en ben nog niet verder dan de automaat, maar het belooft veel goeds. De andere camera gebruik ik dan voornamelijk om nog AVI filmpjes te maken, dat gaat nou eenmaal niet met een spiegel reflex. Bovenstaande foto is een snapshotje. Maar ik krijg die twee nog wel. Daar hielp zelfs een telelens niet. Een stap van mij dichterbij was voor die twee weer aanleiding om een meter verder naar achteren te vliegen. Klik maar eens op het plaatje en vertel me wat voor een vogeltjes dit zijn.

Limburg in beeld – De sluizen in Born


Een bezoekje aan de sluizen in Born is voor mij een bijzondere ervaring. De rust en de stilte aan het water, gecombineerd met het drukke scheepvaartverkeer aan de andere kant. In Born liggen drie sluizen. Een uit de jaren dertig en twee uit de zestiger jaren. De eerste heeft hefdeuren en de twee latere hebben klapdeuren. Het verval in de sluizen is een meter of twaalf. Aan de nieuwe zijde is het altijd druk, terwijl aan de oude zijde er volstrekte rust heerst. Een paar sfeerfoto’s moeten u overtuigen.

Het verschil tussen beroepsvaart en pleziervaart wordt hier meteen duidelijk. Heerst er volstrekte rust en staat er een ervaren man op het schip om de stros om de bewegende bokken te leggen op het vrachtschip, heerst er volkomen paniek op twee pleziervaartuigen die mee de lift ingaan en staan meteen twee, nee drie man te discusieren hoe het moet en drijft het schip inmiddels stuurloos door de sluis… De reiger uit een van mijn vorige logjes is terug op zijn bestemming. En ook deze foto wordt ingelijst. U weet het inmiddels, een klik op een van de foto’s levert meteen een beter beeldje op.

Natuurlijk parfum


Als het warm is gaat de slaap bij mij niet meer helemaal van harte en ben ik meestal al vroeg wakker en op. Eerst even wat logs bekijken en dan de tuin in. Daar werd ik bedwelmd door de diverse geuren van de bloeiende planten in onze tuin. Bij iedere stap ruik je wat anders. Het meeste blijft toch de geur van de blauwe regen hangen. Die achtervolgt je door de tuin. Even het gras maaien en de terrasplanten water geven voor dat iedereen opstaat. Eigenlijk een werkje van niks, maar het moet wel gebeuren.

Daarna naar Appie, alhoewel ik mezelf daar niet meer zo welkom voel. We hebben al geruime tijd een AH bonuskaart, maar als ik bekijk op de site wat ze daar allemaal mee doen weet ik het nog niet. Als je je pasnummer op de site ingeeft kun je precies zien wat je daar de afgelopen tijd allemaal hebt gehaald. Nu mogen ze dat best weten, maar omdat zomaar op het Internet te zetten vind ik eigenlijk te ver gaan. Helaas is een zaterdag zo voorbij voorbij en voor je er erg in hebt zit je dan achter op het terras te genieten van een heerlijk witbiertje. Ik moet bij de Alfa bieren in Thull eens gaan voorstellen dat ze best ook eens een poging mogen wagen om dat vocht na te maken. Wat de Ridder in Mestreech kan kan Meens toch ook wel…
De foto’s zijn een impressie van de tuin gisteren (en klik en ze worden groter).

Auto's – De Ruska Buggy

Zelf was ik nog niet in het bezit van een rijbewijs, ik was nog niet eens achttien, maar de buurjongen die boven ons woonde wel. Geld had hij echter niet zoveel. dus een nieuwe auto was wat aan de dure kant. Maar ja, een oude Volkswagen was de start van een uniek project. Alles werd gesloopt van de Volkswagen, het chassis werd ingekort en op een vrachtwagentje werd bij de firma Ruska een nieuwe polyester opbouw gehaald. En ziedaar de eerste echte Arie Rusman buggy in Hoensbroek stond bij ons achterom. Alleen het Volkswagen 1200 motortje achterin was niets. Er moest en zou een 1500 Porsche motor in. In de beginperiode paste die motor met wat aanpassingen ook in het Volkswagen chassis en uiteraard hoorde daar een vette spaghetti uitlaat bij. Alleen met dezelfde versnellingsbak leverde dat geen extra snelheid op, maar wel een gigantische trekkracht en die was voor de grote wielen ook wel nodig. Je kon in die tijd ook een compleet gebouwde buggy kopen, zelfs in verschillende modellen. Maar de echte freak bouwde die toch echt zelf. Na een echt koude winter werd de buggy in het voorjaar verkocht en was het uit met de pret.

Slopend

Sommige dagen zijn slopend en breken een mens gewoon op. Als ik dan ’s avonds thuis kom ben ik geradbraakt en heb niet veel zin om nog wat te doen. Terwijl er zat op me ligt te wachten thuis. Maar, op wat (geplande) nazorg na is alles goed verlopen en kan ik me richten op een periode van betrekkelijke rust. Geen jaag partijen meer maar weer eens lekker gewoon het werk doen waar je voor betaald wordt. In de vakantieperiodes die er aan staan te komen doen we normaliter geen gekke dingen meer, maar proberen we de zaak "up and running" te houden. En als 55 plusser moet je tenslotte ook een beetje aan je toekomst denken, carriere maken en zo, en daar moet je ook aan kunnen werken. Vandaag nog even wat puin ruimen en dan weer een lekker lang weekend voor de boeg. Met dit weer wordt dat lekker wandelen in de ochtend en voor de rest genieten van het leven.

To be duct or to be duckt

Duct-tape the original is een universale tape die letterlijk en figuurlijk voor alles kan worden gebruikt. Ik gebruik de tape voornamelijk om kapot gevlogen vliegtuigen te repareren, maar de toepassingsgebieden zijn legio. Zoals onderstaand naakt voor mij een kunstzinnige uiting is van het gebruik met Duct-tape. De foto is geleend van deze site met volledig uit hun bol gegane lui die alleen maar van dit soort grappen verzamelen. Overigens kwan de inspiratie voor dit logje van Miwian, die het had over een rolletje traveltape. Overigens moet ik vandaag aan de slag om de laatste loodjes aan ons project af te werken de eerste fase is in ieder geval al goed verlopen. Vanavond is alles achter de rug als het goed gaat. Duim maar voor me, I need it.

Agfa Click – by Frank

Omdat de Agfa Click en Clack meestal in een adem genoemd worden, is deze week de Agfa Click aan de beurt. De Agfa Click kwam in 1958 op de markt, en was een stuk handzamer dan de Clack. Er waren twee Click versies, je had de Click I en de Click II.

Het verschil tussen die twee? De Click II had ook een portretstand. De Click en Clack zijn beiden nog een tijd samen op de markt geweest. Maakte je met de Clack 6 x 9 cm negatieven en kon je daardoor 8 foto’s van een rolletje krijgen, de Click had vierkante negatieven van 6 x 6 cm. Daardoor kon je wel 12 foto’s van een rolletje maken. Ook de Click had een enigzins gewelfde achterwand, waardoor je met een relatief eenvoudige lens toch hele goede resultaten kon krijgen. Je zag de camera erg vaak in de zestiger jaren. De Agfa Click is tot 1970 in productie gebleven. In de 60er jaren hadden wij ook een "Click". Persoonlijk heb ik de camera altijd beschouwd als een speelgoedcamera, als ik op internet kijk naar resultaten gemaakt met de Clack dan lijken die veel beter dan die welke gemaakt zijn met de Click. Fotograferen heb ik geleerd met een Oostduitse Beirette Camera, en een Russische Lubitel 2. Zo, genoeg geclicked en geclacked!