bVision.nl

Zoals reeds was aangekondigd ben ik gisteren op zoek gegaan naar de man achter Ollie’s Blunderboek. Hij had zich verstop in een uithoek van Maastricht, vlakbij de Tongerseweg, de weg van Maastricht naar Tongeren, de oudste stad van België. De man achter Ollie’s Blunderboek heet gewoon Luc en blijkt een bijzondere aardige man te zijn. We kunnen het samen goed vinden en hebben een leuke tocht door Maastricht gemaakt en zelfs nog even de tijd gevonden om gezellig op een terrasje te praten over alledaagse dingen die ons raken. Luc is niet de Ollie op zijn blog, maar de Ollie van zijn blog zijn de dingen die Luc mooi vindt en interessant om te delen, Zijn voorliefde voor Liverpool, de Engelse humor, de oudheid en ga zo maar door. We hebben samen genoten van een toch fikse wandeltocht, want om hem naar huis te sturen zonder de schoonheid van ons zuiden te laten zien kan toch niet. Alleen dat bier… Daar zijn de Belgen ware meesters in. Ik zal nog eens aan hem denken als ik in het weekend proef van zijn meegebrachte Rodenbach bieren. Bedankt Luc.

De stilte na de storm is het mooiste om te horen…

Buiten een aantal doden heeft de storm veel schade toegebracht. Ook de schuilplaats van mijn vriend Humberto heeft de geest gegeven. De overkapping van zijn terras verkoos het luchtruim boven een vaste standplaats in zijn tuin. Ik gaf in een reactie aan hem al aan dat hij nu de ruimte had voor een hobbyschuur. Maar waarschijnlijk kan zijn vrouw dat niet waarderen. De foto is door Humberto genomen. Die heb ik even van zijn facieboek geleend.
Vandaag ga ik op pad met onze Belgische vriend uit Roeselare. Die heeft zich verschuild in Maastricht, waar ik hem moet gaan zoeken in de buurt waar ooit Charles de Batz de Castelmore,, graaf van Artagnan (een van de drie musketiers) in 1673 het leven verloor. Ik heb voor de zekerheid maar een extra verzekering afgesloten, je weet nooit. Als er maar de helft waar is van wat op zijn blog staat is een behouden thuiskomst niet altijd gegarandeerd. Wellicht doe ik nog een tussentijds verslag.

Han Vogel had gisteren op zijn blog een blad staan en stelde daarbij het volgende voor: “Haal eens een herfstblad naar binnen, leg het op tafel en zie hoe mooi de kleuren zijn.” dat heb ik ook gedaan, ik zag hoe mooi de kleuren waren, maar ik heb veel moeite moeten doen om het zo op de foto te krijgen als ik het wilde hebben. En ik deed daarbij een merkwaardige ontdekking, het mooie gekleurde blad wat ik had meegenomen, was op het moment dat ik het wilde fotograferen, vrijwel helemaal egaal geworden. Waarschijnlijk door de temperatuur en de droogte…
Gelukkig viel het weer in het weekend nog mee en konden we toch nog wat ondernemen. Alhoewel, we zijn zaterdag veel op pad geweest, maar alleen voor noodzakelijke dingen, en zaken die we achteraf vergeten waren. Op zondag hebben ik het balkon winterklaar gemaakt en “de bloemetjes buiten gezet”. Het ziet er heel anders uit nu. Helaas was het te donker om ook daar een foto van te maken. En wat kunnen wij Nederlanders toch zeuren zeg. Is het niet over zwarte Piet, of over het weer, dan gaat de discussie over zomertijd en wintertijd. Haha, ik ben blij dat het winter wordt…

Als het zo doorgaat hebben we straks alleen nog maar stroom overdag en is geen enkele elektriciteitsmaatschappij meer bereid om in de nacht een centrale op te starten omdat dan geen wind waait en geen zon schijnt. Vooral in Duitsland gaat het hard met de verkoop van zonnepanelen en het bouwen van windturbines. Daar zie je hele velden vol staan met zonnepanelen. Zelfs op de berghellingen staan ze tussen de druivenstruiken in. Het duurt niet lang dan levert een zonnepaneel in het gras meer op dan de koe die er graast. Alleen die nacht, dat wordt een probleem. Op een Duitse site is goed te zien hoeveel elektriciteit er al geproduceerd wordt en hoe hoe het verloop in productie is. Op dat moment zie je een piekvermogen van ca 17000 MW/h aan opwek door zonne-energie. Als dit omzet naar Nederland en daar gaat kijken naar bijvoorbeeld de gloednieuwe Magnum-gascentrale van 1300 Megawatt van Nuon, die overigens al stilstaat i.v.m. overcapaciteit, dan kun je er een vijftiental overdag stil zetten. De meest centrales produceren echter minder… Een probleem, want in winterse omstandigheden heb je deze centrales wel weer nodig… Ik heb niets tegen zonnepanelen, maar we moeten met zijn allen wel goed nadenken dat het ook consequenties heeft op de energieprijs. De kostprijs van conventioneel opgewekte stroom is momenteel veel hoger door de afschrijvingen dan dat de producent er voor krijgt. Ofwel eigenlijk gaat de subsidie naar de verkeerde kant.

Gatverpieleke wat een kabénissen van pompoenen trof ik gisteren aan op de mert in Mestreech. Miljaar, en de arme Luc sleept ze iedere keer weer mee overal naartoe om ze te laten zien. De vuschkroam had er ook weer een paar klanten bij die een aantal grote garnalen in een pakje van deeg gebakken in pure plantaardige olie kwamen eten. Toen we deze delicatesse aan het verorberen waren zagen we op de doos aan de zijkant van de bewuste vuschkroam staan dat het imitatie-garnalen waren. Ja zeg.
Niet dat we daarom de reis naar Maastricht maakten, nee hoor, alleen maar om een tas te gaan kopen. De tas van mijn vrouw was helemaal versleten, echt waar, nu was dat ook niet echt vreemd als je zag wat daar allemaal uitkwam, tot appels aan toe die inmiddels een paar keer de Mergelland route hebben gereden. Nu loopt er naast me een slangenprint in mooi MidnightBlue nepleder, met mijn vrouw eraan vast, dat dan weer wel, ze moet natuurlijk wel zelf dat loodzware ding dragen … Nog even op een terras een bekend Duits pintje gepakt en dat was het dan weer voor gisteren. Het werk thuis wachtte, pittig gegrilde kip met zoetzure saus en frietjes erbij, yammie. Vandaag wordt het eenvoudig, Macaroni Da Me!.