Vorige week speelde we met Ollie, onze kater. In plaats van kater mag je ook onze hond zeggen. Dat beest heeft ons geleerd om samen met hem hondje te spelen. Wij gooien een propje en Ollie gaat het razendsnel halen, om het vervolgens weer bij ons neer te leggen. Ofwel we hebben een kater die het fijn vindt om te apporteren. Het bijgaande filmpje is niet best van kwaliteit, dat komt omdat het in de avond is opgenomen, daarom duurt het ook niet zo lang. Ollie heeft heel veel energie. Zoveel dat het mij vorige week lukte om met een fraaie afleidende manoeuvre en propje weg te gooien en daarbij een spier te verrekken in mijn bovenarm. Het deed even pijn, ik had de tranen in mijn broek staan, maar een echte kerel vergeet ook snel. Een dag later werd op het werk en pallet met monitoren geleverd, en bij gebrek aan personeel, die waren allemaal carnaval aan het vieren, zou ik die wel even afladen. Helemaal mijn arm vergeten. En dat heb ik geweten, enkele nachten niet geslapen van de pijn. Maar nu gaat het allemaal weer een beetje en ben ik heel voorzichtig. Ik zal als mij arm weer genezen is, proberen om overdag eens een film te maken.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog