bVision.nl

Nog even en ik ben 60 en ook een man van de oude stempel. Niet dat ik me oud voel, met iPhone, Nexus tablet, en een PC met windows 8, voel ik me beslist niet aan de kant gezet. Ook op het werk heb ik de verantwoording over het netwerk wat er draait en het beheer van verschillende bedrijfsapplicaties, en daarin voel ik me beslist niet oud. Maar toch nader ik een leeftijd waarop de jeugd ons afschrijft, dat ik een ouwe zak ben, maar er zelf geen flauw benul van heeft hoe alles werkt en is ontstaan. Ik heb het idee dat we in de opvoeding tekort zijn geschoten. De jeugd kent de geschiedenis niet en denkt dat zaken gewoon zo horen. Wij denken dat ook, maar hebben wel een verleden waarin dat niet zo was. Ergo, er niet eens computers of mobile phones waren. Mijn vrouw verklaarde mij destijds voor gek toen ik een Sinclair spectrum computer kocht met alleen maar basic erop, opslag media waren er niet, en als je klaar was met “spelen” kon je een dag later opnieuw beginnen. Achteraf lag daar de basis voor mijn IT carrière. Nu download je een app en hopsakee je kunt muziek luisteren, of de weg zoeken, of een document maken en ga zo maar door. Alleen zijn er maar weinigen meer die weten hoe het werkt en hoe het ontstaan is. Pak de jeugd hun speeltjes af en ze zijn doodongelukkig. En ik heb hem nog steeds, mijn allereerste computer, de Sinclair spectrum, en hij werkt ook nog steeds, na 33 jaar… Als ik over een jaar of zes gepensioneerd word ga ik eens kijken of ik dat ding in ere kan herstellen. Het programmeren zit gewoon in mijn bloed…

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

Gisteren hebben we samen met de kinderen de kerst en nieuwjaar een beetje ingehaald. Door de ziekte van Antoinette was dat allemaal een beetje in het water gevallen. En onze uitwijk, een broodje kebab omdat er niets anders open was met de kerst, kon je ook niet echt feestelijk noemen. Tevens hebben we hiermee een voorschot genomen op ons huwelijksfeest aanstaande donderdag. We zijn met z’n allen gaan eten bij restaurant Macedonië in Margraten. Juist ja, dat dorp dat bekend is om zijn Amerikaans oorlogskerkhof. De MG bleef uiteraard thuis, anders hadden we ook wat mensen thuis moeten laten en we zijn met zijn allen in de Renault Megane gekropen. Het was heel gezellig en lekker en we zijn na afloop thuis nog even verder gegaan. Dus collega’s, als je iets ruikt, het zou best de taziki kunnen zijn, of een overvloed aan ouzo’s, dus blijf uit de buurt.

Een middenklasser noemde ze deze Ford Granada (MK l) in die tijd, maar dat was ook de tijd dat de middestand er iets beter voorstond dan Jan Modaal. We praten over 1972. Bij ons thuis hadden ze in die tijd ik dacht een DAF 33. Het was de opvolger van de 20M en 26M en verving ook de Engelse Zephyr 6. In 1977 rolde de tweede gereratie van de band (MK ll) Later, in 1985 werd de Granada hernoemd naar Scorpio (MK lll).

Dit bakbeest vond ik eergisteren op mijn pad toen ik de papieren voor de auto in orde moest laten maken. Het is een Ford Granada 2.3GL Kombi uit 1983, bijna 30 jaar oud en zo te zien in een stadium gebracht om hem straks weer op de weg te krijgen. Het beest weegt bijna 1500 kilo en heeft een 6 cilinder motor van 2.3 liter. Als die opgeknapt is mag hij de virtuele garage in. Al is het alleen maar omdat ikzelf een kleiner broertje van deze heb gehad.

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

Deze week las ik een verhaal, ik dacht bij Rob, over het weggooien van eten. Uiteraard gebeurd dat hier ook. Niet alles kun je van tevoren inschatten, ook de honger van de medebewoners niet. Toch gaat er hier niet uitzonderlijk veel weg. Natuurlijk, een handvol rijst of bami verdwijnt wel eens in de kliko. Evenzo producten die je vers koopt en niet zo vers blijken te zijn en na een paar dagen al liggen te rotten in de koelkast Een restje macaroni gaat snel mee naar het werk, yammie met een beetje mayo. En zoals gisteren waren er wat aardappelen en wat wortelen over, In de avond even fijn snijden, een paar plakken in stukjes gesneden ham erbij, een klein blikje erwtjes, een fijn gesneden uit, een paar in stukjes gesneden augurken, de zilveruitjes waren op, een gekookt eitje, een in blokjes gesneden tomaat, een lepel azijn en wat halvanaise en je hebt een prachtig slaatje voor tussen de middag. Heel voedzaam en gezond. En het scheelt dat ik vanochtend geen boterhammen hoef te smeren om mee te nemen. Het laatste mis ik natuurlijk wel, ik moet nog steeds alleen opstaan en alles zelf verzorgen. De titel is uiteraard een beetje sarcastisch, het is eten wat niet in de kliko komt.

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

Ik ben een echt wintermens, lekker een flink pak sneeuw een paar graden vorst, wat wil een mens nog meer. Maar hoe kan het dan dat ik steeds meer verlang naar het voorjaar, nee niet de zomer, die is me te warm, maar lekker toeren bij een graadje of twintig in de zon met de kap eraf. Of is dat het blue monday effect en verlang ik gewoon naar vakantie.

Ik erger me gruwelijk aan de prijzen en strategieën die Albert Heijn erop nahoudt. Maar waarom ga ik er dan iedere keer weer naartoe? Omdat ze alles hebben wat ik nodig heb, omdat ik er blindelings alles weet te pakken, omdat ik er makkelijk kan parkeren. Iets van dat alles moet me ongewild toch over de streep trekken. Ik ga in ieder geval niet alleen in de hamsterweken, of als er voetbal poppetjes of plaatjes zijn. Die neem ik wel mee maar dump deze onmiddelijk bij de kinderen van mijn vriend Humberto.

Wanneer moet je een auto All Risk verzekeren en wanneer schakel je over op WA of WA extra. Ik rij al weet ik niet hoe lang schadevrij. en heb toch maar besloten om in het vervolg voor mijn niet al te jonge auto’s een WA verzekering te nemen. Weliswaar met een pluspakket, want je wil niet weten hoeveel ruiten ik al heb moeten laten vervangen of heb moeten laten repareren

Overigens is vlees kopen bij Albert Heijn voor ons een crime. Want waarom zitten er bij Appie of twee of vier karbonaadjes in een verpakking. Wij zijn met z’n drieën en houden er altijd ene over, die we dan maar weer delen. Of we moeten een pak van vier en een pak van twee kopen en er drie in de diepvries gooien. En eigenlijk heb ik liever vers vlees.

bVision.nl een Parkstad Limburg blog