Ik zou het kunnen hebben over de brandweer die aan de overzijde bij ons een binnenbrandje bluste en een agressieve bewoner tegenkwam. (foto boven)
Ik zou het kunnen hebben over de politie die die deze agressieve overbuurman in de boeien sloeg en daar toch wel enige mankracht (9) voor nodig had. (foto onder)
Ik zou het ook kunnen hebben over de ruzie in een Marokkaans gezin, die op het moment suprême op kerstavond aan tafel zat en tot de ontdekking kwam dat de extra grote grill die bij Appie was gekocht het niet deed. De hele familie aan tafel en dan niets daar… (de arme vrouw kon het heel plastisch verwoorden).
Maar veel belangrijker is het dat het een stuk beter gaat met mijn vrouw Antoinette. Na een week in het ziekenhuis gaat de toestand er sinds gisteren snel op vooruit. Het zal nog wel een tijd duren voordat ze weer de oude is, maar we kunnen er bijna niet op wachten om haar thuis te kunnen ontvangen. Dat is veel belangrijker nieuws dan al het andere op de wereld (die dus niet vergaan is). Mijn vrouw dacht van wel, maar het was haar eigen wereldje wat op wankelen stond. Ze was de tijdlijn een beetje kwijt. Jammer is dat het niet gelukt is om een duidelijke oorzaak aan te geven waardoor een en ander zo ver heeft kunnen komen. Duidelijk is wel dat je bij een huisartsenpraktijk niet altijd aan het goede adres bent. Maar dat verhaal heeft nog wel een staartje.
bVision.nl een Parkstad Limburg blog