Vandaag neem ik ik mee naar een klein gehucht in het Limburgse heuvelland. Je weet niet waar je aan begint als je zoiets tegenkomt. Wat is het, waar staat het, wat is de historie, en komt het ooit nog goed. In dit geval vrees ik van niet. We zijn aangeland bij een rijksmonument. De geschiedenis van Hoogcruts begon op een wonderlijke wijze toen, volgens de overlevering, een herder een kruis tussen de doornstruiken aanschouwde.
Dit visioen was zo indrukwekkend dat zelfs de schapen op de knieën vielen. De lokale bewoners besloten ter herdenking van deze gebeurtenissen een kapel op te richten. Deze kapel bestond met zekerheid in 1428 daar een inmiddels verdwenen archiefstuk van het klooster uit dat jaar naar de kapel verwees. De kapel werd bij akte van 24 maart 1496 verheven tot klooster. Het werd een klooster van de Reguliere Kanunniken van het Heilig Graf, ook wel aangeduid als Sepulchrijnen. Gilles de la Croix werd de eerste prior en vanaf dat moment werden de noodzakelijke kloostergebouwen bij de kapel opgericht. In de akte werd ook een numerus clausus opgenomen dat de gemeenschap niet groter mocht zijn dan 25 kloosterlingen. Helaas is het aantal kloosterlingen nu gereduceerd tot nulkommaniets en staat er alleen nog maar een grote bouwval. De hoeve is nog grotendeels intact, de rest van het klooster is bij een brand volledig verwoest. Het staat nog steeds geregistreerd als rijksmonument, en is te koop…