bVision.nl

bVision.nl

Blog, Art & Photography

Een Delletje

Eigenlijk sneller en onverwacht is mijn nieuwe computer gisteren al gearriveerd. Vorige week besteld met een verwachte leverdatum van 5 augustus en maandag een mail dat die woensdag geleverd zou worden. Het is een gewone Dell 530 geworden zonder toeters en bellen. Maar met 4 jaar garantie kan het eigenlijk niet fout gaan. U kunt zich voorstellen wat ik gisteravond allemaal uitgespookt heb om alles weer in orde te krijgen en alles te installeren wat ik erop wilde hebben om weer normaal te kunnen loggen. vandaar vandaag niets bijzonders, nou ja, wel iets wat ik nou echt mooi vind. (klik even voor een groter plaatje)


Voortgang – by Frank

De Gorillapod is gekocht. Niet via internet maar via een plaatstelijke winkelier. De laatste (misschien ook de enige) die de winkelier had. Ik heb er al wat mee gehobbied en ik moet zeggen, je kunt hem werkelijk vrijwel overal aan vast maken. En daarnaast is het ook nog een gewoon statief. Het ding weegt vrijwel niks. Nu alleen nog foto’s maken met hem, maar dat komt nog wel.

Windows Vista zit nog steeds op mijn PC. Alles went, zelfs Vista. Er zitten zelfs verbeteringen in. Bij iedere scheet die je wil veranderen krijg je een popup, of je dat wel goed vind. Zoiets was ik eigenlijk al gewend vanuit Linux, alhoewel de gemiddelde Windows gebruiker, ditealleen maar alselastig zal ervaren, want dat was eerder niet in Windows. Mij geeft het een beetje een gevoel van veiligheid, dat er niet zomaar iets gebeurt op mijn PC, als ik zelf niet iets aan het installeren ben. Ja het kost een paar muisklikken extra. Maar je hoef er niet eens een wachtwoord bij in te kloppen, het valt dus wel mee. Overigens er zijn op internet sites genoeg te vinden die je uitleggen hoe je het uit moet zetten. Maar bij mij blijft het aan staan.

Wat ik mis in Vista en ook in de oudere Windowsversies (of ik heb het nooit gevonden) zijn de meerdere desktops. In Linux kun je wisselen tussen verschillende desktops, zo houd je makkelijk overzicht over wat allemaal open staat. Als je een snelle videokaart hebt kun je zelfs met een animatie tussen de desktops wisselen, bijvoorbeeld een roterende kubus (Compiz of Beryl). Je krijgt dan een soort Rolodex van desktops. Laat ik dit nou ook voor Windows gevonden hebben! En, hoe kan het anders, nog gratis ook! Ik heb het een paar dagen op de PC zitten en het werkt heerlijk: Yod’m 3D, wat staat voor Yet anOther Desktop Manager 3D. Ik vond de freeware via deze site www.vistawired.nl. Een desktopmanager en Draaiende kubus ineen. Meer informatie kun je lezen op deze wiki.

De Windows 3d Cube Yodm 3d tijdens het wisselen naar de volgende desktop:

Windows cube
De Compiz Cube op een Linux systeem tijdens het wisselen naar de volgende desktop:

Compiz cube

Mijn Uter

Mijn HP compUter heeft volgens het apparaat een einde levensduur bereikt. Na twee jaar wil mijn HP niet meer verder. Piepen doet hij nog wel, en af en toe start hij nog even door om er na een korte tijd spontaan mee op te houden maar deze toch dure aanschaf houdt er na de garantieperiode gewoon mee op. Wat onderdelen vervangen is duurder dan de nieuwe die ik besteld heb. Gewoon nog even behelpen dus. En deze reis heb ik me voor de afwisseling eens ingedekt met een hardware garantie van 4 jaar. De Uters die ik gebruik worden zo extreem ingezet dat ik ook wel eens een computer wil hebben waar ze me de onderdelen thuis komen vervangen als die het niet meer doen. Gelukkig kan ik nog wat onderdelen van de oude PC in de nieuwe gebruiken, zoals mijn TV kaart en de Media-drive. De rest van de onderdelen zal ik eens een voor een in een andere PC aan de tand voelen en kijken wat daar nog bruikbaar van is.Wellicht staat er nu toch nog een mooie casemod aan te komen. De onderstaande in een op afstand bestuurbare Volkswagen T1 transporter op schaal lijkt me wel wat.


De Eijsdener Beemden in herhaling


Als voorbereiding op de wekelijkse gang van zaken die werken heet, zijn we gisteren maar eens vroeg uit de veren geklommen om een fikse wandeling te maken door de Eijsderen Beemden. Het stukje natuur wat daar aan het ontstaan is uit de afgegraven grindgroeven is gewoon uniek te noemen. Voor de eerste keer kwamen we daar de konikpaarden op ons pad tegen. Met een natuurlijke afkeer van grote beesten kwamen we er toch niet onderuit om daar even dwars doorheen te lopen. Het verbaasde ons enigszins dat deze beesten gewoon net deden alsof dat ook zo hoorde, en geen pas verzette. Het was gelukkig door de regenval van gisteren niet al te heet, zodat we een aardig eind gelopen hebben. Het beeld boven geeft even het weerbeeld aan, ofwel het was in het begin behoorlijk dampig daar. Onder een collage wat je allemaal tegen komt daar. De Galloways(runderen) hebben we gemist, in zoverre dat we ze deze keer niet gezien hebben, maar de beesten hadden op hun eigen wijze het wandelpad gemarkeerd. Uit eigen ervaring raad ik u aan om niet te dicht in de buurt van pappa zwaan te komen, deze is daar niet van gediend, op de foto mocht nog net.(op beide plaatjes kunt u klikken)

Terug van weggeweest

Gisteravond ben ik mijn dochter met enkele vrienden en vriendinnen gaan halen op het vliegveld van Brussel, terug van een vakantie in Spanje Op de heenweg tot vlak voor Leuven in een noodweer gezeten met heel veel regen en in Brussel was het nog mooi weer. Maar het was van de zotte daar. In de file staan voor het vliegveld om een paar van die kabouters op te pakken. Dan maar even parkeren op het expressdek. Binnen was het ook al zo vol in de aankomsthal en uiteraard had het vliegtuig vertraging, maar goed, daar hou je gewoon rekening mee en zorgt dat je in ieder geval op tijd bent. Op de terugweg kon ik de lichten uit zetten. Miljaar wat een weer, een complete hoosbui met bijbehorend orkest en flitsend vuurwerk. dat was even anders dan een dag eerder, toen heb ik dit sfeerplaatje geschoten vlak voor dat we van het modelvliegveld vertrokken.(klik voor een groter beeld)


Ford Comete 1951 -1955


Sinds de dertiger jaren werden er in Frankrijk ook Ford auto’s geproduceerd (onder de naam Matford), waaronder deze Ford Comete. Van 1951 tot 1953 vond de productie plaats van deze Ford Comete bij Facel-Vega op basis van de Ford Vedette. Het is een prachtige coupe die een beetje doet denken aan de Amerikaanse Studebaker. De 2.2 liter V8 motor had wat moeite met de bijna 1400 kilo wegende Ford Comete en dat was dan ook duidelijk merkbaar in het (amerikaanse) verbruik van de wagen. In 1954 ging de Ford fabriek over in Franse handen en werd de Ford Comete in Frankrijk de Simca Comete. In dat jaar kwam ook de Monte Carlo versie uit. Daarin lag een 3.9 liter V8 van een Ford Vrachtwagen. Power genoeg, maar ook de karakteristiek van een vrachtwagen. In 1955 werd de productie gestaakt en waren er in totaal zo’n 1500 auto’s geproduceerd. (foto’s zijn aanklikbaar)

Desseldorf



Ons uitstapje naar Desseldorf zit er alweer op. Het waren een paar fantastische dagen. Het hotel was echter bullshit. Het enige was dat we een schoon bed hadden, maar de rest van de kamer kon zo uit een kamerverhuur komen. De helft van de lampen deed het niet, een gescheurde toiletpot, beschadigd sanitair , deuren in de grondverf en ga zo maar door. Oh ja, de naam, Hotel Prinz Anton, en laat u niet verleiden door de mooie plaatjes. Van die kamers hebben ze er maar een paar, wij werden ondergebracht in een gebouw elders in de straat. Maar Desseldorf daarentegen was prima. De Kenigsallee, de Altstadt, we hebben het allemaal gezien en ervan genoten. Nou ja gezien is een groot woord, als je daar iedere winkel binnen wil gaan heb je een paar weken nodig. De voorkeur gaat wat ons betreft uit naar de Altstadt, daar lopen nog normale mensen rond. De Kenigsallee is gewoon een vesting die geregeerd wordt door bewakers van al die dure panden en het voor een groot deel Arabische publiek wat daar met lijfwacht en al komt. Treffender dan op beide foto’s kan ik het niet weergeven.Boven een klein zaakje in de Altstad en de jonge arabier die in de onderstaande auto reed was niet ouder dan een jaar of 19… gezien het nummerbord kan dat ook wel kloppen. En voor de liefhebber van Starbucks, en liggen wel 10 van die panden in de dure straten. In de Altstadt geen. En de koffie was in de Altstadt vele malen beter… Overigens als u eens lekker wil eten moet u onder bij Karstadt in de shadowstrasse zijn. Bij de Indier die daar staat te koken wordt u pas echt verwend.(foto’s zijn uiteraard aanklikbaar)