bVision.nl

Delicious slaat in dit geval op mijn nieuwe laptop. Jarenlang hebben we een grote kast in onze woonkamer gehad waar mijn Pc’s en printers is stonden. Prima, maar als je nagaat dat er daarnaast permanent nog twee Pc’s staan in onze woonkamer en dat daardoor de ruimte in de kamer toch wel enigszins beperkt wordt is het logisch dat daarover wordt nagedacht. Daarom hebben we besloten om mijn ruimtevreter op te geven en de kast te vervangen door een laptop. Een aanbieding van Dell met 4 gigabyte aan geheugen en in een mooie pacific blue uitvoering voor een minimaal prijsje heeft ons doen besluiten om af te zien van een gedeelte van de verbouwing van de woonkamer. Het klinkt gek, maar een investering die geld spaart, maar ook geld kost. De Laptop moeten we zelf betalen, terwijl we de aanpassingen van de hypotheek hadden kunnen doen. Maar ook aan de laptop moet ik klussen. Het omzetten van alle programma’s die ik gebruik valt wel mee. Het meeste is open source, en het recent aangeschafte PS Elements leverde helemaal geen problemen op. Gelukkig ben ik na enige enge ervaringen een echte back-up man en heb overal alles dubbel staan. Daarnaast is de oude pc noch kapot of versleten, dus daar kan ik altijd op terugvallen. Al staat hij straks in de berging. Goh, wat heb ik een luxe problemen…, of ik zit binnenkort ook onder in de berging

De leeftijd van mijn vrouw is vandaag gelijk geworden aan de laatste twee cijfers van haar geboortejaar

We waren gisteren op weg naar Beek om nog even snel een paar boodschappen te doen voor A., die vandaag jarig is. Voor ons reed een al wat ouder meisje op een fiets. Er lag geen sneeuw op de weg en van de andere kant kwamen er een paar tegenliggers aan. Ik bleef netjes achter het meisje rijden. Toen de auto’s voorbij waren en ik net gas gaf om haar te passeren viel het meisje in ene naar links en maakte een slinger door wat achtergebleven ijs op de weg en kwam zo voor mijn auto terecht. In een flits van een seconde realiseerde ik me wat er gebeurde en stond met een noodstop vlak achter het arme kind stil. Beide hadden we de schrik in de benen zitten. Dat zo’n kind niet meer jarig wordt wil je niet op je geweten hebben. Maar goed, vandaag voel ik me even een jaartje jonger, een maandje of twee mag ik genieten, dan is het verschil weer twee jaar met A.. Dit bloemetje staat in de woonkamer.

Naast het gebruik van hout in de Limburgse mijnen voor het stutten van wanden en plafonds werd er ook gebruik gemaakt van ijzerwerk. Met name de titanstiel (of titanstijl in goed Nederlands) was een veel gebruikt onderdeel. Onder ziet u de gebruiksaanwijzing. De titanstijl kon een druk aan van 40.000 kg en werd voornamelijk als wandelende stut gebruikt. Als het op plaatsen niet meer nodig was werd hij weg gehaald. Vaak werden gangen die niet meer werden gebruikt weer opgevuld met steengruis om verzakkingen van gebouwen aan de oppervlakte erboven te voorkomen. Deze verzakkingen werden in volkstermen mijnschade genoemd. Deze schade veroorzaakte vooral scheuren in gebouwen, die dan weer door de betreffende staats- of particuliere mijn vergoed moest worden.

Och, na een weekendje klussen begint duidelijk te worden dat dit kastje iets groter is dan een normale boekenkast. Veel meer heb ik dan ook niet gedaan dan anderhalve dag gezaagd, geboord, gelijmd en geschroefd. Het resultaat tot nu toe staat op de foto. En dan te bedenken dat deze kast aan het plafond moet komen te hangen. Dat zal nog wel een verhaal apart worden. Hij wordt zo breed dat er aan twee zijden boeken kunnen worden geplaatst. Dat is ongeveer 12 meter aan boeken

Gistermorgen hebben we voor de afwisseling eens heel decadent gedaan en zijn we uit gaan ontbijten. We waren lekker vroeg op en besloten om voor de afwisseling eens niet thuis wat te maken maar om bij Intratuin in Heerlen te gaan ontbijten. We vielen met de neus in de (echte) boter. En kregen omdat het carnaval is een heus katerontbijt. Spek en ei, een kop koffie, een glas jus d’orange, een gekookt eitje en twee broodjes met veel beleg voor nog geen drie euro per persoon. Daar kun je het bij Appie niet voor krijgen zagen we even later. Wist u overigens dat u afvalt als u een stevig ontbijt tot u neemt, die Britten doen het dus zo slecht nog niet. Maar goed, onderweg naar Appie in Beek viel de verlichting van de auto aan de achterzijde geheel uit. Niets deed het meer, geen licht, geen knipperlicht en geen remlicht. Het hielp dus ook niet dat ik een setje reserve lampen bij me had. Op de terugweg toch maar even bij Auto Schloesser langs. Die had al snel gevonden waar het euvel zich bevond en kon het gelukkig binnen korte tijd oplossen. Een gebroken massakabel had kortsluiting veroorzaakt. Twee nieuwe achterlampen erin, twintig minuten werk, en de kosten, laat maar zitten, service van de zaak. Kijk, en daarvoor koop ik nu een auto daar…

U vond een tijdje terug hier al eens een Mondriaan eend, bij wijze van grap. Maar de lelijke eend was echt niet zo’n slechte wagen. Wist u dat er op het moment geen Citroen is die zuiniger is dan de eend, ook niet de allerkleinste. Het trekt niet op, rijdt niet hard, is gammel, maar uitermate zuinig. Tegenwoordig moeten de auto’s aan zoveel veiligheidszaken voldoen dat de gemiddelde auto wel heel erg zwaar geworden is. Volgens mij kunnen ze een eend na een crashtest meteen als postpakketje inpakken en naar de sloop brengen. In mijn vitrine staan diverse eend modellen, en ook vreemde lelijke eend modellen. In de loop van de tijd hebben ze daar hele mooie, en rare dingen mee gedaan. Mijn zoektocht op het net leverde de bijgaande plaatjes op.