bVision.nl

Het was een mooi maar druk weekend. Als je zo lang ieder weekend achter de orchideeen hebt gezeten en gesmeekt naar beter weer moet je er ook gebruik van maken als het dan komt. Gisteren waren we in Roermond. Een gezellige stad in het midden van Limburg. Dat het daar koopzondag was, was meegenomen. Tenminste voor Antoinette. Maar daar ging het niet om, een beetje de benen strekken en uitwaaien was het devies. Oh ja, en we zijn twee kippen rijker. De heer op de bovenste foto bewees dat een levend standbeeld beter in het straatbeeld past dan een gekke oude man. En als je dan lekker op het terras een kop koffie besteld krijg je wat op de onderstaande foto staat, koffie, likeurtje met slagroom, een koekje, een borrelglas water en de rekening voor twee personen). Als u het terras zoekt, recht tegenover het stadhuis, niet te missen. Bij terugkomst ben ik nog even naar het model-vliegveld geweest en in de avond ben ik eens met droog weer avond-foto’s gaan maken in Mestreech samen met mijn collega. Ongetwijfeld zal Frank daar de komende woensdag op terugkomen. U ziet, een druk dagje, maar wel een met een gouden randje. U kunt op de foto’s klikken voor een schrikbarend groot formaat… en kunt u zien wat we betaald hebben voor die luxe.

Diep ongelukkig was ik toen ik gisteren op de weegschaal stond. En dat terwijl we afgesproken hadden met de kinderen uit te gaan eten. Honderd stond daar, met drie nullen. En dat nadat ik me een hometrainer heb gekocht om wat aan mijn conditie te doen. Honderd, voor de een een mijlpaal, voor mij een schande. Langzaam maar zeker kwamen de kilo’s er weer aan. Ik vermoed dat mijn zucht naar zoetigheid en vette hap, met name naar koekjes en pinda’s me fataal zijn geworden. Ik had al zo’n donkerblond vermoeden dat het weer de verkeerde kant uit ging. Honderd, als dat nou op mijn levenskalender had gestaan, maar nee, alleen op de weegschaal. En dan te bedenken dat ik vroeger nooit zoetigheid tot me nam. Nu lijk ik eraan verslaafd. U snapt, er moet wat gebeuren, en snel ook, want ik, en een enkeling met mij, ben volgende maand jarig.

Lang voordat de kredietcrisis begon ben ik al gaan sparen voor mijn oude dag, of voor de kleinkinderen die er wellicht ooit nog gaan komen. Mijn liefde voor het vervoer op vier wielen komt ook hier tot zijn recht. En enkele van de modellen op de foto bent waarschijnlijk wel al eens tegengekomen hier op dit log. Maar nu even serieus, de waarde van mijn verzameling is niet zo groot, en dat is ook niet de bedoeling. Het gaat meer om het verzamelen. Lopen we ergens tegenaan kopen we het en anders gebeurd er maanden niets. In het begin was er een hoop kastvulling met wat oude troep. Die verhuist langzaam naar beneden en verdwijnt dan de rommelmarkt op. Ik wil maar 1 modelgrootte (1:43) en dat is alles. U ziet, de een spaar smurfen, de ander auto’s. U kunt klikken op de foto’s om de modellen wat groter te zien.

Het was van de week een hele wereldreis voor mij om in Utrecht te komen en later op de avond weer naar huis. Normaliter pleeg ik dit soort reisjes met de auto te doen, maar sinds ze op het bedrijf een Business Card hebben ga ik ook wel eens met de trein. Om kwart over zes in Sittard opstappen en dan door naar Utrecht. Stop ho en weer terug naar Lunetten. Daar had ik in het Aristo gebouw een cursus Glasvezeltechniek. Fiber op het werk, en wellicht straks ook nog Fiber to the Home. Je wil tenslotte een beetje bij blijven. Aan het einde van de dag weer richting Utrecht, en dan wachten op de trein naar Maastricht/Heerlen. En laat net die een half uur vertraging hebben, iedereen boos, behalve ik want voor mij was die dus keurig op tijd, instappen en wegwezen heet dat dan en stomtoevallig kon ik meteen zitten. Tegenover me een friet etende behoorlijk gezette jonge meid. en naast me een mager scharminkel met een hamburger van de Burger King. Niet een frietje kon er voor mij af. Want dat was uiteraard een nadeel van instappen en wegwezen, 5 uur, nog niets gegeten en ik moest nog naar Gebrook. Volgens mij heb ik het record Pizza verorberen bij de Turk gebroken….

Klaag niet over het groot aantal auto’s op de weg. Iedere auto meer op de weg is een extra vrije parkeerplaats

Ik stoor me tegenwoordig steeds meer aan de rijkunst van de jongere garde. Geen ervaring, petje op, Golfje onder de kont en alles mag. Het lijkt af en toe blik op de weg of wegmisbruikers, maar dan zonder politie. Rood licht bestaat niet voor die gasten, knipperlichten zitten niet op een Golf, ene op de een of andere manier moet hun hoofd altijd in het midden van de auto zitten. Waarschijnlijk zijn ze zo stoned dat ze niet weten dat de autoradio ook een balansregeling heeft. Ze dulden niemand voor zich en laten dat met luid getoeter, begeleid door een flitsende verlichting duidelijk merken. Het zijn overigens niet alleen Golfjes, ook Honda Civic rijders doen hieraan mee. Of zou het gewoon macho gedrag zijn, geenitieerd door de diverse achtervolgingsprogramma’s op TV. Ik weet het niet, maar ook op de weg slaat de verloedering toe. Ik weet het, ik mag niet generaliseren en er zijn ook normale mensen die in een Golf rijden, maar toch… Ik geef geen commentaar bij het plaatje, dat kunt u beter zelf.

Daar waar nu een van de grootste Ikea’s van Europa staat, op de woonboulevard in Heerlen, is men nog steeds in de weer om uit te breiden. Op de foto’s vind ik deze betonnen kolossen net grafzerken, maar ik hou van deze bouwkranen. Ik mocht er helaas niet dicht genoeg bij in de buurt komen. Ik vraag me alleen af waarom dit zo groot moet worden. Om nog meer Belgen en Duitsers naar binnen te halen? Ze kunnen toch in Aken en in Luik, net over de grens, ook wel een vestiging bouwen. Kunnen wij ook eens op ons gemak rondkijken. Maar waarschijnlijk heb ik weer wat gemist. Euregio is goed, maar dit is overdreven. Geen mens weet waar het ophoudt. Overigens zijn de foto’s aanklikbaar. Het boompje op de bovenste foto staat voor de deur van Intratuin. Het is maar dat u het weet. Wat u waarschijnlijk ook niet weet is dat hier voorheen een van de grootste regionale woonwagenkampen van Limburg lag. Hele oorlogen met de politie en ME zijn hier gevoerd om dit kamp en de bijbehorende sloop op te ruimen.