bVision.nl

bVision.nl

CSS en HTML (4)

Voordat we beginnen met het ontwerp van een webpagina moeten we nadenken over de inhoud en hoe we deze willen laten zien. In het vorige stukje hebben we de blokken verdeeld met behulp van de <DIV> TAG en CSS om te laten zien waar we naar toe willen. Een eigen webpagina. Om te beginnen moeten we ons de kennis eigen maken van <HTML> de HyperText Markup Language en de daarvan afgeleid, uitgebreide talen. Maar eerst gaan we de <body> tag inrichten. Alles wat we binnen deze tag doen zien we op het scherm. Dus dat moeten we meteen goed doen. Wat we kunnen regelen in de <body> tag is o.a. de kleur van de achtergrond, de kleur van de tekst, het gebruikte font etc. En, veel van die dingen worden in ene keer standaard voor alles wat er verder gebeurd. Hoe definieren dat:




Met een randje – by Frank

Nee, dit is geen artikel hoe je een mooi kader om een foto zet. Dat bewaar ik voor een andere keer. Waar het wel over gaat is die paars/blauwe rand, die je vaak op digitale fotoes ziet die met een flink contrast zijn genomen. De randen van takken tegen een lichte lucht bijvoorbeeld. Het effect heet echromatische aberratiee of in het Engels epurple fringinge. Het is een heel technisch verhaal, als je er meer over wil weten, dan kun je eventueel wat googelen met beide genoemde termen. Het heeft te maken met de afbuiging van het licht door de lens. Het treedt meestal op bij volledig geopend diafragma en dan in de groothoekstand van de zoomlens. Vooral digitale cameraes hebben er veel last van.

Wat voor ons belangrijk is, hoe kom je er vanaf. Een betere (duurdere) lens, maar dat kan weer niet met een compactcamera. Als je camera wel de mogelijkheid heeft, om handmatig wat dingen in te stellen, dan helpt het al, wanneer je het diafragma (de AV stand) wat verder dicht zet. Een beetje inzoomen helpt ook. Als dat niet mogelijk is, dan blijft alleen het sjoppen met Photoshop, Paintshop of Gimp(shop) over. Ja, Gimpshop bestaat ook! Maar hier wordt toch weer standaard Gimp door mij gebruikt.

De onderstaande foto heeft in de takken van de bomen zoen paarse zweem.

Witbier – een tipje van de sluier

In mijn jonge jaren heb ik stage gelopen bij bierbrouwerij de Leeuw in Valkenburg. Ik was op dat moment bezig met een studie procestechnologie. Vooral het procede om bier te maken vanuit de procestechnologische kant leek me wel wat toe te voegen aan mijn algemene kennis. Alle stappen binnen het brouwproces heb ik. Ook in de zeer koude gistkelders en aan de flessenvulmachines. Wat me het meeste is bij gebleven is de chemische kant van het proces en de liefde, of verslaving, voor speciale bieren. Voor mij geen waterbiertjes zoals Amstel of Heineken. Ik vind beide alleen geschikt voor een noodgeval in het buitenland. Het liefste drink ik speciaal gebrouwen bieren. Of dat nu een Leffe, een Brand Imperator, of een Hoegaarden is maakt me niet uit. De kunst is het herkennen en genieten daarvan. Bier is voor mij de thee voor de avond. Veel afwisseling, maar wel puur en zonder smaakjes. Voor mij is het Duitse Erdinger Weissbier gelijk aan de Darjeeling thee van Lipton. Dit als zeldzame tip voor een gezellige avond… Maar ook het witbier van de Aldi is door het Deutsche Reinheitsgebot nog altijd beter dan de meeste Nederlandse of Belgische witbieren. Overigens is witbier ongefilterd en van hoge gisting en daardoor troebel. Bij bieren kennen we een hoge en een lage gisting. Bij een lage gisting zakt de gist naar de boden en doet daar het meeste werk (suikers omzetten naar alcohol), bij een hoge gisting drijft de gist als het ware aan de oppervlakte. R van I&R heeft het wijn probleem van afgelopen zondag opgelost. Wie wil kijke naar dit uiterst fijne flash filmpje.



Limburg in beeld – Genhout





Als we Spaubeek via Hobbelrade verlaten en richting Beek rijden komen we via Weberig aan in Groot en Klein Genhout. Te bedenken dat de betekenis van Genhout in he bos is, is daar in werkelijkheid geen Bos te zien. Boven het plateau waar Klein en groot Genhout liggen vind je alleen maar velden. Ofwel een echt agrarische cultuur met een echt dorpsleven. Te verklaren is dit echter wel. rond 1200 onstonden er in limburg de eerste stadse kernen en gingen boeren in plaats van alleen voor zichzelf te zorgen ook aan de opkomende markt te leveren. Het ontginnen van het beboste plateau van Schimmert was hiervoor ideaal om dat tot die tijd voor niemand aantrekkelijk was. De eerste grote hoeven werden dan ook al rond 1250 gebouwd. Restanten van de ontbossing vindt je dan ook alleen in de namen van de woonkernen die toen zijn ontstaan daar n.l. Groot- en
Kleingenhout, Gebusselke en Weberig. Midden in het dorp ligt de markante Hubertuskerk, de Limburgse kunstenaarskerk. De kerk is in 1937 onder architectuur van Alphons Boosten uit Maastricht gebouwd en een groot aantal Limburgse kunstenaars hebben hier medewerking aan verleend. De kerk heeft hierdoor een zeer speciale uitstraling gekregen, en dat komt niet alleen door het koperen dak. De plaatselijke Carnavalsvereniging de Sjravelaire neemt een bijzondere plaats in deze gemeenschap in.



Funny – Mijn eigen tapje…

Als de vaatjes voor de Beertender of de Perfect Draft te klein worden kun je nog altijd zelf aan de slag gaan om een perfecte tapinstallatie te bouwen. Wat extra koelers erin en het bier komt er op de juiste temperatuur uit. Een oude PC is in menig huishouden wel te vinden. Nu nog wat vinden voor al die wijnflessen…



Keek op de afgelopen week (6)

De dertiende vandaag. Niet dat ik bijgelovig ben, het is tenslotte geen vrijdag, maar ik vindt 13 gewoon een mooi getal. De afgelopen week was gewoon druk, druk, en nog eens druk en toch ook weer leuk. Een servercrash op het werk was hiervan de oorzaak. En dat je dan even de urgentie wat moet opschalen moge duidelijk zijn en dat daarvoor tijdelijk wat extra resources nodig zijn kan een pretiige bijkomstigheid zijn. Zo krijg je weer alle neuzen in de goede richting. Vandaag ga ik me dus even onthaasten, even in alle rust een bezoekje brengen aan een museum voor mij iets noordelijker in het land, waarvan een verslag volgt bij de vergeten auto’s van volgende week. Meer hints kunt u niet krijgen. En ik heb deze week op MSN een weblogmaatje wat nader leren kennen, en u snapt, daar gaat wat tijd in zitten, maar was heel aangenaam. Vervelen doe ik me niet, ik heb gewoon tijd te kort, en morgen moet ik alweer werken. De foto… nou ja zeg, waar komt die nu vandaan, die ruikt naar de erwtensoep, eigen design, gisteren… Maar voor de rest gaat hier alles naar wens.



Vergeten merken – Duesenberg 1913-1937




Als we even vergeten dat er diverse pogingen geweest zijn om de Duesenberg een nieuw leven in te blazen is de echte Duesenberg gesneuveld in 1937. Eigenlijk net als de Spyker in Nederland. Daar heeft ook de huidige productie niets te maken met het oorspronkelijke model. De start van de gebroeders Fred en August Duesenberg was in 1913. Toen werd de Duesenberg Motor Company opgericht door de uit Duitsland afkomstige broers. Eerst om alleen race wagens te bouwen, maar vanaf 1920 werden ook auto’s voor de normale u en ik mens gebouwd. Nou ja, voor de mensen met wat meer budget. Gebruik makend van eigen inventiviteit en de rechten om bugattimotren te gebruiken leverde het een model op met uitzondelijke kwaliteiten. Als we even een pas op de plaats maken en ons realiseren dat 50% van de auto’s die in die tijd gebouwd werden nu nog rijvaardig zijn geeft dit de kwaliteit aan van deze uitzonderlijke auto’s. En we praten dan over een modelletje of 2 namelijk het model A en het model J. De foto’s spreken voor zich. De gemiddelde prijs voor zo’n goed modelletje kan oplopen tot meerdere miljoenen euro. Ik wordt daar even stil van en denk dat dit the best car ever is. Stel je voor dat de helft van alle kevertjes nog rond zou rijden. Nee, dan toch maar de Duesenberg…