In mijn jonge jaren heb ik stage gelopen bij bierbrouwerij de Leeuw in Valkenburg. Ik was op dat moment bezig met een studie procestechnologie. Vooral het procede om bier te maken vanuit de procestechnologische kant leek me wel wat toe te voegen aan mijn algemene kennis. Alle stappen binnen het brouwproces heb ik. Ook in de zeer koude gistkelders en aan de flessenvulmachines. Wat me het meeste is bij gebleven is de chemische kant van het proces en de liefde, of verslaving, voor speciale bieren. Voor mij geen waterbiertjes zoals Amstel of Heineken. Ik vind beide alleen geschikt voor een noodgeval in het buitenland. Het liefste drink ik speciaal gebrouwen bieren. Of dat nu een Leffe, een Brand Imperator, of een Hoegaarden is maakt me niet uit. De kunst is het herkennen en genieten daarvan. Bier is voor mij de thee voor de avond. Veel afwisseling, maar wel puur en zonder smaakjes. Voor mij is het Duitse Erdinger Weissbier gelijk aan de Darjeeling thee van Lipton. Dit als zeldzame tip voor een gezellige avond… Maar ook het witbier van de Aldi is door het Deutsche Reinheitsgebot nog altijd beter dan de meeste Nederlandse of Belgische witbieren. Overigens is witbier ongefilterd en van hoge gisting en daardoor troebel. Bij bieren kennen we een hoge en een lage gisting. Bij een lage gisting zakt de gist naar de boden en doet daar het meeste werk (suikers omzetten naar alcohol), bij een hoge gisting drijft de gist als het ware aan de oppervlakte. R van I&R heeft het wijn probleem van afgelopen zondag opgelost. Wie wil kijke naar dit uiterst fijne flash filmpje.
