bVision.nl

bVision.nl

Blog, Art & Photography

Agfa Clack – by Frank

De oudere jongere en de jongere oudere, herinneren zich wellicht nog de Agfa Click en Clack camera’s en daarbij de Clibo flitser. Camera’s die in het begin van de vijftiger jaren, in grote aantallen in Duitsland werden geproduceerd. Je zag ze zo vaak, dat deze camera’s naast de Duitse Volkswagen, m.i. wel de Volkscamera’s waren. Ze zijn in zo’n grote aantallen geproduceerd, dat als je er nu naar gaat Googelen, je zoekresultaten vergeven zijn met links naar e-Bay en diverse andere marktplaatsen.

Als mensen het hebben over de beide camera’s dan wordt altijd de Click eerst genoemd en dan pas de Clack. Verkeerd om want de Clack is 4 jaar ouder. De Agfa Clack werd gemaakt vanaf 1954 en is tot 1965 in productie gebleven. Dat was vroeger dus heel anders dan tegenwoordig. De gemiddelde digitale camera is tegenwoordig nog geen jaar meer in productie. De naam van de camera tevens ook zijn type-aanduiding, "CLACK", komt erg overeen met het geluid dat hij maakt als je afdrukt. De camera heeft maar een echte sluitertijd, maar ook een stand dat de lens zolang open blijft als de ontspanknop omlaag gehouden wordt. De belichting kent twee instellingen, een voor bewolkt en een voor zonnig weer. Dit klopt ongeveer met gebruik van 50 ASA film. Het negatiefformaat is/was 6 bij 9 cm, wat 1 op 1 contactafdrukken mogelijk maakt (afdrukken gemaakt door het negatief rechtstreeks op fotopapier te leggen). De lens tekent het beeld een beetje bol. Om toch een vlakke foto te krijgen was de achterwand van de camera ook bol. Daardoor kreeg je met de eenvoudige lens toch verrassend goede foto’s.

Voor de Agfa Clack zijn nog steeds filmrolletjes te koop

Hierbij nog een link naar een site van iemand, die wat van zijn met de Clack gemaakte foto’s laat zien. Vergeet niet dat de grootte van de daar getoonde foto’s ongeveer even groot is als het negatief.

Back Home – De orchideeenhoeve


Zondag togen we al vroeg richting Luttelgeest. En dat was toch gauw een rit van 275 km noordwaarts voor ons. Maar zonder files en met een rustig snorrende motor viel het wel mee. Met een kop koffie in Den Bosch ruim binnen de drie geplande uurtjes. En de hoeve is een bezoek absoluut waard. Naast de orchideeen en de kwekerij en de diverse landschapstuinen bekijken is het er aangenaam vertoeven. Van de orchideeen op de foto boven wordt ik een beetje warm van binnen.

De vlindertuin is geweldig, alleen de vlinders welke je wil fotograferen willen niet meewerken. Die maken er een sport van om mij te treiteren. Zelfs op de lens zat er ene, maar ervoor ho maar. Wil niet zeggen dat de andere minder mooi waren, integendeel. Een bijzonder exemplaar ziet u hier ergens op de pagina. Er zat een persoon geweldig zijn best te doen om tussen de orchideeen en half uur bezig te zijn met het maken van een foto van een aardewerk olifant, u snapt wel een foto, maar niet hier. Op de terugweg werden we opgehouden en konden we even de benen strekken. Trouwens, met het etentje in het binnen in het hotel gelegen Tsjoe-Tjoe Mas in Huizen was ook niets mis. Quality time on a Sun(ny)day.

Limburg in beeld – Kasteel Amstenrade


Kasteel Amstenrade is oorspronkelijk gebouwd rond 1350 en was destijds in bezit van graaf Huyn. Helaas is dit kasteel geheel verwoest tijdens de 80 jarige oorlog. Rond 1788 werd het kasteel grondig verbouwd onder de regie van architect Bartholome Digneffe. Gelukkig gebeurde dat door o.a. geldgebrek niet volledig en zijn grote delen van de oorspronkelijke bijgebouwen gespaard gebleven. In 1810 werd de familie de Marchant et deAnsembourg eigenaar van het kasteel en de omliggende gronden met boerderijen.

Het zijn dan ook de eromheen liggende gebouwen die de aandacht trekken. Zo is er de prachtige Kerk met zijn groen koperen daken die er pal tegenover ligt, de straatjes eromheen (beschermd stadsgezicht) en niet te vergeten de in de oranjerie aanwezige kwekerij Kasteel Amstenrade. Wat mij echter het meest aantrekt zijn niet de gebouwen, maar het kasteelpark wat internationale bekendheid geniet vanwege zijn unieke bomen. Voor mij is het gewoon het bomenbos. Bij veel bomen staan de naamkaartjes er op groene bordjes bij. Twee ervan staan hieronder afgebeeld. Wat ik mij afvraag is of u de boom op de bovenste foto kunt thuisbrengen met alleen het stuk wat ik u laat zien. De boom dankt daar namelijk zijn naam aan. U kunt natuurlijk even gaan kijken of wachten tot ik het bijbehorende bordje erbij plaats… (alle fotos zijn aanklikbaar voor een groter formaat)


Altijd is Kortjakje ziek.


Soms hebben we wel eens van die gekke ideeen. Zo trof ik gisteren een advertentie aan van de orchideeen hoeve in Luttelgeest. Helaas is dat wel een heel eind weg, maar met een last minute ergens in het Gooi is het toch wel haalbaar. Kamer geboekt voor ons tweetjes en vandaag zijn we dus op pad. En morgen dus ook, en wie weet…. Ik heb vakantie. Zo heb ik ook alleen wel eens gekke ideeen. Want wie rijdt nu voor een boom ergens naartoe. Ik wel dus. Degene die wel eens van Sittard binnendoor naar Roermond rijden hebben dit exemplaar beslist gezien. Zo dood als een pier, maar vol leven. Zwermen ongedierte en zwammen doen hun best om deze boom te slopen. En ik weet zeker dat dat ook eens gaat lukken. De natuur overleeft het wel als wij er niet meer zijn.

Citroen ID/DS 1955-1975


In 1955 werd de mooiste en meest vooruitstrevende auto aller tijden gemaakt. Als opvolger van de Citroen Traction Avant werd De Citroen DS geentroduceerd op de Parijse Autosalon. De auto had al snel een bijnaam, in Frankrijk werd het Godin genoemd (Deesse=godin) en in Nederland kwam men er niet uit en werd de auto de Snoek of het Strijkijzer genoemd. Alles in deze auto draaide om hydraulica. In het begin nog met normale hydraulische olie, maar door corrosie problemen werd deze naderhand vervangen door een minerale olie.

De auto was voor die tijd qua techniek zijn tijd ver vooruit. Onafhankelijke vering, in hoogte verstelbaar, stuurbekrachtiging, rembekrachtiging, de versnellingsbak. Het was een en al comfort, je reed er in rond als een God in Frankrijk. Ondanks wat aanloopproblemen door de hydraulica (corrosie) zijn de later versies daarvan verstoken gebleven en was het gewoon een betrouwbare auto. Er zijn er dan ook in de twintig jaar zo’n 1.4 miljoen exemplaren van de band gerold. Het verschil tussen een DS en een ID is de eenvoud. In het begin werden er een eenvoudigere versie naast de DS gemaakt, deze werden dan ID genoemd. Later is het verschil opgeheven. Het bewijs van zijn populariteit zie je nog vaak genoeg rondrijden. Klik op de plaatjes voor grotere exemplaren.

Flying – Nieuwe Snijtafel


Na enige tijd trouwe dienst zijn we toe aan een nieuwe snijtafel. Niet omdat de oude XPS snijder niet werkt, maar omdat de oude snijtafel geen grote onderdelen aan kan, en wij dat uiteraard wel willen. Ofwel de freestafel is nog niet af, zijn we alweer met een ander project bezig. Het wordt allemaal een beetje groter geschaald en met meer preciesie afgewerkt. Op de foto hierboven ziet u het onderstel, ofwel een van de twee x assen. Het is een soort wagentje wat van de ene naar de andere kant rijdt. Alleen niet op wielen maar op 4 lagers. Twee aan de fotozijde en twee gespiegeld aan de andere kant van het wagentje. En aan ieder kant dus een wagentje. Het begin is er. Volgende week moeten we kunnen proefdraaien. Het moet wel snel want het vlieg seizoen nadert. De foto hieronder wil ik u niet onthouden. Deze makker kwam langs me vliegen toen ik gisterochtend langs het Julianakanaal wandelde. (klik op de foto’s voor een grotere afbeelding)

Dit was K.U.T.

Waarbij K.U.T. staat voor kwalitatief uitermate teleurstellend. Maar het is niet anders. We hebben met z’n allen geruime tijd gewerkt om gisteren alles in de lucht te krijgen. Alleen kregen we door bedrijfsomstandigheden voor gisteravond een no go voor de finishing touch van ons project. Door een grote storing mochten we het bedrijfsnetwerk niet een uurtje onderuithalen om de laatste verbindingen te leggen. Helaas, dat wordt nu begin mei. En voor mij betekend dat als pleister op de wonde dat ik tot die tijd vakantie heb. Ofwel een van de drie geplande weken, dan mag ik de zaak gaan afronden. Het zij zo… Nu eerst tot rust komen en een paar dagen lekker luieren en genieten, en ergens in de loop van de volgende week mijn 11e lustrum vieren.