bVision.nl

Zoals gewoonlijk was ik weer eens een half uur te vroeg op mijn afspraak voor de Vitality Check. Dat werd dus lekker even in de wachtkamer van de Arbodienst zitten, die zoals de meeste wachtkamers is uitgerust met een stapel tijdschriften waar je u tegen zegt, maar de meeste toch wel enigszins gedateerd. Een uitstekend moment om even tot rust te komen, want op weg naar daar had ik even een schuiver gemaakt met de MG in de regen. Het bordje toiletten zag er uitnodigend uit, maar ik kon me bedwingen, gelukkig. Een wat oudere dame kwam monter de wachtkamer in en riep mijn naam, komt u maar. Het eerste was een plasje plegen in een op een koffiebeker gelijkend bekertje, blij dus dat ik me even had kunnen bedwingen, daarna een hartfilmpje, bloeddruk meten, op de InBody voor de lichaamssamenstelling en nog een ogentest. Maar om een lang verhaal kort te maken was de conclusie dat het bloedonderzoek van een paar weken terug over moest, het cholesterol zag er niet best uit, en over een half jaar terugkomen. Niets verontrustends dat me noopt tot extra inspanningen, alleen het advies om eens te gaan zwemmen in de weekends. Nou ja… Een beetje te zwaar (16 kilo), maar daar wordt al jaren aan gewerkt omdat naar beneden te krijgen.

Daar sta je dan, er is iets met mijn laptop zei een familielid, “Word” start niet meer op. Breng de laptop maar langs, dan kijk ik wel zei ik. De laptop werd gebracht, ik start hem op en ik zit tegen het “Metro” scherm van Windows 8 aan te kijken. Merde, daar heb ik dus nog nooit mee gewerkt. Het is er nooit van gekomen en de berichten die ik er over hoorde, die klonken als “het is maar behelpen”. Na een kleine opwegwijzing door de eigenaar van de laptop kon ik toch nog redelijk mijn weg vinden. Er zijn in Windows altijd meerdere wegen die naar Rome leiden, dus gestaag verder werkend begon ik die dingetjes te vinden die ik nodig had om naar het eigenlijke probleem te kijken. “Word” doet het nu, en Sjoerd heeft me vandaag nog wat extra tips gegeven hoe je door deze, m.i. draak van een OS, heen kunt komen. Het zit in ieder geval vol eigenaardigheden, waar ik tot nu toe van hoor, dat je er mee moet leren leven. Vanavond nog even een andere (lees betere) Antivirus er op zetten en de Laptop kan weer terug naar zijn eigenaar. Tevreden als ik ben met Windows 7, zal het nog wel even duren voordat ik naar Windows 8 of 8.1 ga kijken. Maar ik vermoed dat het wel Windows 9 of 10 wordt voor mij, voorlopig zie ik de 8 en 8.1 versie als een bevlieging van Microsoft.

Volgens onderstaande afbeeldingen is er een zekere trend te bespeuren in de diverse Windows-varianten.

Gisteren is mijn site een behoorlijke tijd down geweest zodat ik niet echt meer zin had in het maken van een logje voor vandaag. In die tijd heb ik nog even door mijn fotoarchief gebladerd en kwam daar de onderstaande foto tegen, ik vond het een huiselijke brug en ik weet niet of ik hem ooit heb geplaatst, mijn LTG begint ook al na te laten, maar ik wil hem u zeker niet onthouden. een huiselijke brug in Bennekom. De foto heb ik uit mijn archief met het jaartal 2005.
Morgen mag ik op herhaling voor mijn vitality check deel 2. Na alle onderzoeken gaan we verder en worden plannen gesmeed om me in ieder geval tot 2019 in leven te houden. Dan eindigt mijn dienstverband, als de zaak niet eerder op de fles is.

Afgelopen week was een druk weekje, dinsdag met collega blogger Luc op stap geweest, woensdag tussendoor even naar Utrecht geweest en vrijdag had ik een bijeenkomst van Commitment Coaches die ons bedrijf gaan ondersteunen, en ik ben daar ene van. En dan is een week zo om. In het weekend even rustig aan was het plan, alleen plannen willen wel eens even afwijken als het ineens veel mooier weer blijkt dan er voorspelt is. Dus gisteren zijn we eens even wezen kijken naar wat warmere herfstspulletjes voor buiten en in de woonkamer. Het vervangen van de kerstverlichting van vorig jaar door normaal brandende verlichting op het terras was daar een onderdeel van, al dat geknipper en geflikker moet ik niks meer van hebben. Dat je dan met hele andere dingen thuiskomt, nou ja, moet kunnen. De kerst moet dit jaar ook bijzonder worden. Vorig jaar hebben we kerst en nieuwjaar bij mijn vrouw in het ziekenhuis doorgebracht. Dit jaar maken we het daarom dubbel zo gezellig. Maar voor dat de Sint met zijn Pieten verdwenen zijn komen er geen kerstspullen in huis te staan. De foto hieronder is gisteren met mijn mobiel gemaakt. Ik heb gehoord dat het elders bar en boos was, maar hier in het zuiden scheen een lekker zonnetje…

Hot item voor mij deze week was Security. Ofwel het beveiligen van data in ons netwerk. Dat was o.a. waarom ik afgelopen woensdag op de security-beurs in Utrecht was. Een hele onderneming, want we moesten twee keer met de trein, maar wonder boven wonder, zo vlak voor Halloween gebeurde er niets en liepen de treinen niet meer dan een paar minuten achter op schema, niet gek voor een doordeweekse dag.
Security bouw je op door om je bestaande netwerkomgeving (LAN) enkele lagen te leggen die het de inbreker moeilijker moeten maken om daar binnen te geraken. Een apart laagje hierbij is een stukje niemandsland, de DMZ, In goed Nederlands een gedemilitariseerde zone. Zowel aan de binnenzijde als aan de buitenzijde staan grensovergangen met wachtposten. Naar bevriende omgevingen wordt dit ook gedaan, maar daar laten we het niemandsland achterwege en kunnen we zonder paspoort naar binnen, wel kom je dan via een tunnel naar binnen waar je enkel je wachtwoord hoeft te zeggen om in je vertrouwde omgeving te komen(VPN).

Mijn taak in deze is er om samen met mijn collega’s ervoor te zorgen dat op alle grensovergangen het doorgaande verkeer gecontroleerd wordt en het gecontroleerde verkeer voorzien van wachtwoord en pas onder begeleiding de DMZ mogen passeren en het netwerk mogen betreden.
Indien u nog aanwezig bent in deze “Jip en Janneke” uitvoering van de beschrijving van ons netwerk, wil ik het hier ook bij laten. De foto’s zijn van de jaarbeurs waar deze Security-beurs werd gehouden.