bVision.nl

bVision.nl

Spanning in Kunrade

Trafohuisjes bVision.nl

Als je van de hoogvlakte van Ubachsberg afdaalt naar het centrum van Voerendaal kom je over de Bergse weg. En als je dan heel goed oplet en niet naar onder “snelt” zie je vlak na de Kunradersteengroeve aan de linkerkant dit trafohuisje staan.

Trafohuisjes bVision.nl

Veel mensen hebben dit niet gezien, en dat komt omdat het ingesloten ligt tussen de tuinen van twee grote villa’s. Vroeger lag het vrij langs de straat, maar nu is het een beetje ingegraven. Toch blijft het eigenwijs zijn afkomst propageren, ik ben van “Kunder” dat zie je aan mijn stenen. Opgetrokken uit Kunrader stenen, is ook dit een uniek huisje wat hier gewoon thuis hoort. Ondanks, of desondanks die grote villa’s.

Trafohuisjes bVision.nl

De coördinaten zijn 50.873514 en 5.934301 (Google Maps)

Trafohuisjes bVision.nl

MG TF 1500 Midget

bVision Photography

Veel woorden maak ik er niet aan vuil, aan deze voorganger van mijn MG TF. alleen deze is wel erg veel ouder. Het geboorte jaar van de auto op de foto is 1954. Om eerlijk te zijn zou ik hem best voor de deur willen hebben staan, maar ik vrees dat Bruijn dit niet kan trekken

bVision Photography

het is ook niet echt een wagen voor dagelijks gebruik. Dit is meer “survival of the oldest”. Deze wagen vond zijn oorsprong in 1953 als opvolger van de MG TD. De TF Midget was naar mijn idee de mooiste uitvoering. Er zijn er in totaal 9600 van geproduceerd tm 1955. Opvolger was de MGA.

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

Een jaar alweer

Onze beide kittens zijn vandaag een jaar geleden geboren, ofwel een jaar kattenkwaad al achter de rug, waarbij vooral het behang het heeft moeten ontgelden en daarnaast een rolgordijn zum Jaffa is. Ook enkele potten met orchideeën zijn door lompigheid om het leven gekomen. De foto’s zijn afgelopen week gemaakt “portrait in landscape” zullen we maar zeggen. Eerst onze Ollie, het wit rode gevaarte, klauwen al een leeuw, lomp, maar zonder Kaatje helemaal niets waard. Ollie is de wekker van de familie, na half vijf in de ochtend krijg je een gratis massage a la Simons Cat.

bVision Photography

Kaatje is van een heel ander kaliber, een echte zwarte rover, niets is veilig voor haar en haar tweede prooi, een vogeltje heeft ze sinds gisteren ook al achter de kiezen. Maar verder wel heel lief en zachtaardig voor iedereen groter dan Ollie. Kaatje houdt van verstoppertje spelen, en omdat ze zwart is zie je haar ook niet liggen in het donker. En Kaatje is degene die ervoor zorgt dat de ruimte aan mijn kant van het bed met de helft gereduceerd is. Die heeft ze zich toegeëigend en daar moet het personeel zich maar in schikken.

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

De kolder

Normaliter ben ik op woensdag vrij, juist ja, behalve als Frank vakantie heeft, dan werk ik op woensdag ook. Alleen gisteren had ik wat werkzaamheden die af moesten, fysiek wat klussen in het glasvezel veld, even wat werkzaamheden uitvoeren die ik normaliter door anderen laat uitvoeren, maar die wegens gebrek aan planning bij weer anderen, prioriteit moesten krijgen bij mij. Nu is dat op zich niet zo erg als het weer een beetje meezit. Technisch weer noemen ze dat bij ons. Maar naarmate de dag vorderde, liep de zin omgekeerd evenredig af. Om twee uur had ik dan ook het idee van weg, weg, weg… De zon scheen, twintig graden, kap eraf en yes, naar huis. De vrouw opgepikt en via een kleine omweg van zo’n km of tachtig even boodschappen doen, we hadden dus voor 80/15*1.5 = 8 euro plezier voor twee (ik tank in Duitsland). Ik weet het, schandalig, CO2 uitstoot en daar kunnen tig arme kinderen weken van leven, maar af en toe spring ik uit de voorjaarsband. Dat ik in de avonduren mezelf nog even in het niet luie zweet heb gewerkt vertel ik er maar niet bij, want het was te laat om het resultaat te fotograferen. Genieten met een grote G. Laat de lente maar komen, ik ben er helemaal klaar voor. Vandaag weer gewoon werken dus…

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

Al binnen – door Frank

Zoals Sjoerd maandag al aangaf heb ik vakantie. We gaan de komende weken ook nog een dag of tien daarvan weg. Voor mijn katten en het huis wordt gezorgd, een goede vriendin van ons woont dan in ons huis. Dat doet ze al jaren en dit geeft ons een veilig(er) en gerust gevoel.  Een van de dingen die ik tijdens vakantie pleeg te doen is foto’s maken. Dat wil zeggen: meer dan wat ik er normaal maak. De meeste foto’s die ik tijdens de vakanties maak zijn puur als herinnering aan, en niet “artistiek” bedoeld. Eigenlijk heb ik tijdens de rustvakanties, anders dan de rondreizen, ook geen zin om de spiegelreflex mee te nemen. Veel te veel sjouwen. Aan sjouwen heb ik een hekel, maar met de fotografie sluipt dat sjouwen er langzaamaan in. Een flitser erbij, een extra lens en voor je het weet heb je toch een aantal kilo’s aan je nek hangen. De vorige vakantie heb ik dan ook de “grote camera” vaak niet mee op pad genomen. Het lag er ook wel aan dat ik een beetje afgepeigerd was, maar zonder camera ben ik dan toch ook niet gelukkig. Ik heb toen wat foto’s gemaakt met mijn telefoon en met de camera van mijn vrouw, maar dat mist dan toch de kwaliteit die ik gewend ben.

Tijdens de komende vakantie vier ik ook mijn verjaardag. Het is een beetje traditie geworden om dan weg te zijn. Echt vieren doe ik dat dan van de zomer,  met een tuinfeestje voor de familie en vrienden. En wat leuk is, dat is kennelijk ook traditie, we hebben die dag toevallig altijd goed weer, al jaren. We staan er zelfs bekend om in onze familie. Om tijdens de komende vakantie mooie foto’s te maken, heb ik van mijn vrouw, mijn verjaardagscadeau alvast eerder gekregen. Ik ben er heel blij mee: Een nieuwe veel compactere camera, maar wel met dezelfde sensorgrootte als mijn spiegelreflex, én ik kan foto’s in RAW maken ermee. Dat laat achteraf in de computer veel meer mogelijkheid toe om de foto fatsoenlijk te ontwikkelen. Kwalitatief betere foto’s dan de camera maakt door ze meteen als JPG eruit te laten komen. Ik sla dat bewerken door de camera liever over. Geen verlies aan kwaliteit dus. Het nieuwe speeltje is een Sony NEX 3, De lens is verwisselbaar, alhoewel dat waarschijnlijk niet staat te gebeuren, omdat ik de meeste foto’s toch in de groothoekstand maak. 16-50mm is het brandpunt, wat in het sensorformaat APS-C met anderhalf vermenigvuldigd moet worden, zodat in de praktijk deze lens 24-75mm is. De camera past in een redelijk klein fototasje, wat ik aan mijn riem kan hangen. De camera voelt licht aan, ik heb het niet nagewogen, maar volgens de technische gegevens zou hij maar 210 gram wegen. Dat wordt heel relaxt “sjouwen”.

 

Een roestige dinsdag

Als je een zware dag gehad hebt heb je niet altijd zin, of is er de goesting niet zouden de Belgen zeggen, om uitgebreid en gefundeerd een blog te maken. Dan heb ik af en toe het idee van hallo, ik weet niks, ben leeg vandaag. Maar dan heb ik gelukkig nog mijn fotoarchief, waar ik de in het voorjaar gemaakte foto vond. Voor mij een pracht exemplaar, maar dat slaat meer op de manier waarop en in de omstandigheden waarin ik deze foto heb gemaakt. Deze omgezaagde lantarenpaal lag namelijk midden in een bos, en was moeilijk te bereiken. Ik vraag me nog steeds af wie en in welke tijd daar ooit gelopen heeft. Ik kon er geen pad ontdekken. Het zal wel een ‘mystery’ blijven, om aan te sluiten bij de log van gisteren.

Klik op de foto om hem groter te kunnen zien

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog

Een nieuwe week

bVision Photography

Minge Wecker jeit m’r op d’r Wecker
Dat sät jede Morje minge Bäcker
Jo wenn dat Dinge morjens schellt
Denk wohl jeder op d’r Welt
“Do blöde Wecker”
( Bläck Fööss )


En dan sta je in de ochtend op en dan staat er in ene een tafel op het trottoir aan de overkant, stoep mag ook hoor. Ik had de bril nog niet op en kon even niet zien dat er iets op stond. Om dat te compenseren pakte ik even snel mijn camera en schoot de bijgaande plaatjes. En wat er staat klopt helemaal. Omdat we niet weten wat er morgen gaat plaatsvinden, moeten we ook vandaag maar leven alsof er geen morgen meer is, gewoon genieten van het leven, genieten dat je nog mag werken, genieten van het feit dat er dokters zijn die je proberen te helpen. Gewoon onvoorwaardelijk genieten van elkaar. Overigens is het bovenstaande van die wekker op mij niet van toepassing. Wie denkt dat de taal Limburgs is, komt bedrogen uit. Het zou een dialect kunnen zijn, maar het is Kölsch plat, ofwel Keuls, je weet wel van de Eau de Cologne (Kölnisch Wasser). Trouwens, nu we het er toch over hebben, gebruik nooit de cijfers van dit heerlijk watertje als wachtwoord. Het is de meest gebruikte viercijferige combinatie in de wereld… En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan, ware het niet dat ik eerst Frank nog even op vakantie moet sturen, hij is er hard aan toe. Hij gaat overigens wel wat verder weg dan Köln. Hij gaat de Europese economie een handje toesteken en de belofte van Rutte teniet doen.

bVision Photography

bVision.nl een Parkstad Limburg blog