Selfkantland Vir wuehne an et Eng dr Welt.
De Dörper legge en et Feld.
Dr Hiemmel eß onendlich jruet.
An stelle Wäege wäßt et Bruet.De Müehle stont sue ganz alleen.
De Kerke schiene spielzeugkleen.
De Grenz, dett eß dr Hiemelsrand.
Min Heemat eß et Selfkantland.( Peter Staas 1894 – 1964)
Schierwaldenrath is de bakermat van de Selfkantbahn, een spoorwegverbinding naar Geilenkirchen en heel lang de enige verbinding tussen de Selfkant en de rest van Duitsland. Gescheiden door een Nederlandse weg van Schinveld naar Koningsbosch. Een restant uit het oude oorlogsverleden. Inmiddels is dat natuurlijk achterhaald en zijn de grenzen hier echt aan het vervagen. De foto’s zijn van de historische Selfkantbahn waar we gisteren toevallig langskwamen. Wat niet vervaagt zijn gewoontes en gebruiken. Ga maar eens winkelen in Duitsland. Naast andere producten een wereld van verschil. Een prima bediening door meestal de wat oudere werknemer. Wordt je hier omver gelopen door al dat jonge grut die geen boodschap heeft aan de klant, daar is het andersom en is het aantal vroeg bejaarden in de bediening vrij groot. Ook werken er meer mensen om de klant te bedienen. Ofwel, de klant is nog koning. Waar ze het van betalen weet ik ook niet, maar het is wel zo prettig. En het maakt niet uit of het een supermarkt is of een meubelzaak, ik kom er graag. PS het maakt natuurlijk wel wat uit, de benzine is er veel goedkoper, en een kratje erdinger scheelt tien Euro. Zo schrik je eens positief van een rekening.