bVision.nl

We hadden afgesproken om meer te gaan lachen en om vrolijker te zijn en dit door te geven naar onze omgeving. Slecht nieuws en kritiek bewaren we voor later…
Zo werd ik vrolijk bij het zien van dit plaatje van de snelste kok ter wereld. Alleen al het idee om weer lekker te kunnen barbecueen deze zomer doet me een beetje warm worden van binnen.

Trouwens: Drie mannen gaan naar de Free Record Shop en zien een prachtige cd liggen van die 25 euro moet kost en willen `m alle drie graag hebben. Na wat overleg nemen ze de cd en willen het afrekenen. De drie mannen hebben alle drie 10 euro en rekenen daarmee af. Dus 30 euro. De verkoper heeft alleen 5 losse euros hij geeft aan elk 1 euro, blijven er 2 losse euro`s over, deze kan hij niet eerlijk verdelen en steekt het in zijn eigen broekzak.
Raadsel: cd kost 25 euro. Er is met 30 euro betaald. De verkoper geeft ieder 1 euro terug, dus alle mannen hebben totaal 9 euro per persoon betaald. 3 x 9 is 27 plus de 2 euro`s van de verkoper is 29 euro. Waar is die 1 euro gebleven?

Vandaag is het Barbaradag, het feest voor de heilige Barbara van Nicomedie. In Zuid-Limburg was het feest van Sint-Barbara, als patrones van de mijnwerkers, een van de belangrijkste feestdagen van het jaar en lange tijd een vrije dag. Met de mijnsluitingen kwam daar definitief een einde aan en in 1969 werd de naamsdag van de kalender gehaald. Maar 4 december heeft voor ons een iets andere betekenis, het is ook de verjaardag van mijn dochter S.. Omdat deze doos nog steeds thuis woont, moeten wij er vanavond aan geloven en wordt het huis omgetoverd tot een feesttent. Oke een beetje overdreven, een kleine kroeg met aangebouwde friture. En zoals het in een echte kroeg tegenwoordig ook is, rookvrij uiteraard. Proficiat S.

Dit verhaal speelt zich af in de begin jaren zestig. Tegenover ons woonde een wat vreemde man die we eigenlijk nooit buiten zagen, alleen met komen en gaan van zijn werk denk ik. Op een zaterdag werd daar een grote lading brandhout voor de deur gestort en de buurman was zich aan het bedenken hoe hij al dat hout binnen kon krijgen. En wat is dan leuker om een paar buurjongetjes tegen betaling dat hout naar binnen te laten brengen. Wij waren zo gek en brachten al dat hout naar binnen in de garage. Een halve dag met een paar jongens… Alleen die beloning bestond uit een glaasje water omdat we zo hard hadden gewerkt. Een dag later zagen we de buurman vertrekken. Met een stel opgetrommelde vrienden, over de muur, garage open en alle hout weer naar buiten, en geloof me, niet zo netjes als het gestort was, maar een complete oprit blokkerend. Het verhaal deed al snel de ronde en tegen de tijd dat de buurman terug kwam, stonden diverse mensen buiten te kijken. Het gezicht van die man kan ik me nu nog steeds voor de geest halen. Hulp met het naar binnen halen heeft hij niet gehad, zelfs een betaling vooraf hielp niet meer…. Dat ik me nu het verhaal nog voor de geest kan halen maakt heel veel goed…

Aanleiding voor het bovenstaande is een logje van Rob Hamilton, waarin hij klaagt over de mensen op straat. Die kijken allemaal als zuurpruimen voor zich uit en er wordt niet meer gelachen. Wellicht dat dat waar is, dat er alleen nog maar ellende is, dat het lachen ons vergaan is. Maar ik geloof daar niet in. Voor u de uitdaging. Laat minimaal een keer per week eens wat vrolijks zien op uw log… Als wij vrolijk zijn moeten we dat toch langzaam kunnen verspreiden over blogland, en daarna over Nederland, of ben ik dan te optimistisch. Ik neem de handschoen op en zal hier iedere zondag gaan zorgen voor een vrolijke noot.
Het raadsel van gisteren was overigens om te huilen, haha en voor mij om te lachen, niemand heeft het geraden op het moment dat ik dit schrijf. De foto boven en onder laten zien wat het is, Een apparaat voor amateurs om spijkers ergens recht in te slaan zonder er je duim of vinger aan op te offeren. Ofwel, hameren voor dummies

Even een inkoppertje, heeft iemand van jullie enig idee wat dit zou kunnen zijn….