bVision.nl

Zand beige en Bourgondisch rood, dat worden de nieuwe kleuren van de kozijnen van ons huis. Langzaam zien we de huidige verf achteruit gaan en dof worden. Tijd voor een grote beurt dus. Gisteren waren we eerst bij Hornbach, maar zijn bij gebrek aan keuze naar de Praxis gegaan voor het uitzoeken van verf voor de kozijnen. Voor de zekerheid zal ik aan de achterkant beginnen, want ik weet niet in hoeverre mogelijke geluidswerende maatregelen aan de voorkant mijn schilderwerk beenvloeden. Dat worden diverse zondagen werken. Het voordeel daarvan is dat als je aan het werk bent geen andere dingen kunt doen om van je geld af te komen. En het werk valt eigenlijk wel mee. Het hout is nergens rot. Dus het is een kwestie van goed schuren ontvetten en dan weer schilderen. En dan moet het er weer jaren tegen kunnen. Een mens moet toch wat doen om bezig te blijven. En om de hele dag achter de PC te zitten ligt me ook niet.

Een likje verf…

Mijn collega’s hebben gisteren argwanend gekeken naar mijn bezigheden. Ik was niet te stoppen. Dat had niets te maken met de uitlatingen van gisteren, maar meer door de stommiteit van iemand anders. Ik had de opdracht gecheckt, dubbel gecheckt en dacht dat moet een kleinigheid zijn. Helaas was de werkelijkheid iets anders en werd ik verslagen door mijn eigen vernuft en Murphy die even langs kwam. Maar ook nu was het een fluitje van een cent geweest om alles te corrigeren. Delete, uithuilen en opnieuw beginnen is de meest gevolgde procedure als het fout gaat. Maar zo werkt dat bij mij niet, en om te voorkomen dat mijn collega in dezelfde val trapt heb ik de procedure even helemaal opnieuw gebouwd, met de mogelijkheid om alles met een druk op de knop te herstellen in de oude staat. Zo haal je na jaren nog fouten uit systemen die overigens feilloos doordraaien, ondanks het bugje van vandaag. Oorzaak was eigenlijk het GIGO effect van een user. Garbage In, Garbage Out….

het stinkt hier…

Doe zoveel als nodig, niet zoveel als mogelijk

Bovenstaande is heel lang de gedachte geweest waarmee ik op mijn werk door alle rangen en standen ben heen gewandeld. Daar geloof ik heilig in, maar er is een kleine barst in dat geloof gekomen. Eigenlijk niet meer dan een scheurtje. Maar het kan uitgroeien. Je kent dat wel, goede ideeen waarvan je je afvraagt waarom ze niet worden uitgevoerd. En zotte ideeen die zomaar worden uitgevoerd. Dat geeft een gevoel van ongelijkheid. Een soort van gevoel dat ook Don Quichote en Sancho Panza van de Spaanse schrijver Cervantes gehad moeten hebben in hun strijd. Ik ben op een leeftijd dat ik geen zin meer heb in politieke spelletjes en niet langer op eieren wil lopen en vriendschappen moet gebruiken om bepaalde zaken voor elkaar te krijgen. Ik stop er gewoon mee ik ga geloof ik de laatste jaren maar in zee met een nieuwe lijfspreuk.

Als het niet gaat zo als het moet, gaat het maar niet.

En eentje die de eerste niet eens bijt. Ik hoop dat ik op die manier wat innerlijke rust krijg en de geagiteerdheid van de laatste maanden eens kwijtraak. Retraite houden op mijn werk, dat klinkt mooi toch, of zou het komen doordat ik de laatste tijd geen projecten meer heb waarin ik me echt kan uitleven. Aan de andere kant, opgepast iedereen, een vos verliest wel zijn wilde haren, maar vergeet nooit zijn streken.

vosje…

Langzaam begint het er uit te gaan, Case Modding. Het maken van een eigen ontwerp PC kast met inhoud uiteraard. De ene nog mooier en sneller dan de andere. In het begin tijdperk, zeg maar de “Doom” tijd van de PC vond je zo de mooiste en ook hele excentrieke ontwerpen. Tegenwoordig worden zelfs gaming PC’s compleet gekocht. Een mooi exemplaar huisvlijt wil ik nog met jullie delen, voordat niemand meer weet hoe het moet en we allemaal Lappies hebben.

Motorblokje…

Even mijn Windows opschonen

Er kriebelt iets. Ik was heel gelukkig met de formule die V&D bedacht had met zijn La Place restaurants. Fris en fruitig en altijd keurig verzorgt. Maar ik krijg het vermoeden dat er de klad in zit. De kwaliteit gaat achteruit, het aanbod lijkt kleiner te worden en daarnaast lijkt er minder personeel inzetbaar. De laatste drie bezoeken vielen eigenlijk tegen. Gisteren waren we in Roermond, daar wilden we een kleine pizza bestellen. Komt u over een half uur nog maar eens terug, kreeg ik als antwoord, dan ben ik misschien zover (om 9 uur open en het was half een…).
En dat viel eigenlijk verkeerd. Voor onze tussenstops gaan we in het vervolg op zoek naar wat anders. Het is er duur genoeg, dus mag je ook wat verwachten, of zie ik dat verkeerd.

of niet…

Eigenlijk heb ik vandaag niet veel te vertellen. De dag van gisteren was een beetje lauw, ik had wat weinig fut en geen zin om echt actief te zijn. U kent het wel denk ik. In de avond zag ik op TV een programma over het testen van methoden om grote stukken bos snel aan te planten na bijvoorbeeld natuurrampen. Geld nog middelen werden gespaard om dingen uit te testen. Met vliegtuigen, helikopters, in afgelegen streken. Voor mij was het meer amateuristisch dan professioneel. Ik ben best wel groen aangelegd, maar ik vond dit te ver gaan. Voor al dat geenvesteerde geld had je de plaatselijke bevolking al duizenden bomen kunnen laten planten. Het resultaat tot nu toe was namelijk nulkommaniks. En ook dat soort onzin dingen wordt door ons gesponsord, hoe ver moet je hierin gaan… Laten we dan maar iedereen een groen dak geven, zoals Mikelodeon beschreef. Dat zet tenminste zoden aan de dijk.
Vandaag had de zomer moeten beginnen, maar helaas… het dak, de bomen, het regenwoud

Een groen dak