bVision.nl

bVision.nl

Naar Frankrijk

Vandaag gaan we met twee auto’s op weg naar het zuiden van Frankrijk, of moet ik het westen zeggen. Het doel is Chetelaillon-Plage in de Charente-Maritime. Een beetje googlelen en u weet mij te vinden. Er is helaas een nadeel, mijn dochter blijft en ik moet morgen weer terug. We hebben een hotelletje in Rochefort waar we overnachten en morgen laat ben ik weer terug. Bijna 200000000 cm op en neer, en dan kijk ik niet op een paar centimeter meer of minder. Mocht u denken ik mis Me! op mijn blog, nu weet u waarom. Voor mezelf, een goede reis en kom heel terug. Dat laatste vooral voor mijn collega’s. Die vacature als ik het niet haal gun ik ze niet. Mijn zoon blijft thuis en past op de katten, of de katten op hem…

Martini, een vergeten merk

Vandaag neem ik u mee terug in de tijd van voor 1900 om precies te zijn 1897. Niet om het glas te heffen, dat is andere Martini zullen we maar zeggen, maar om aan de fabriekspoort te staan kijken waar een van de weinige echte Zwitserse auto’s naar buiten komt rijden. Onder het logo van Martini was een geweer geplaatst, als eerbetoon aan eerdere activiteiten in de wapenhandel. Magere eerste jaren die voornamelijk gebruikt werden vaar ontwikkeling van automobielen, maar in 1903 werd het serieus. De verhuizing naar een nieuwe fabriek in Saint Blaise was een feit en de echte productie kon beginnen. Er werden gewoon goede auto’s gemaakt die hun sporen in de racerij, maar vooral in betrouwbaarheidsritten verdienden. Voor de Zwitsers is de Martinie als de Spijker voor de Nederlanders, vergane glorie. Al met al hielden ze het uit tot 1934, toen viel het doek voor deze uiterst betrouwbare, maar o zo dure auto’s.

De belangrijkste modellen

Type Bouwjaren Cylinders Inhoud Vermogen Snelheid
Martini 20/24 HP 1903-1905 4 V 4712 cme 24 pk (17 kW) 50 km/h
Martini GA 1912 4 2412 cme 12 pk (9 kW) 60 km/h
Martini TF 1919-1925 4 in lijn 3815 cme 35-45 pk (26-33 kW) 90 km/h
Martini FU / FUN 1927-1931 6 in lijn 3097 cme 55-70 pk (40-51 kW) 100 km/h
Martini FUG/FUS/FN 1927-1931 6 in lijn 4379 cme 70-90 pk (51-66 kW) 120 km/h
Martini KM 1930-1932 6 in lijn 2540 cme 50 pk (37 kW) 100 km/h
Martini NF 1932-1934 6 in lijn 4379 cme 95-100 pk (70-73 kW) 130 km/h

Wie O Wie

Wie o Wie heeft er met mijn site geknoeid… Uiteraard was ik dat zelf, en wie zijn kont verbrand moet op de blaren zitten. Dacht ik even snel een upgrade van mijn site te doen was ik vergeten dat ik er toch wel enige aanpassingen in gedaan had voor het theme en dat die aanpassingen niet werken in het nieuwe theme. Soms is upgraden niet de juiste oplossing en kun je beter zelf wat sleutelen aan de code. Als het goed is werkt weer alles en heeft niemand iets gezien. En voor degenen die met Athualpa als theme werken, effe wachtee met een update, er zijn wat serious problems mee, ik heb nog behoorlijk moeten stoeien met PHP om alles weer aan de gang te krijgen. En dat terwijl ik me bezig aan houden ben met vakantie vieren. Zo hebben we gisteren de enige echte Bossche Bol aan onze neus voorbij zien trekken. Dat hebben we overigens later in Den Bosch weer goedgemaakt met een heerlijke lunch bij Roels, in de Korte Putstraat (en ook gelet op de goede vetten…). De terugreis was minder, file en wateroverlast, in veel meer dan in mindere mate. De foto is overigens geen eigen werk en enigzins gedateerd..


Yammie…

Stof tot nadenken

Gisteren viel zomaar een brief op de mat, afkomstig van de Arbo-dienst. Het bloedonderzoek was niet helemaal goed. Het cholesterol gehalte in het bloed was te hoog en of ik maar meteen naar de bedrijfsarts wilde komen. Nou ja meteen is volgende week dan. Ik rook niet, ik heb geen suiker we leven buiten de snacks van de kantine redelijk gezond. Maar het doet wat met je, je schrikt, probeert te relativeren maar het zet wel aan tot nadenken. Ik ben te zwaar, beweeg nog maar weinig in tegenstelling tot vroeger en volgens alle regelen der kunst moet ik dus nu gaan bewegen en wat sneller afvallen dan ik nu doe. Het kriebelt en ik had meteen spijt van het Bami-hapje uit de muur wat we genomen hadden om even de honger te stillen. De gebakken aardappeltjes met komkommer en het tartaartje met champignons gebakken gingen er vandaag zonder mayonaise in. Een glaasje wijn kan geen kwaad, daar troost ik me dan maar mee… In plaats van een normaal dieet, wordt het nu een cholesterol verlagend dieet. En dan te bedenken dat ze me voor een, twee, drie of meer frikadellen speciaal wakker mogen maken.


Helaas…

Verrassing – door Frank (van IkFotograag)

Afgelopen maandagavond kwam mijn schoonvader op bezoek. Trots kwam hij zijn nieuwe auto laten zien. Zijn meer dan 20 jaar oude Toyota Corolla heeft hij ingeruild tegen de slooppremie, en een nieuwe Kia Picanto gekocht. Een leuke auto voorzien van toeters en bellen en zelfs Airco. De auto werd door ons uitgebreid bekeken, daarbij wilden we natuurlijk ook de kofferruimte zien. In de koffer stond een tas, die was voor mij, met de mededeling dat er wat oude camera’s in zaten. Zoals sommigen van de lezers hier wel weten: ik verzamel oude cq antieke camera’s. Bij inspectie van de tas bleek, dat er twee Olympus spiegelreflexcamera’s in zaten. Een OM30 een hoop lenzen en het mooiste, voor mij, komt nog, een Olympus OM1 camera. Een OM1 was destijds (1977) mijn eerste “echte” camera. Toen nog gekocht zonder eerst een uitgebreid warenonderzoek op Internet, maar op aanraden van een paar kennissen, die eigenlijk alleen maar vertelden dat Olympus ook goede camera’s maakte. Dat dee marketingmachine van Olympus de camera verkocht als zijnde revolutionair, dat heb ik toen niet zo zeer beseft, ik vond het gewoon een prettige camera om mee te werken.

Tot mijn verbazing is deze OM1 nog in nagenoeg perfecte staat. De camera is volledig mechanisch, dus is het mooie van deze camera, dat je geen batterijen nodig hebt. Er zit wel een lichtmetertje in, wat een batterijtje nodig heeft, maar licht kun je eventueel ook extern meten, dus is dit niet essentieel voor de werking.e Ik ben erg blij dat ik weer een OM1 heb.e Hij heeft dan ook een mooi plekje in mijn vitrine gekregen. Van de stapel lenzen die ik er bij heb gekregen zijn er een aantal versleten, maar de twee originele Olympus Zuiko lenzen, die er ook bij zitten, zijn nog in goede staat, het zijn een 1:1.8 50 mm lens en een 1:1.4 50 mm lens. Deze laatste genoemde lens kostte in de 70er jaren een klein vermogen, ik bezat hem dus ook niet, daar was mijn budget niet toereikend voor.e Al met al is dit een prachtige aanwinst voor mijn verzameling.

Olympus OM1 met 1:1.4 50 mm objectief


Kulle

Gisteren waren we een dagje weg, naar de Kelner Zoo. Vanuit Gebrook is het niet zo heel ver daar naar toe en dus makkelijk te doen. Binnen een uurtje waren we in Kulle, zoals dat hier in het zuiden van Limburg gezegd wordt. En daar liet Tommie ons in de steek. Door een wegafzetting raakte die de weg helemaal kwijt. Hij wou alleen nog maar in rondjes rijden en snapte niet dat ik daar niet door kon. Eigenwijsje was tegendraads en koos precies de andere route en stond dus meteen voor de ingang van de Zoo. Daar wachtte ons de eerste verrassing. De entree op maandag is 9.50 Euro… Hoezo duur, daar kan Gayapark nog wat van leren. Het is al een wat oudere Zoo en men is momenteel druk bezig om alles te moderniseren. Het olifanten verblijf is klaar en gigantisch. Daar zou ik me als olifant zowel in het binnen- als ook het buitenverblijf best thuis kunnen voelen. Maar gelukkig hebben ze niet alleen Olifanten en Bratwurst mit Pommes. In een van de tropische verblijven had ik een heuse aanvaring met een voor mij onbekende diersoort die zich niet helemaal op zijn gemak voelde.e Maar die wel op de bijgaande foto staat. Een welbestede dag dus. We zijn op een gegeven moment gewoon naar huis gegaan, bekaf van de warmte, de afstanden en indruk van de vele dingen die we gezien hebben. Ik heb een prachtige fotoserie gemaakt die ik ergens ter beschikking wil maken, maar ik weet nog niet hoe… Maar eerst een foto van mijn aanvaller.



(click picture) Mijn aanvaller…

Vast en zeker

Stel je een voor dat je net naar de WC bent geweest en dat daarna de deur niet meer open gaat. Maar dan ook echt niet open. Je probeert van alles, maar je komt er gewoon niet uit, wat je ook doet. Zo hoorde ik in de avond een hoop gedreun onder in de gang en ben ik maar eens gaan kijken wat er aan de hand was. Je raad het al, A. zat op het toilet opgesloten. De dagschoot waarmee je normaal de deur mee opent was afgebroken en kon op geen enkele wijze meer verplaatst worden. Zelfs het losmaken van de klink(en) leverde niets op, de schoot zat vast en bleef vast zitten en was op geen enkele manier in beweging te krijgen. Resultaat is dat ik weer een leuke job voor de vakantie heb want ik heb met een breekijzer de deur moeten openbreken. Aan de andere kant wat gebeurt er als zoiets gebeurt en je bent alleen. Je zou voor de zekerheid een mobieltje moeten meenemen, of de deur niet dicht moeten doen als je alleen bent.


vast…