bVision.nl

bVision.nl

Jaguar XK 120 (1953)

De Jaguar XK 120 werd van 1948 tot 1954 gebouwd en de auto op de foto stamt uit 1953, mijn geboorte jaar. Meteen baarde de auto veel opzien, niet alleen door het uiterlijk, maar vooral door zijn prestaties. Het was op dat moment de snelste productieauto die er te krijgen was. De jaguar zoefde met zo’n 200 km per uur over de Europese wegen met de nieuwe zescilinder lijnmotor die er de eerste jaren ook niet uitging en die het zelfs zo’n 40 jaar in diverse modellen zou uithouden. De schitterende vormgeving deed uiteraard de rest. De auto was in diverse uitvoeringen te koop. Maar in het kort een twoseater met of zonder vast dak en met of zonder opgevoerde SE motor. Mijn garage raakt langzaam vol van auto’s die ze daar wel in mogen zetten.

Vergeten auto's - Jaquar

Voorstellen

Op het werk had ik het idee dat ik me maar eens even moest gaan voorstellen aan het personeel. het waren maar twee en een halve week maar ik had het idee dat het veel langer was. Op de eerste werkdag ben ik niet eens door de post heen gekomen en lagen de afspraken alweer klaar. Vergeten was ik zelfs dat er gisteravond een bijeenkomst was van de fotoclub en moest daarom mijn wekelijkse vlieghobbyavond gaan verschuiven. Aan de andere kant is het natuurlijk wel een fijn gevoel dat je maar een weekje of twee nodig hebt om de werkzaamheden voor de baas helemaal opzij te kunnen schuiven. Dat leert je een beetje relativeren. Vooral als bekenden in de omgeving plotseling beginnen om te vallen. Dan “moet” je niet meer zo nodig. En als je de dag van tevoren het Carre debat hebt gehoord, waar een paar politici elkaar als kinderen behandelen, dan hoef je helemaal niet meer. Dan weet je zeker dat het niet meer uitmaakt op wie je stemt, ze helpen allemaal het land naar de kl….

kamerverkiezing 2010

Nieuwe tandjes en werken maar weer

Als je zoals ik reeds vanaf je zeventiende jaar een gebit hebt moet je dat af en toe eens vernieuwen laten. De oude tanden eruit en hopsakee, nieuwe tanden erin. Zo makkelijk gaat dat, dus niet. Een goede tandprotheticus doet dat in stappen. De eerste is meestal happen, zoals dat in de volksmond wordt genoemd, daarna wordt het passen van de hapstukken en verder bijwerken om de juiste stand van het gebit te bepalen. Daarna word de pasvorm op maat gemaakt en bijgesneden op de juiste hoogte en dan mag je ook de kleur van je tanden uitzoeken. Dan worden de tanden in de pasvorm gezet en mag je voor de eerste keer met je mond vol tanden kijken of er nog iets moet worden aangepast. en dan, krijg je dus na vij “zittingen” pas nieuwe tanden, ofwel een nieuw kunstgebit. Ik ben de tel inmiddels kwijt, maar ik heb er al diverse gehad en ben er nog steeds heel tevreden mee. Oh ja, vandaag begin ik weer met werken voor de baas, de centen zijn op.

kamerdeur

Jekerdal e door Frank (van IkFotograag.nl)

Bij ons in de buurt/omgeving kun je heel mooi wandelen. Met “onze buurt” neem ik gemakshalve Maastricht ook maar mee, ik woon tenslotte in een dorp er vlak tegen aan. Ik denk dat mensen in sommige buitenwijken van Maastricht er zelfs langer over doen om in het centrum te komen dan ik, zo dichtbij dus. Deze week kreeg ik een tip om eens te gaan wandelen aan de zuidkant van Maastricht het Jekerdal, want daar is het zo mooi. Een goed idee, ik had het vanaf de st. Pietersberg al vaker zien liggen, en ben er al meerdere keren met de auto richting Kanne (Belgie) door gereden. Steedse heb ike het voornemen gehad om er te gaan wandelen, maar het kwam er nooit van. Behoudens, ik heb er wel ooit gewandeld, maar dat was ’s nachts tijdens een dropping/speurtocht, ik was toen te druk met de opdrachten en het vinden van een cafe om een en ander uit te werken. Het Jekerdal is het stroomgebied van het riviertje de Jeker. Het Jekerdal ligt tussen de st. Pietersberg en de Cannerberg. De wandelroute, aan de Jeker, voert langs een paar oude watermolens, boomgaarden, en wijngaarden, het laatste stuk gaat over de st. Pietersberg, waarvan je een mooi uitzicht hebt over het dal en over de stad Maastricht.

De komende tijd ga ik nog vaak in onze provincie er op uit om foto’s te maken. Onze fotoclub heeft een wedstrijd uitgeschreven met als thema “Typisch Limburg”; vooral dat typisch in de opdracht maakt het een stuk moeilijker. Want wat is nou typisch Limburg?

Hieronder wat foto’s die ik onderweg gemaakt heb. Het zijn er wat meer dan gewoonlijk, er is ook zoveel te zien. Ze zijn niet specifiek bedoeld voor de fotowedstrijd, maar meer om anderen mee te laten genieten van het mooie landschap.

De Jeker Molen van Lombok
Op de sluis van de Molen van Lombok Uitzicht op de Servatiusbron
Richting Apostelhoeve Klaproos
Uitzicht richting Maastricht
De Apostelhoeve
De Molen van Nekum

De deur in huis

Soms moet een mens doen wat een mens moet doen. En zo stonden wij gisteren even na negen uur op de doehetzelfboulevard bij het Roda JC stadion. Daar waren we afgelopen week tegen een deur aangelopen die een perfecte vervanging was voor de versleten en gedateerde deur in de woonkamer. Daar vonden we bij Karwei een deur die perfect aansluit bij de deur in de gang. Alleen de prijs was gatverpielekes hoog. Bijna 400 euro stond echt niet in de begroting voor de totale verbouwing. Maar goed, op pinkstermaandag was er sowieso 15% korting op alles, en wat bleek, ook de deur was in de aanbieding. En de aanbieding plus de korting maakte het wel erg aantrekkelijk. En os Limburgers met een Friese inslag kunnen ook zuunig zijn. Voor meer dan een derde minder verwisselde op papier de deur van eigenaar. We moeten alleen een weekje of drie wachten op de levering. Die geschiedt inclusief een verfbeurt, het slot en het glaswerk, netjes toch. En de rest van die mooie pinkstermaandag was helemaal voor het weer op ons terras. Meer dan 25 graden was het hier. Heerlijk.

kamerdeur

Mondo Verde


de gang

Af en toe een een dagje naar Mondo Verde in Landgraaf moet kunnen. In deze wereldtuinen komen we helemaal tot rust. Ondanks de daar nu geplaatste kermisachtige attracties voor de jeugd. Het is een mooi park geworden waar de iele boompjes uit de beginperiode van het park, langzaam volwassen worden. En zeg nu zelf, er zijn mindere manieren te bedenken om de eerste pinksterdag door te brengen. Twee foto’s, beide met mijn nieuwe lens gemaakt, geeft aan dat deze telezoomlens ook van dichtbij hele goede resultaten biedt. Ik ben er in ieder geval best tevreden mee. In de vroege avond, net na het eten hoorde we een auto gierend remmen, gevolgd door een klap. Een jonge dame, met een mooie Volkswagen cabrio had de auto van de overburen compleet van de weg gereden. Met de overburen erin, zeg ik er maar even voor de duidelijkheid bij. Dat kan gebeuren uiteraard, maar de jonge dame reed minimaal een kilometertje of 90 per uur in de bebouwde kom en dan ook nog bergop. Een remspoor van 25 meter en dan twee auto’s Total Loss rijden is een kunst. Het enige wat ze kon uitbrengen was dat haar mooie auto kapot was… Zonder zich te bekommeren om de slachtoffers van de andere wagen. Die waren in haar ogen fout. De agent die het ongeval opnam was daar echter zo mee klaar. Roekeloos rijgedrag met een ongeval als gevolg waren voldoende om de jonge dame te bedaren, getuigen waren er genoeg. Het protest van haar ouders die even later aan kwamen mocht niet baten. Gelukkig kon de overbuurvrouw na behandeling in de ziekenwagen ingepakt weer naar huis en de overbuurman had alleen wat schrammen.


de gang

De gang


de gang

Even een kleine update over de werkzaamheden in huize Me!. De tegels in de gang liggen, zijn gevoegd, schoongemaakt en de accessoires zijn weer op hun plaats gezet. De foto’s zijn gemaakt na het voegen en het schoonmaken van de vloertegels. Het schilderwerk van de plinten de de deuren moet nog gebeuren, maar dat is relatief weinig werk in vergelijking met wat er klaar is. Maar, aan alle vakanties komt een einde, en dat is pas over vier dagen en ik heb nu even pauze om bij te komen, als je de diverse kleine klusjes tussendoor niet meerekent..


de gang