bVision.nl

bVision.nl

Ze willen het niet

Vorige week belde ik een oud ijzerhandelaar op met de vraag of hij wat materialen zoals een oude airco, een afvoerdroger en wat ander ijzer kon gebruiken. Ja hoor, hij zou komen, niets van gezien. Gisterochtend verschillende oud metaalhandelaren gebeld met de vraag of ze er wat mee konden. Maar niemand wilde de moeite doen om het te komen halen. Ik had me er al bij neergelegd dat het een extra rit naar het milieupark zou worden. Ook niet erg, maar op woensdag is dat van ons dicht en moeten we naar Brunssum, en aangezien iedereen dan daar naartoe gaat is het er altijd superdruk. Aan de overzijde stond de huurbaas van een aantal panden bij ons in de straat net op het punt weg te rijden toen me in de gedachte schoot dat die wel eens iemand kon weten die dat zou komen ophalen. En je gelooft het of niet, als hobby had die met de buurman van hem een oud metaalhandel. In de loop van de middag was ik een hele hoop rommel kwijt.

oud ijzer

Zo kan het ook e door Frank (van IkFotograag.nl)

Ik heb tot voor kort eigenlijk nooit het nut van een tafelstatief in gezien. Als ik al iets op tafel wilde fotograferen dan zette ik mijn normale statief wel voor de tafel. Maar onlangs kreeg ik een tip van een collega voor het gebruik van een tafelstatief, dat ik besloten heb om toch maar zo’n dingetje aan te schaffen. De tip was eigenlijk erg voor de hand liggend, maar ik had hem nog nooit gezien of van gehoord en zelf ben ik ook niet op het idee gekomen. Je kunt het statiefje natuurlijk ook verticaal tegen een muur of boom of wat dan ook houden voor extra steun, en zo weer het verschil uitmaken, of je wel of niet, of met een bewogen foto thuiskomt. Het werkt iets handiger dan zelf tegen muur of boom gaan hangen. Het is natuurlijk niet geschikt om minuten lang te belichten, maar de wat langere sluitertijden komen zo meer binnen bereik. Door het formaat vind je altijd wel een plekje om het mee te nemen. Hieronder een foto van wat ik bedoel. Het afgebeelde statiefje is van het merk Hama en is geheel belangeloos door Me! voor deze demonstratiefoto ter beschikking gesteld.

Kennis(sen)

Soms is het hebben van kennissen belangrijker dan het hebben van kennis

Correct me! if I’m wrong, maar volgens mij heeft Nederland een kennissen economie, in plaats van een kennis economie. Je kunt tegenwoordig niet alles meer weten, als je maar weet waar je de kennis vandaan kunt halen, of dat je weet wie je de kennis kan leveren. Het hebben van de juiste kennissen is daarom heel belangrijk in je functioneren in deze maatschappij.
Want waar zouden we zijn als er geen Bram, of Eva, of de bekende Nederlanders Clown Bassie, Hans Kazen, Maud Mulder, Rob & Emiel, Tom Blom, Jacques Herb, Manon Thomas, Emile Ratelband, Kim Holland, Big Kelly, Ben Cramer en nog veel meer bekende Nederlanders zouden zijn die je de weg wijzen op je TomTom. Nergens toch… En af en toe parkeer ik al die kennissen even in de achterbak en doe ik lekker recalcitrant waar ik zelf zijn in heb.

Kennis

Twijfel



(click picture) ’t gat

Even heb ik getwijfeld aan onze deskundig uitgezaagde muur, was die echt scheef of leek dat maar zo. Ik weet zeker dat H. en Me! het goed hadden uitgemeten. Wat is dan beter dan kijken, juist ja, meten. Om een ieder uit de droom te halen, ja ze zijn recht, beter zelfs dan verwacht. Ik heb aan beide zijden even de lange waterpas er tegenaan gehouden en het resultaat heb je ongetwijfeld al gezien. Ik ben tevreden. Nog meer tevreden ben ik over de inrichting van de eerste berging, de wasruimte. Gisteren heb ik daar nog een kastje gemaakt en opgehangen, en de inrichting nadert zijn voltooiing. Voor een drukke week was het daarna wel genoeg… tegen de avond heb ik de pijp aan Maarten gegeven. Het was mooi geweest voor een zondag.



(click picture) ’t kasje

De berging

Ons huis bestaat uit drie verdiepingen. Onder de garage, een toilet, een grote berging en een kleine berging(3). Omdat het te koud is om onder te stukadoren (droogtijd is veel te lang). Hebben we deze week een gat gemaakt tussen de twee bergingen. Het is de bedoeling om daar een deur te plaatsen en de grote berging op te delen in een werkplaats(2) voor mij en een wasruimte annex opslagplaats(1). De oorspronkelijk kleine berging wordt dan onze milieustraat. Afgelopen week hebben we het gat gemaakt tussen de bergingen, en dat was meer werk dan gepland. Eerst moest het kozijn op maat en worden afgetekend op de wand (donderdag). Daarna met een grote haakse slijper de afgetekende lijnen doorgezaagd (sloeg in eerste instantie wel een aantal keren een stop door). Vervolgens met een moker de beton in stukken verwijderd (vrijdagavond). En gisteren zaten we met de puinzooi. Men wat geeft dat zagen een stof, we zijn de hele zaterdag bezig geweest met het verwijderen daarvan en het opruimen van de puin. Ik denk dat ik een Big Bag voor de deur laat zetten voor de afvoer van alle rommel. straks ga ik verder met het ophangen van wat keukenkasten in de berging(1).
Geen vrolijk plaatje vandaag, alleen een uitgezaagd gat in de muur.



(click picture) ’t gat

Lelijke eend

Je kunt van de eend zeggen wat je wil, hij is lelijk, gevaarlijk en nog meer van dat soort afgezaagde gezegden, maar hij voldeed aan een behoefte. Zeker gezien het aantal verkochte auto’s van dit type. En je ziet ze ook nog steeds op de weg. Het was een auto voor de gewone man en de kunstenaar. Wat de laatste hiermee moet weet ik niet, maar het autootje gaf je een bepaald gevoel van vrijheid. Zo heeft de kunstenaar die het model hieronder heeft gebouwd, gewerkt met een gebruiksaanwijzing van Ikea en Mondriaan en Rietveld hebben toegekeken.



(click picture) Citroen – 2CV

I need more time

Letterlijk en figuurlijk heb ik meer tijd nodig. Gisteravond heb ik na mijn werktijd met mijn vriend H. het kozijn naar de nieuwe werkplaats voor mij op maat gemaakt en de opening afgetekend voor het uit te kloppen gat dat er vanavond na mijn werk met een beetje goede wil uitgaat zodat daarna het kozijn kan worden geplaatst. Op verzoek zal ik daar dan even een foto van maken die ik later kan plaatsen. In de tijd dat we aan het werk waren speelde het zoontje van H. even met een van onze katten, die daar niet niet aan gewend is. Resultaat was een kras over zijn gezicht en uiteraard een huilbui. Tsja, hij had net de verkeerde van de twee katten uitgezocht de andere kan wel wat hebben. Als je naar hieronder kijkt kun je begrijpen dat die twee beesten hun eigen rangorde hebben. En de stoel van de baas staat daarin bovenaan. Ik mag er af en toe bij zitten…



(click picture) Sneeuw