Gisteren waren we weer even terug in de tijd, samen naar de kleuterschool knippen, snijden, plakken. Een heerlijk avondje knutselen aan wat nieuwe ideeën. Alleen hadden we vroeger geen lijmpistool. En ik weet gatverpieleke hoe heet die dingen zijn. Het is bijna niet te voorkomen dat je wel eens in aanraking komt met de hete lijm. Verbazend is het wel dat je met twee man samen meer werk kunt verrichten dan twee man alleen. En een avondje niet gelachen, is een verspilde avond. Op de foto mijn maat Humberto terwijl hij bezig is met het wegsnijden van overtollige lijmresten en foam van de romp. Het ziet er hier wat slordig uit, maar het wordt een juweeltje, onze Jet. Een niet toevallig passerende collega modelbouwer was al jaloers, terwijl we niet eens de romp aan onderzijde af hebben. Als het mee zit vanmiddag nog even een lekkere haring op de bloemenmarkt. Op naar het weekend…
Te triest voor woorden
Gistermiddag was ik wat eerder thuis dan gebruikelijk. Even na vieren reed een brandweerwagen voorbij, toen nog één en toen een ambulance, en nog één, en nog geen minuut later lande een stuk verderop de trauma heli van de ADAC. Later las ik op nu.nl het volgende bericht:
HOENSBROEK – Door een verkeersongeval in Hoensbroek (gemeente Heerlen) is woensdagmiddag een 12-jarige fietser om het leven gekomen. De jongen uit Heerlen kwam onder een schoolbus terecht. De buschauffeur is voor verhoor aangehouden. Dat maakte de politie bekend. Een 69-jarige man, ook uit Heerlen, raakte zwaargewond en is naar het ziekenhuis gebracht. Het ongeval gebeurde rond kwart over vier op de Professor Eykmanstraat in Hoensbroek. Daar kwamen in eerste instantie een schoolbus met kinderen van de NAVO-basis in Brunssum en een personenauto met elkaar in botsing.
Op verzoek van agenten verplaatste de buschauffeur na het ongeval de bus. Daarbij is het kind op de fiets vermoedelijk overreden. Vervolgens botste de bus tegen de gevel van een huis en eindigde deels in de woning. In de gevel van de woning is een gat ontstaan. Het huis wordt gestut. De bewoners zijn tijdelijk elders ondergebracht. Een woordvoerster van de politie spreekt van een grote ravage.
Wat een drama, de zin was me daarna even vergaan…

Respect
Renesmurf sprak in een reactie over mij, mij steeds aan met u. Mijn eerste reactie was dat hoef je tegen mij niet te zeggen, zeg maar jij of je. Ik werd vroeger door mijn ouders steeds op de vingers getikt als ik geen u zei tegen mijn vader of moeder. Dat toonde respect. Later leerde ik dat men respect moet verdienen. Dat was ook de periode dat ik van mijn ouders vervreemde, ze hadden mijn respect dus schijnbaar niet verdiend. Mijn kinderen heb ik naar eer en geweten fatsoenlijk opgevoed. Ze hebben nog nooit u tegen mij gezegd, en spreken mij meestal bij de voornaam aan. Op het bedrijf heb ik deze trend voortgezet. Dat liep bij mijn eerste baas al fout en koste mij premie. Hij sprak mij met jij en je aan en ik moest u zeggen. No way dus… Inmiddels is men gewend geraakt om informeel met elkaar om te gaan. En ziet men in dat de positie die men heeft geen enkele garantie geeft op de kwaliteiten van de persoon. Een manager is afhankelijk van het functioneren van zijn team. Als dat niet goed loopt, is hij de pineut.
Alleen een ding zit me dwars, waarom zegt iemand u tegen mij… ligt dat aan mijn stijl van reageren, aan de opzet van mijn blog of… Wie helpt mij. Ik dacht dat hier alles met een korreltje zout of meer genomen werd.

Benefit shop
In onze CAO staat een invoering van een zg benefit budget gepland. Een zeg maar nieuwerwets systeem om je salaris zelf te bepalen. Standaard heb je minimumloon en het wettelijk verlof. de rest gaat als budget de winkel in. Als je jong bent kunt je dat allemaal als salaris laten uitbetalen, en als je ouder wordt kun je daar meer verlof voor kopen. Wellicht een leuk en modern systeem, en de beschrijving wat kort door de bocht, maar niet iets waar je als oudere werknemer op zit te wachten. Voor mij mogen ze het zo laten als het is, voor die paar jaar dat ik nog moet komen. Maar goed, we moeten met onze tijd mee. het is hetzelfde als met internetbankieren. Iedereen weet niet beter meer. De tijd van ponskaarten, acceptgiro’s, eurocheques ligt achter ons, time flies. En wie weet nu nog van telegraaf, telex, faxen, we hebben toch e-mail. De tijd gaat zo snel dat we over enkele jaren waarschijnlijk ook dit allemaal vergeten zijn en met een chip in ons lichaam alles kunnen doen wat noodzakelijk is om te overleven en dat de overheid ten alle tijden kan zien waar zijn discipelen rondlopen, of ze niet te hard rijden, of op vakantie zijn. En met blonde Greet aan de macht gaat dit proces razend snel. En dan te bedenken dat ik voor vandaag geen inspiratie had… Ik dacht zelfs dat ik even hulp nodig had van de kaboutertjes uit Terstraten, bij Nuth
Hakken en breken
Ik vind het maar een scheisse regering, bruin 1…
Als voorbereiding op het maken van een nieuwe badkamer is gisteren geboord en gehakt in de bestaande badkamer. Het installeren en voorbereiden voor een mechanische ventilatie en het verplaatsen van enkele contactdozen had even prioriteit één. De vriend van mijn dochter heeft deze klus geklaard, maar owee wat een rotzooi komt daar bij vrij… Zelf trekken ze binnenkort in het door hem gekochte huis en daar moet ook nog heel wat gebeuren. Dus is het wel zo makkelijk dat dit werkje achter de rug is. Het trekken van nieuwe draden en zo kun je beter aan een vakman overlaten. De badkamer zelf wordt in de tweede helft van november geplaatst. Daar heb ik even verlof voor nodig In het afgelopen weekend waren we naar een feest van de personeelsvereniging van A. Boven de band on stage en hieronder een sfeerplaatje gemaakt in de pauze tussen het optreden van de Boston Teaparty in de Rodahal te Kirchroa.
Kirchroa, is ing jemeende en ing sjtad in ’t zuudóste va Hollendsj Limburg. De lü kalle Ripuarisch-Fränkisch, wie och i Boches en i Vols. (Kirchroa= kerkrade)
Een roestige zondag (2)
Deel twee alweer van een ‘Rusty Sunday’. Vandaag een plaatje gemaakt in As, België. Het zijn de schroeven waarmee spoorrails op de bielzen worden vastgemaakt. (Click image to expand)
1937-1950 Tatra T87
De Tatra T87 is een auto die werd geproduceerd door de Tsjechische auto- en vrachtwagenfabriek Tatra. De T87 werd van 1937 tot 1950 gebouwd. De door Hans Ledwinka ontwikkelde auto word aangedreven door een 3 liter luchtgekoelde 6 cilinder V-motor gemaakt uit een speciale legering van magnesium en aluminium. De topsnelheid van de auto was ca 160 km/h. Het koetswerk met zijn drie koplampen voor en een grote vin op de rug vormde de eerste aerodynamische productieauto. Hans Ledwinka was een vriend van Ferdinand Porsche. Hij beschuldigde dezelater dat de Volkswagen kever gebaseerd was op zijn ideeën. Later werd door Volkswagen erkend dat de invloed van deze Tatra heeft meegespeeld in de ontwikkeling van de kever, er werd een afkoopsom aan Tatra betaald voor het schenden van deze patenten. Door de achterin geplaatste motor wordt het zicht naar achter behoorlijk beperkt. De motorkap is net zoals bij de kever voorzien van louvres voor de luchtkoeling.






