bVision.nl

Ik ben een notoire rommelmaker volgens Antoinette. Ik verzamel alles wat los en vast zit, vroeger in de garage en tegenwoordig in een kleine berging. Van oude computers tot schroefjes en moertjes, vliegtuigonderdeeltjes, resten verf en ga zo maar door. Maar ene meneer in het Limburgse B. heeft een zeer speciale hobby. Die verzamelt bierblikjes, van de Aldi en de Lidl en het liefst zo goedkoop mogelijk. Zodra een blikje leeg is loopt de man naar buiten en gooit dat op het dak van de berging van zijn woning. Daar ziet niemand ze van de grond af liggen, alleen de buren. En in deze overigens zeer nette buurt zie je dit niet zo vaak. Waarschijnlijk spaart deze man de blikjes om ze latere aan te bieden als oud ijzer aan de loemelenboer… (klik toe see it big)

Ook voor Mercer is het honderd jaar geleden dat de fabriek en merk werden opgericht. Deze keer eens een mooie Amerikaan in de spotlights. De bekendste wagen welke geproduceerd werd was de Raceabout die in 1911 het levenslicht zag. Ondanks het staalkapitaal wat er achter zat ging de fabriek in 1923 op de fles. Dat de kwaliteit van deze auto’s heel goed was bewijst het aantal nog rijdende exemplaren, die als het goed is zich begin juli ergens in New Jersey laten zien. overigens, de naam Mercer is gewoon afgeleid van de plaats waar deze auto werd gebouwd, Mercer County.
Onderstaande foto is een 1913 Mercer Type 35-J Raceabout Foto: Michele Hamer

Beter tien sardientjes in een blik dan ene in een tas…

Je gelooft het of niet, maar ik wordt een beetje depri van al die logs over de de crisisperiode, ook die van mezelf. En wat is er nu leuker dan leedvermaak. Dat ikzelf het slachtoffer was is niet eens zo’n probleem. Van de week had Antoinette zich op een ochtend uitgesloofd en iets lekkers klaar gemaakt voor tussen de middag. En ja, ik heb zo’n lieve vrouw die dat voor mij doet, dat even terzijde dus, pure luxe. Alles netjes in mijn mooie leren tas en hop, naar het werk. In de loop van de ochtend ontwaarden mijn collega’s een nogal penetrante geur. Ofwel het stonk naar vis. Verdorie, mijn vis, uit dat bakje, had zich met olie en al verplaats naar de bodem van mijn tas en lag daar een flik plasje te plegen. Gadakkie wat een zootje was dat. Ik had natuurlijk dat bakje zonder tekijken of het wel dicht was in de tas gepleurd. Uren ben ik bezig geweest met de zaak schoon te deppen, maar uiteraard, de stank verspreide zich over de prullebakken, in het keukentje maar bleef ook penetrant aanwezig in mijn tas. Die ik ’s avonds per ongeluk in de auto liet staan, u begrijpt, ook mijn auto stinkt naar een viskraam, en als je dan zo de dag moet beginnen krijg je een logje als dit.

Alles stond er vol mee hier in Gebrook (en elders in de gemeente). allemaal reclameborden met dit oranjee kereltje. Niet dat ie er slecht uitziet, maar wat doet die in mijn pinpas. Of in mijn dashboard. Of in de wasmand. Vragen, vragen, vragen. Te pas en te onpas kwamen we dat kereltje overal tegen. Gelukkig is het raadsel ontsluierd en gaan we met z’n alle plastic scheiden van ander afval. Maar hoe moet ik nog even afwachten. Volgens mij hebben we straks weer een kliko erbij, nummertje vier dan. Waar laat ik die dingen… Wel gunstig voor onze hobby uiteraard. Weten we eindelijk wat we met al ons snijafval moeten doen… Recyclen. Oh sorry, ik had niet goed gekeken, dat mag nou net weer niet. Ze moeten ons ook altijd hebben. Zijn we eens enthousiast worden we meteen weer met de grond gelijk gemaakt. Op deze wijze sterft het een langzame dood. Ze kunnen beter net als vroeger weer alles in papier verpakken. Scheelt een bakje

Fantasie is belangrijker dan kennis, want kennis is beperkt.

Gisteren waren we in het Autotron in Rosmalen. Weer of geen weer, de British Car en Lifestyle laten we niet aan ons voorbij gaan, ik voor de Cars en Antoinette voor de lifestyle alleen de laatste is zwaar ondervertegenwoordigd daar. Niet dat wij echte Engelandvaarders zijn, maar ze hebben daar hele leuke dingen gedaan met auto’s. Als het een beetje meezit kopen we over enige tijd een echte klassieker om mee rond te toeren. En wat is dan leuker om een idee te vormen dan in het Autotron. Daarnaast staan de mooiste auto’s op het parkeerterrein. Het enige wat een beetje tegenviel was de fouragering, niets Brits aan, we hebben dan ook maar op de terugweg wat gegeten bij de concurrent. Trouwens als je een keer een auto met Nederlands kenteken ziet en je weet niet wat het is kun je via de site van het RDW raadplegen wat het is, van welk bouwjaar etc.. De plaatjes zijn aanklikbaar en toveren de echte foto tevoorschijn.

Lotus Seven lll	Jowet Javelin
Austin Healy 3000 MKlll	Ford Consul Cortina 1963

Ja hoor, de hele week heb ik erop gewacht en ziedaar, gisteren was twee minuten de zon in de lucht te zien. Spontaan zijn we daarom na de boodschappen maar eens een aantal tuincentra af geweest om plaatsvervangers voor onze ter ziele gegane planten te zoeken. In plaats van wat grotere planten in de border op die plaats te zetten hebben we er nu voor gekozen om wat kruipends er neer te zetten. Het grootste gedeelte zal straks de Phuopsis Stylosa zijn, of wel de kruisplant. Een vlinderlokkende plant die goed past bij de vlinderstruik die daar los in een pot ook in de buurt staat. Verder hebben we nog een aantal Prunella Grandiflora gekocht ofwel het Bijenkorfje en Persicaria Affinis, de duizendknoop. En dat moest dus allemaal ook nog de grond in. Daarnaast kon ik het niet laten om een paar andere grappig kruipertjes aan te schaffen, de Vaccinium Macrocarpon, daar groeien de Crannberry’s aan (veenbessen), alleen voor de laatste moet ik nog een plaatsje zoeken. Hieronder ziet u hoe de aanwinsten er straks uit moeten gaan zien.

Duizendknoop	Bijenkorfje
Kruisplant	Veenbes