bVision.nl

Het verschil tussen een trollybus en blonde Geert: een trollybus stopt als hij de draad kwijt is

Uiteraard was het bericht gisteren een 1 April mop. PHP staat voor Hypertext Preprocessor (voorheen: Personal Home Page) en niet voor Partij Harry Potter. De CDA stemmers vielen meteen door de mand door die associatie te leggen (P)HP met J.P.B. terwijl die helemaal in het stukje niet voorkwam. De tegenstemmers van het CDA lieten zich ook duidelijk horen. Ik heb me echt verbaasd. Het speelde uiteraard in op de politieke instabiliteit die momenteel heerst en waar de kiezer zijn weg maar in moet zien te vinden voor de nieuwe verkiezingen.
Vandaag op goede vrijdag zijn een aantal mensen al lekker vrij thuis en begonnen aan hun Paasreces. Zo ook diezelfde A. uit G. die hier gisteren ook enige inbreng in had. Mijn baas vindt echter dat ik me gewoon maar op het werk moet laten zien. Terecht ook nog, wat moet ik als ongelovige Thomas op een christelijke feestdag vrij hebben. Zelfs geen visje vandaag, alhoewel, een rolmops is ook vis en dat als lekker onbijt. Yes, daar ga ik voor…

Al weken doen hier de geruchten de ronde dat Jan Peter Balkenende een eigen partij gaat oprichten, de PHP. Een zekere A., u allen niet onbekend heeft dit uit de zeer betrouwbare bron J vernomen. Zelf waag ik me niet aan dat soort uitspraken, maar het zou een hele goede zet zijn om de touwtjes helemaal in handen te krijgen. Ik vrees alleen dat er af en toe rare dingen zullen gebeuren met zijn opponenten. Als hij het stokje in handen krijgt is het afgelopen met het torentje. Ik heb zelfs gehoord dat hij zijn oog heeft laten vallen op slot Drakenstein. Dat zou beter bij zijn status passen. Een zoektocht op PHP leverde het volgende resultaat op bij Google: Resultaten 1 – 10 van circa 6.200.000.000 voor PHP (0,23 seconden), hij is dus al immens populair

Wat ik nog niet verteld heb…
Sinds mijn zeventiende jaar draag ik een gebit, zowel een boven- als een ondergebit. Dit heeft te maken met het feit dat ik in Rotterdam op jeugdige leeftijd en in een speelse bui van een hoog van de trap af kukelde midden tussen een hoop stoelen in, die er na een verjaardagsfeest tijdelijk geparkeerd waren. Een dieptepunt in mijn leven dus. Letterlijk en figuurlijk. Heel mijn gezicht verschandaliseerd, mijn mond naar de Filistijnen, maar voor de rest ging alles goed. De tandartsen destijds konden niets anders doen dan proberen te redden wat er te redden viel. Maar helaas enkel jaren later zat ik iedere week wel een keer bij de tandarts met pijn in mijn jesnapthetwel. Op een gegeven moment ben je dat zat en ga je met angst en beven weer naar die bewuste tandarts. Haal ze maar eruit zei ik…. En ik die dacht dat ik dan een afspraak kon maken en netjes alles in eigen hand had werd bedrogen. Een half uur later was ik de helft al kwijt. En jongens, wat was dat een opluchting…
Dit alles schoot me in de gedachte toen ik zondagmorgen mijn gebit in gruzelementen zag vallen op de vloer van de badkamer. Dag leegeten van de vriezer, dag mooie biefstukjes en frietjes en, en, en. Gelukkig heb ik een tandprotheticus die van wanten weet. En gistermorgen om twaalf uur kon ik weer een boterhammetje eten. Helaas, het is maar een noodreparatie, het gebit is dusdanig versleten dat er toch een nieuw moet komen. Volgens mij zijn we aan de zeven magere jaren begonnen… Eind april gaat het happen beginnen en ik hoef niet alles zelf te betalen, de verzekering dekt de schade (gelukkig heb ik voor de sier nog een noodgebit… en dat kwam me zondag wel goed uit).

Gisteren hadden we cursus portretfotografie op locatie. Voor de afwisseling was het eens droog en scheen af en toe het zonnetje. Dat is wel zo handig. En kasteel Elsloo is een hele mooie plaats om wat afwisselende portretten te kunnen maken. Het kasteel ligt naast de Maas, dus ook water in de buurt en een prachtige kasteeltuin. En dan heb je een fotograaf en een model, en beiden zijn niet ervaren. Eigenlijk fotografeer ik niet zoveel mensen, ik zit liever in oude gebouwen. Dus in het begin was het een beetje vreemd en even wennen aan elkaar, maar al snel bleek dat het wel meeviel en we het samen goed konden vinden, af en toe enthousiast, maar ook heel ingetogen. Alleen op het allerlaatste moment ging het even fout. Bij de kleine sluis naar de kasteelvijver wilde ik nog een paar foto’s maken en verzocht het model, terwijl ikzelf aan de andere zijde stond, even over te steken over een tweede wateruitlaat. Mijn opmerking dat ze het niet moest doen als het haar te moeilijk leek, en mijn duidelijke “val niet erin”, waren niet voldoende. De steen verschoof iets en voor ze het wist stond ze in het water. Meer dan een natte voet is het gelukkig niet geworden. Thuis gekomen had ik een luxe probleem, heel veel erg mooie foto’s en ik kan er niet toe komen om de beste 25 eruit te halen voor een kleine portfolio. Ik blijf steken bij een vijftigtal foto’s. En een foto wil ik hier wel plaatsen, de rest is voor de cursus en uiteraard voor het model. Op de foto klikken levert een groter exemplaar op, overigens is deze foto niet gecropt of bewerkt, alleen maar kleiner gemaakt.

Nee, geen lekker stuk vandaag als je dat wellicht uit de titel zou willen halen, maar gewoon stuk. Onze diepvriezer vertoont sinds gisteren alleen nog maar een groen, oranje en rood lampje maar doet verder helemaal niets meer. waarschijnlijk de compressor naar de Malediven, en ook nog eens van een niet al te bekende fabrikant. Ik weet niet eens meer waae Maar we moesten destijds wat en hadden alleen de keuze uit goedkoop, of nog goedkoper. Want meestal gaan die dingen op de meest ongunstige momenten kapot. Maar we laten ons niet kisten, na het weekend zijn we waarschijnlijk enkele kilo’s bijgekomen van alle lekkere dingen die er nog in liggen en nu op moeten, maar dat mag de pret niet drukken. Op zondag bezorgen ze niet en de inhoud kan ik toch niet bevroren houden tot dinsdag.