bVision.nl

Midden op het terrein waar vroeger de kantoren van de particuliere mijn Oranje Nassau 1 lag, is men bezig met de laatste hand te leggen aan de nieuwbouw voor het CBS in Heerlen. De oude locatie voldoet niet meer en dus moet er maar weer een nieuwe locatie gebouwd worden. Het ontwerp dat moest passen in de ontwikkelingsplannen van het stadspark Oranje Nassau, waar ook het nieuwe station Heerlen in ligt. Of het mooi is wordt aan ons niet gevraagd, dat beoordeeld de gemeente wel voor ons. Of het noodzakelijk is voor ons, bepaald ook de gemeente wel voor ons. Of het verstandig is om zoveel te investeren, bepaald ook de gemeente wel. Ofwel de gemeente Heerlen doet ook mee aan de onderlinge concurrentie strijd om maar zoveel mogelijk groen te bebouwen. Alsof er niet al genoeg leegstand in kantoorpanden is. Die blijven alleen staan om de bordjes te huur op te hangen. Overigens heb ik niet de illusie dat dat alleen hier gebeurd. Na een artikel bij Anders zijn me de ogen een stukje verder open gegaan.

CBS nieuw stationszijde	CBS nieuw stationszijde
CBS nieuw stationszijde	CBS nieuw CBSweg

Met een bouwjaar van 1953 mag ik me sinds gisteren echt 55-plusser noemen. Ik zal eens op internet gaan zoeken hoe ik daar mijn voordeel mee kan doen. Maar goed, daar ging het niet om. Een fantastisch mooie dag gisteren, heel veel zon, bezoek en uiteraard cadeaus. Van mijn vrouw heb ik een nieuw modelvliegtuig gekregen, en van mijn kinderen wat bijbehorende onderdelen. Dat is het voordeel van hobby’s hebben. Er is altijd wel wat te verzinnen of te vervangen. Het onderstaande vliegtuig zit nu nog in de doos, maar moet nog volledig worden opgebouwd. Het model alleen vliegt niet, daar zijn nog servo’s voor nodig voor de besturing, een regelaar voor de motor, een motor dus. Een ontvanger voor de zendersignalen, een (LiPo)accu voor de spanning en nog wat andere kleine onderdelen. Genoeg voor urenlang spelplezier voor dat hij de eerste keer de lucht in gaat. Maar vandaag eerst naar buiten en genieten zolang als het weer het toelaat.

De auto kwam ik deze week ergens langs de weg tegen, ik dacht uitstappen en een foto maken. Ergens langs de weg was in Hoensbroek op de Amstenraderweg. Rialto staat er voor op, maar de zoektocht daarna leverde alleen een aantal bruggen in Venetie op. Dan maar naar de RDW om te zoeken op het kenteken, en ziedaar, het was een Reliant Rialto GLS uit 1988 met een 4 cylinder 848cce benzinemotor met 29 kW. Reliant is een Britse autofabrikant die voornamelijk driewielers produceerde. Begonnen als een soort vespa scooter met huif en uitgegroeid tot deze Rialto. De auto’s werden in Nederland geemporteerd door Waaijenberg. In 1998 is Reliant gestopt met de productie van auto’s.

Btw, voor degene die het niet weten, vandaag ben ik weer een jaartje ouder geworden mijn bouwjaar is 1953, juist ja, een rampjaar…

Gisteren was het voor mij mallotendag. Ik heb niets met het koningshuis, maar dit vond ik toch een beetje te grof voor woorden. We waren al een tijdje terug van onze wandeling door de stilte van de Eijsdener Beemden toen ik de eerste beelden zag verschijnen op internet. Wat moet zo’n gast in zijn hoofd hebben. Maar goed, om een beetje af te koelen toch de beelden die ik gisteren gemaakt heb in de Eijsdener Beemden. Die getuigen van een wereldse stilte en een stukje prachtige natuur. Als u ooit eens in de buurt bent kan ik het u aanraden. Puur genieten langs de de maas en wandelen in een prachtig stuk natuurgebied. Daar knap je van op en val je van af.

Ik was deze week zo overmoedig geweest om alle niet meer gebruikte apparaten naar het milieupark te brengen. En dat was achteraf heel stom. Mijn vrouw wilde gisteren gaan strijken met haar mooie, in het najaar aangeschafte stoomstrijkijzer toen het water er aan de onderkant even hard uitliep als je het erboven in kon schudden. Mmm, afgelopen met strijken dus. Het apparaat was gekocht bij de Mediamarkt, dus maar even bellen. Het is zeker een Tefal, was de eerste opmerking, brengt u het maar even langs. Tefal, denk je wat goeds te kopen. Maar goed, zo gezegd, zo gedaan en een uurtje of twee later staan we in de rij. Mijn eerste vraag was natuurlijk hoe lang gaat het duren. Het antwoord: drie tot vier weken, er van uit gaande dat de onderdelen niet op voorraad zijn. Daar sta je dan… en ik bedacht me daar ik net afgelopen maandag het oude strijkijzer had aangeboden aan het milieupark. Kijk dus niet raar op als ik binnenkort met ongestreken hemden rondloop, geen armoe, maar gewoon geen strijkijzer meer voorhanden. Maar och, het kan erger, en als ik naar buiten kijk en het onderstaande zie ben ik heel tevreden.

Gisterochtend maar meteen de koe bij de horens gevat en aan de slag gegaan. Hornbach is om zeven uur in de ochtend open, en niet veel later was ik daar. Dat kwam ook alleen maar omdat ik mijn vrouw naar het werk moest brengen, maar toch. Meteen een nieuwe stortbak gekocht en die in de loop van de ochtend gemonteerd. Tevens wat oude troep, een lading oude computers en wat ander elektrisch spul wat we toch niet meer gebruiken, naar het milieupark gebracht. Daarna letterlijk de bloemetjes buiten gezet, onder begeleiding van de politie die weer eens moest assisteren bij het bezoek van een deurwaarder aan de overzijde. De passiebloem eruit, de lavendel eruit en wat nieuws erin. Het is nog een beetje klein, maar dat spul groeit vanzelf. U ziet, ik verveel me dus geen moment hier. Alleen het weer is niet helemaal wat ik ervan verwacht had, maar een kniesoor die daar op let als je toch aan het werk bent.