bVision.nl

bVision.nl

Flughafen Düsseldorf

bVision Photography

Afgelopen weekend heb ik even als taxichauffeur rondgereden. Ik moest vriend H. met zijn vrouw en kinderen even op het vliegveld van Düsseldorf gaan halen. Ja, ook dochter N. die boos op mij was na het plaatsen van die mooie foto. De heenweg verliep niet zo voorspoedig als ik had gehoopt, een plensbui van Roermond tot aan Düsseldorf belette me om harder dan 80 km/h te gaan. Met een gezond gok trof ik een leeg parkeervak op het parkeerdek bij de terminal. De lift 10 meter verder kwam uit bij arrival A1 waar achteraf ook de passagiers van Vlucht LH 3589 aankwamen.

bVision Photography

Het vliegtuig was keurig op tijd vertrokken en 10 minuten na de landing kwamen de eerste passagiers al naar buiten. In de de weinige tijd die ik nog over had heb ik nog net een ronde kunnen maken over de terminal. Helaas was het slecht weer en al redelijk donker, dat verhinderd het maken van mooie scherpe foto’s. Het is een mooi vliegveld en voor reizigers in de grensstreek langs Duitsland veel eenvoudiger te bereiken dan Schiphol. Verder is het er echt minder druk en gaat alles een beetje sneller. Een nadeel is wel dat je als buitenlander behandeld wordt. De Duitse gezinnen zitten allemaal fijn bij elkaar terwijl de rest willekeurig over de nog vrije ruimte wordt verdeeld.

bVision Photography

Roestieke bouwgevalletjes (7)

bVision Photography

In snel tempo zet zich hier een ontwikkeling in die niet te voorzien was. Alle Chinezen vertrekken uit hun restaurant. De mooiste panden komen zo in verval. De reden van het vertrek is dat er geen droog brood meer te verdienen is. De mensen gaan naar de afhaal-Chinees en laten het restaurant links liggen. De veelal dure investeringen in de panden komen er zo niet meer uit. Je kapot werken voor niks doet niemand. Ze hebben iets nieuws, de ene na de andere friture, frietkot mag ook, wordt overgenomen door, yes, dezelfde chinees. Weinig investeren, weinig personeel en goed verdienen… Alleen die roestieke bouwgevalletjes die achterblijven. Het ziet toch niet uit. Het pand staat op de weg tussen Hoensbroek en Amstenrade en is het voormalig restaurant May Flower en raakt steeds verder in verval. Ik wens u een roestige zondag, met als het kan ook roestig weer.

bVision Photography

Ford Sierra RS Cosworth

bVision Photography

Weet u nog wel, van heel lang geleden, toen rallyauto’s nog draken op wielen waren en vuur en rook uitbliezen… Dat was de tijd van de Ford Sierra RS Cosworth. Een echt rallymonster, vierwiel aangedreven en voor die tijd voldoende power om voor echt spektakel te zorgen. Ook de mindere uitvoeringen zijn zelfs nu nog heel gewild en peperduur voor zo’n ouwe bak. Zelf had ik in de tijd een gewone poepkleurige Ford Sierra 1600. Een heerlijke auto, die door een aanrijding met een bus van de firma Jacobs uit Nuth, destijds total loss raakte, met ondergetekende erin. De bus verleende geen voorrang en had mij niet gezien. Maar ondanks alles verdient deze Sierra een plaats in mijn virtuele garage.

bVision Photography

Alles kan een mens gelukkig maken (1)

Op diverse logs dwaalt een lijst rond met zaken waar een mens blij, vrolijk of gelukkig van wordt. Ik doe hier ook eens aan mee, alleen op mijn eigen wijze en in een willekeurige volgorde hier deel 1 van 2

  • mijn gezin
  • bVision Photography

  • mijn katten (Daisy en Macey)
  • bVision Photography

  • goeie muziek (Shakira,Caro Emerald
  • bVision Photography

  • een compliment
  • bVision Photography

  • de bloopers van Ollie
  • bVision Photography

  • mijn loon
  • bVision Photography

  • de regen in de zomer
  • bVision Photography

  • de zon in de winter
  • bVision Photography

  • vakantie
  • bVision Photography

  • een goede vriend
  • bVision Photography

    Dat is toch logisch

    Een mens kan zich druk maken of het druk hebben. En dat hoeft niet eens aan de planning te liggen. Vandaag gewoon wat veel uren nodig om alles voor elkaar te krijgen van wat gepland is, en dat dan ook nog in minder uren. Nu kun je wel zeggen dat je in een uur niet het werk kunt stoppen van twee uur. En dat klopt ook. En toch lukt me dat af en toe toch met een beetje foetelen. Stel je voor je wordt diverse malen onderbroken door de telefoon en je bent met een ingewikkelde klus bezig. Nou, dat werkt dus niet. Je wordt dan regelmatig onderbroken en je kunt iedere keer weer van vooraan beginnen. Afgelopen dinsdag hebben we daar mee even geoefend en hebben we ons een aantal uren terug getrokken. Een andere collega werd daardoor extra belast door onze telefoon. Vandaag moet ik even wat terug doen en die collega wat proberen te ontlasten. Voor wat hoort wat uiteraard. En de telefoon aannemen is een must als je dienstverlenend bent. Dat is logisch, toch. En net vandaag zit een uurtje langer blijven er ook niet in. Want meteen na het werk vertrek ik naar het hijgend Hert, een boscafé midden in de bossen van Vijlen (bij Vaals). Daar, hoog in de heuvels gaan we genieten van een lekkere avondje barbeque. Zo’n barbeque kun je niet weigeren, toch. Dus als u denkt waar is die toch dan weet u het alvast. Of ik ook nog tijd kan vrijmaken voor een volledig blogrondje, Qeu sera sera

    bVision Photography

    Stof op de sensor – door Frank (van IkFotograag.nl)

    Afgelopen week ontdekte ik op een aantal van mijn foto’s allemaal vlekjes. Stof op de CCD sensor van mijn camera. Deze sensor is het lichtgevoelige deel van de camera. Het onderdeel waar de megapixels worden gemaakt zeg maar. Vroeger had je daar je filmpje zitten en als er al wat stof in de camera terecht was gekomen dan blies je dat met een blaasbalgje weer weg. Verse film en klaar. Het stof is een euvel waar eigenlijk alleen camera’s met verwisselbare lenzen last van hebben. En vroeg of laat zit het er op. Vooral de foto’s genomen met een kleine diafragma opening hebben er last van. Je ziet de stofjes dan meestal zitten op de lichte delen van de foto. Nou krijg je dat met Photoshop of Lightroom wel weg, maar dat betekent ook weer een hoop werk. Zeker als je een hele serie foto’s hebt gemaakt. Dus moest de sensor schoongemaakt worden. Normaal even met de blaasbalg er in blazen, maar dat hielp deze keer niet, of niet voldoende. een aantal van die stofjes was hardnekkig. En daar wordt ik dan weer heel chagrijnig van. Gelukkig had een van mijn broers al vaker met dit bijltje gehakt, of in dit geval met een speciaal kwastje geveegd. Hij heeft mijn lichtgevoelige chip weer keurig schoongemaakt. Zo’n speciaal kwastje en een betere blaasbalg heb ik nu ook zelf besteld. Kan ik het in het vervolg zelf schoon maken. Ik had altijd gedacht dat het met een beetje blazen wel bij te houden was, en doordat ik weinig objectieven wissel dat ik er weinig of geen last van zou hebben. Niet waar dus. Een theorie hoe dat stof toch in de camera zou kunnen komen is dat de in en uit schuivende zoomlens als een soort pomp werkt en zo minuscule stofdeeltjes uiteindelijk toch de camera in kan zuigen. Een andere verklaring heb ik voorlopig niet en ik denk dat dat theoretisch best mogelijk is.

    Hoe kun je testen of er stof op je chip zit?  Stel de camera als volgt in:

    •     De camera op Diafragma voorkeuze zetten (A stand),
    •     Diafragma zo klein mogelijk zetten bijvoorbeeld op F22,
    •     De ISO waarde laag zetten op ISO 100 of  200,
    •     Hoge kwaliteit van de foto instellen,
    •     De autofocus uit zetten, de stofjes zitten immers op de sensor en daar hoef je niet op scherp te stellen.
    •     Maak een foto van bijvoorbeeld het plafond (als het wit is) of een ander helder vlak.
    •     Tijdens het afdrukken de camera bewegen!
    •     Daarna de foto op je PC controleren.

    Als er stof op de sensor zit dan zie je dat duidelijk als vlekjes zitten.

    Voor het schoonmaken van de spiegelreflexcamera lees je het best de gebruiksaanwijzing van de camera. Mijn broer doet het zo:

    Eerst de camera aan de buitenkant zoveel mogelijk schoonmaken. Hiervoor kun je bijvoorbeeld een grote rouge borstel (een nieuwe zonder rouge eraan) en een blaasbalg gebruiken.Daarna de lens er af draaien en het spiegelhuis schoon blazen met behulp van de blaasbalg waarbij je de camera ondersteboven houdt (het gat naar beneden) De  camera in de cleaning mode zetten, de spiegel klapt dan omhoog. (Zie hiervoor de gebruiksaanwijzing van je camera). En binnenzijde schoonblazen. als de camera daarna niet schoon is, dan met een speciaal kwastje zoals bijvoorbeeld de “Dust Patrol” aan de slag gaan. De borstel eerst met de blaasbalg schoon blazen. hij wordt dan ook statisch en trekt stof aan. Met de borstel in een richting zachtjes over de sensor borstelen met de camera wederom ondersteboven. Als er dan nog vuil aanwezig is veeg met de borstel met de haren vooruit over de sensor. Daarna nog een keer blazen met de balg. Mocht na controle blijken dat het nog niet helemaal schoon is, dan de handelingen herhalen.


    Voor het reinigen, veel stofjes op de sensor


    Na het reinigen, een klein stofje onderin nog gemist

    Cortenstaal en ons balkon

    Ons balkon aan de voorzijde ziet er niet uit. Aan de straatzijde komt langzaam maar zeker het roestend ijzer naar buiten en af en toe vallen er stukje beton af. Veel balkons bij ons in de straat zijn m.i. provisorisch voorzien van een trespa-bekleding en wij wilden iets wat deugdelijker zou zijn. Na lang wikken en wegen en zoeken denken we dat we de oplossing weten. Het beton wordt gereinigd, gecoat en dan voorzien van een laag Corten-staal. Voor degene die daar nog nooit van gehoord hebben: Het is een staalsoort met een hoger gehalte aan koper. Het roest, en dat is nou net de bedoeling, want deze roestlaag vormt een beschermende huid op het metaal. Ofwel het roest daarna niet meer verder. Het wordt momenteel veel gebruikt voor kunstobjecten en op plaatsen waar normaal staal te veel wordt aangetast. Het bekleden hebben we uitbesteed aan de vakman, die volgende maand, na de bouwvak, alles komt inmeten en hopelijk daarna snel plaatsen. Ofwel een kunstproject op het balkon, wat we zelf betalen en goed past bij onze Baskisch rode kozijnen. Op de foto tuinschermen van Corten-staal (geplaatst door de vakman).

    bVision Photography