bVision.nl

Ik verveel me, normaliter heb ik werk genoeg aan mijn log om me verder te ontspannen, maar ik vind hem helemaal af. Eigenlijk valt er voor mij niks meer te doen dan iedere dag een logje te schrijven. Maar goed, er zijn mensen die het jaren met dezelfde lay-out doen, ik ben er graag mee bezig. De eerste week van mijn vakantie zit er alweer op en ik ben hier in huis goed opgeschoten. Het gaat gestaag door, ik hoef me dit jaar daarmee in ieder geval niet te vervelen. Momenteel is de berging aan de beurt. Muur plaatsen, tegels leggen etc.. Verder met opruimen van alle rommel, puin wegbrengen en ga ze maar door. Eind van de komende week is die klaar en zal ik eens wat foto’s plaatsen. Daar heb ik voorlopig een dagtaak aan. Maar in de avond heb ik rust en tijd. Gisteren waren we even in winkelcentrum de Brusselse Poort in Maastricht, voor onze wekelijkse maandelijkse boodschappen. Daar trof ik onderstaand winter-tafereel aan. (foto is gemaakt met mijn phone)

(klik op het plaatje voor een grotere afbeelding)

De eerste opel die de naam Kadett mocht dragen werd aan het publiek voorgesteld in december 1936. Het was de opvolger van de op dat moment zeer populaire Opel Olympia. Speciaal aan deze Opel was de wijze waarop deze werd geproduceerd. In Resselsheim stond de eerste Europese fabriek die gebruik maakte van een lopende band. Door de monocoque chasisconstructie en het productieproces was dit de succesformule voor een kleine en goedkope auto. Na een productie van ca 100.000 exemplaren stopte het proces door de tweede wereld oorlog. Na de oorlog werd de complete productielijn ingepakt en verstuurd naar de Sovjet Unie als herstelbetaling voor geleden oorlogsschade. De modellen gingen in Rusland verder door het leven als Moskvitsj 400/420 en werden in een fabriek vlakbij Moskou geproduceerd tot 1956. Ofwel uithuilen en opnieuw beginnen. Werden de vooroorlogse modellen aangeduid als Kadett l en ll (ook wel met K(adett)38 na de oorlog werden de nieuwe modellen voorzien van de letters van het alfabet Kadett A,B, C… In Engeland was het vooroorlogse model bekend als Vauxhall 10. De afbeeldingen zijn afkomstig van Wikipedia (common).

(click picture) Opel 1937-1940

Vroeger had Hoensbroek een echt spoorwegstation. Dat lag aan de rand van Hoensbroek in de wijk Nieuw-Lotbroek. Vanaf het centrum was het gauw een half uur lopen en veel mensen stapten dan ook op de bus om in Heerlen of Sittard meteen de sneltrein te nemen. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom in 1971 het station gewoon werd afgebroken en vervangen door een abri. Als ze het Station voor de aanvang van de bouw van de woonboulevard een paar honderd meter hadden verplaatst was daar niemand rouwig om geweest. Nu gaat men daar een nieuw station plaatsen, alleen aan de verkeerde spoorlijn. ipv Heerlen-Sittard wordt het nu aan het spoor Heerlen-Valkenburg. En het was zo’n mooi gebouw.

(click picture) Station Hoensbroek

Ik snap niet waar die Duitsers het van doen, maar net aan de andere kant van de grens ben je nog klant. Daar wordt niet op een paar cent gekeken als het om de bediening gaat, en is het eten en drinken ook nog eens betaalbaar. We waren deze week even over de grens in Werselen (achter Aken) en hadden zin in een kop koffie. En hoe gaat dat in Nederland, je gaat naar de balie, haalt zelf de koffie, betaald je blauw, en kijkt dan ook nog tegen het sacherijnige gezicht van een kassiere aan. En als je dan klaar bent ruim je zelf je rommeltje op, brengt het naar de lopende band en ben je bedankt. Je hoeft nog net niet af te wassen. Wij werden keurig bediend door een wat oudere heer die er helemaal geen moeite mee had dat we alleen een kop koffie en een cappuccino namen, keurig alles op tafel zette en heel hoffelijk was. En de prijs, 2.80 samen, ja. Je zou je schamen om de goede man geen fooi te geven en dan nog de helft goedkoper uit te zijn dan in Nederland. Ik vraag me af welke filosofie er achter zit. Volgens mij trekt dat meer mensen naar een zaak en verdienen ze zo het geld weer terug. Hier in Nederland wordt je afgerekend op de winst, niet op de omzet. Volgens mij kunnen we nog een hoop leren van onze buren.

We duiken even terug in de geschiedenis en zijn beland in de begin jaren 50. Er stond een revolutie te wachten op radiogebied. De FM werd voor het eerst algemeen toegepast (frequentieband van 87,50 tot 108,00 MHz). Ook het ontwerp van de radio ging op de schop. Waren het voorheen van die grote bakbeesten, daarna werden ze kleiner en kleiner. Ook de toen nog veelvuldig gebruikte buizenradio’s. Dat kwam door toepassing van stereotechnieken (Frequentie Modulatie maakt dat mogelijk). Omdat de meeste radio’s uit die tijd de luidsprekers aan de voorkant hadden zitten, had stereo op zo’n radio geen zin. Het alternatief was om die luidsprekers aan de zijkant te zetten. Dan ging het geluid twee richtingen uit en verkreeg men op die manier de eerste echte stereoradio’s. Doordat de luidsprekers ook lager en aan de zijkant zaten werd die radio meteen ook een stuk kleiner. Philips had hier een hele mooie serie van in verschillende (echt jaren 60) kleuren. Plano radio’s wil dus alleen maar zeggen dat de luidsprekers aan de zijkant zaten. De techniek werd later uiteraard beter toepasbaar toen ook de transistor werd ingevoerd. Hiermee werd het probleem van de warmteontwikkeling door de buizen opgelost en werd de radio transportabel. De foto’s zijn van radiocollection.net , en zoals u ziet bij dit voorbeeld uit 1964, dit was nog een buizenradio (het originele formaat staat op de site). Ik had uiteraard ook een oudere radio als voorbeeld kunnen kiezen, maar ik vond deze zoo moooi…

Gatverpieleke, het is de laatste keer dat ik een apparaat in een winkel koop. Ik doe het niet meer. Onze Home Cinema vertoonde de laatste tijd wat nukken, wilde niet alle CD’s en DVD’s afspelen en het werd tijd dat er in ieder geval weer een DVD speler kwam. Een hele nieuwe Home cinema is ons te duur en we waren op zoek naar een relatief goedkope Blue Ray speler. En die hadden we gevonden… Bij Mediamarkt in Maastricht. Maar wat we ook probeerde, we mochten hem niet kopen, het eerste mediamarktmannetje was geen verkoper, het tweede mediamarktmannetje was toch echt met een klant bezig die alleen wat info wilde, het derde mediamarktmanetje hoorde niet bij die afdeling terwijl hij wel daar aan het werk was, en zo ook voor het vierde mediamarktmannetje. U begrijpt dat mijn bloed op dat moment het kookpunt bereikte. En dan is het mis. Weg dus daar en geloof me, daar kom ik nooit weer. Dat was dus op zaterdag. Gisteren even naar Roermond, daar was dezelfde speler bij de mediamarkt niet te krijgen, maar wel wat schets onze verbazing, bij Electro World. Die in hetzelfde pand zit, en nog goedkoper ook dan in Maastricht. Volgens de consumentenbond is dit de speler die we moeten hebben en na de eerste twee films zijn we dolenthousiast over Blue Ray. Ik hoop dat de LG BD 370 minimaal even lang meegaat als de oude DVD speler. Dan duurt het nog een hele tijd en kopen we dan wel een nieuwe Home Cinema set. En, btw, ik heb vakantie… en A, moet werken.