bVision.nl

bVision.nl

Bijzondere Auto – Saab 93 – 1956-1960

Saab was van oorsprong een vliegtuigbouwer die na de tweede wereldoorlog geconfronteerd werd met een dalende omzet en die zich daarom concentreerde op het gaan maken van auto’s. Door de grote ervaring met stroomlijnen ontstond een mooi eitje en al snel stonden de eerste Saab’s op de weg. Voorlopig alleen in Zweden waar de Ursaab 92001 en model 92 enorm populair waren. Het model 93 was de eerste Saab die werd geexporteerd naar het buitenland. Het was een successtory. Het waren zeer betrouwbare auto’s met een zeer lange levensduur. De auto was voorzien van een in de lengterichting geplaatste driecilinder tweetaktmotor met een heel eigen geluidje. En dan praten we over een 748cc met 33 pk motor. De auto was vooral populair bij rally rijders. Daar was dan ook het grootste deel van het succes van dit pruttelende kistje aan te danken. Ik vraag me alleen af wat al die kattepoten hieroveral verspreid doen. Dat zie ik normaal nooit.

Vliegen naar Aruba



Zoals de meesten van jullie wel weten komt mijn vriend Humberto uit Aruba. Zijn ouders wonen nog in Aruba en komen regelmatig hier op bezoek. In deze winterse periode is het daar heerlijk warm en de foto’s van deze twee vogels bewijzen dat. De foto’s zijn onderhand in hun achtertuin gemaakt. Ze geven een zo warm gevoel dat ik meteen de neiging heb om in het vliegtuig te stappen en een plekje uit te zoeken in de omgeving van Bloemond Bungalows. Perfecte gidsen heb ik al, nu nog even over mijn vliegangst heenkomen. Even een klik op de foto’s en u krijgt een groot exemplaar te zien. de Barika geel (geel borstje) heet in het nederlands een suikerdiefje. De Trupial heet in het nederlands oranje troepiaal.

Willem Dudok – architect – 1884-1974


Vooral de ouderen onder ons moeten deze tankstations nog herkennen. Er werden in 1953 zo’n 112 stuks door Esso geplaatst in heel Nederland. Inmiddels zijn deze uiteraard al lang verouderd en afgebroken. Drie zijn er bewaard gebleven, cq verplaatst en gered. Een staat bij het Autotron in Rosmalen, een staat er in Groningen aan de Turfsingel en de laatste ziet u hier op de foto. Deze staat bij het Nationaal Automuseum op het terrein van Toyota importeur Louwman & Parqui. Ze werden destijds ontworpen voor Esso door Willem Dudok, naar mijn idee met Berlage een van Nederlands grootste architecten.

De onmiskenbare Dudok stijl was een mengelmoes met invloeden van Berlage en Frank Lloyd Wright en werd in het buitenland meer gewaardeerd dan Berlage. Terwijl de laatste hier in Nederland veel bekender was. Dudok maakte uiteraard de tankstations even tussendoor. Hilversum, Den Haag, Rotterdam, Eindhoven zijn de plaatsen waar Dudok o.a. zijn kunsten liet zien op wijken en gebouwen. (foto’s zijn eigen werk, op verzoek groter te krijgen). Kijk ook eens naar de Benzineprijs hieronder 4.53 gulden per 10 liter ofwel 20 eurocent per liter.


Weer mislukt – by Frank

Ik probeer al heel lang bos te fotograferen, en dat is me eigenlijk nog nooit goed gelukt. Ik heb wel bomen op de foto staan, bospaadjes, velden met bloemen onder de bomen, maar nog nooit is het me gelukt de schoonheid van een bos, het overweldigende van een bos, of de rust van het bos op de foto vast te leggen. Er zijn voorbeelden genoeg van anderen die mooie foto’s in het bos hebben gemaakt. Het internet staat er tenslotte vol mee. Maar mij is het nog niet gelukt. Tenminste ik ben niet tevreden over mijn eigen resultaten.

Nou woon ik vlak bij een van de mooiste bossen van Nederland, het "Bunderbos". Ik hoef maar 10 minuten van mijn huis te wandelen en ik sta er midden in. Iedere keer weer ben ik zwaar onder de indruk. In de lente staan onder de bomen velden vol met "Daslook" dit in combinatie met het frisse groen van de pas uit de knoppen gekomen groene blaadjes, prachtig! Tijdens een zomer heb ik er, na een periode van lange droogte en extreme warmte, vlak na een onweersbui gewandeld. De varens onder de oude bomen, de geuren, de sfeer, alsof je door een oerbos loopt. De waterdamp die langs de hellingen hangt, de frisheid, en toch is het er nog warm. Men had er zo een film zoals Lord of the Rings kunnen opnemen. Zo heeft ieder seizoen steeds zijn verrassingen als je er wandelt.

Deze winter was ik er op een juist moment voor een paar mooie foto’s, de zon scheen, er was mooi licht, ik had mijn camera meegenomen. Op het LCD schermpje zag het resultaat er uit zoals ik bedoeld had. De teleurstelling kwam thuis. Had ik aan alles gedacht behalve de ISO waarde. Die staat standaard op 100 in mijn camera, maar na wat experimenteren met een hogere stand was ik die vergeten terug te zetten. Hij stond dus veel te hoog. Het gevolg was veel zogenaamde "Noise" ofwel "ruis" in de foto. Een van de grote nadelen van de digitale camera, alleen de duurdere spiegelreflexcamera’s hebben daar nauwelijks last van. Nou zijn er wel programma’s die deze ruis kunnen filteren, er zijn zelfs camera’s die dit zelf doen, maar het gaat altijd ten koste van de scherpte. Ik heb het geprobeerd met Photoshop, Gimp, met Noise Ninja, maar het resultaat valt me toch erg tegen. Een goed programma om de ruis weg te werken heb ik nog steeds niet gevonden. Eigenlijk ben ik best wel benieuwd of jullie er een goede oplossing voor hebben. Voor mij rest voorlopig uithuilen en opnieuw beginnen. De meeste mooie foto’s worden toch gemaakt door op het juiste moment op de juiste plaats met camera aanwezig te zijn. Het bos is niet ver weg, dus binnenkort gewoon weer een nieuwe poging.

Foto gemaakt aan de rand van het Bunderbos, in de winter, met een laagstaande zon.

Onder een detail van de foto met duidelijk zichtbaar de gekleurde spikkeltjes ofwel de ruis/noise.

Weer werken


Vandaag mogen we weer in alle vroegte gaan werken. Het zal wel een druk weekje worden na mijn spijbelen vanaf de helft van de vorige week. Gisteren lag hier buiten de grond bezaaid met witte kristallen, hetgeen achteraf sneeuw bleek te zijn. Sakkerju, het was ook nog koud ook, en nat. En dan allemaal van die auto’s over de straat met van de oranje knipperbollen boven op dak die daar andere witte kristallen overheen gooien. Nou ja, een beetje grijs geworden door de ouderdom vrees ik. En dat was dan op tweede paasdag, hartje lente zou je zeggen. Maar daar wilde ik het eigenlijk helemaal niet over hebben. Gisteren ben ik nieuwe inspiratie gaan opdoen in Raamsdonkveer, voor mijn zaterdagblogjes over auto’s. Je moet tenslotte ook wat research verrichten. Zeker nadat ik afgelopen zaterdag op mijn vingers was getikt voor een vautje. Op de terugweg via Hasselt(B) hebben we een Belgische Big Mac verorberd. En hoezo uniform, welk uniform, niemand had daar een uniform, zelfs de gerechten waren niet uniform. Totaal niet te vergelijken met de Maccies hier, en ze hebben er wel echte mayonaise, rietjes waren ze vergeten en een servetje kon er ook al niet vanaf. Het was een beetje vreemd, maar wel lekker, het was zo op. Mijn Kia was de enig(st)e auto met Nederlands kenteken daar.

Limburg in beeld – Kunradersteen

Gelukkig was het weer gisteren geschikt om even de buitenlucht in te trekken. En, we waren gebleven in Winthagen. Als je van Winthagen doorloopt richtig Kunrade passeer je de weg naar Ubachsberg, daar even een paar meter naar boven en je loopt langs de steengroeve waar nog Kunradersteen verwerkt wordt.

Veel van de gebouwen in de omgeving zijn gebouwd met deze op mergel lijkende steensoort die er gewonnen wordt, De kunradersteen is alleen veel harder dan mergel. Ook wordt deze steen gebruikt voor restauratie van oude bouwwerken. Op de foto een stapel nog niet verwerkte stenen.

Heel veel oude boerderijen in de omgeving zijn opgetrokken uit kunradersteen. De Kunradersteen werd al door de romeinen gebruikt voor hun bouwwerken. In de buurt van Kunrade zijn een zestal kalkovens gevonden, de enige in Limburg. Deze zijn te zien langs de weg naar het gehucht Winthagen, dat bij Kunrade hoort. Een beroemd bouwwerk van Kunradersteen is de onze lieve vrouwenbaseliek in Maastricht. Trouwens u heeft op mjn reis al diverse voorbeelden gezien. maar goed, stukkie terug, even doorlopen naar het Kunraderkruis. Uiteraard is dit kruis bevestigd op een huisje opgetrokken in kunradersteen.


Vandaaruit naar het prachtige station van Voelender (Voerendaal). waar we even uitrusten voor de volgende etappe.


Paasweekend

Meubels of auto’s heb ik voorlopig niet meer nodig. Rust en tot rust komen staat voorop in dit paasweekend. Lekker genieten dus van een heerlijke paasbrunch. En vanmiddag Gourmetten met de hele familie. Niks vegetarisch maar gewoon veel vlees, en vis en garnalen. Stokbroodje erbij met wat kruidenboter en een paar heerlijke sausjes. Het water loopt me nu al in de mond. Btw, in het weekend heb ik de film 10.000 BC in de bioscoop gezien. Een mooi verhaal, niet helemaal realistisch, zeker niet historisch verantwoord, maar zeker de paar uurtjes van het kijken waard. Alleen stonden we bij de kassa hadden net afgerekend toen het ons te binnen schoot dat we nog een bioscoopbon hadden. Ach ja, je kunt niet alles hebben.
Update: Brillie schreef het al in zijn reactie: “die kunnen niet meer stuk….” ofwel met dank aanvaard ik het aan mij toegekende bloglintje. Het is me een eer en een genoegen om dit lintje op mijn site te mogen zetten.