bVision.nl

Sterk, economisch en ruimtelijk lezen we op de site van microcar museum. Maar in werkelijkheid behoorde deze auto’s inderdaad tot de dwergauto’s. Het ontwerp was van de broeders Otto en William Maisch. Het zou de laatste auto zijn die dit concern maakte. Ze waren te klein om te overleven en stopte in 1958 met de productie om verder te gaan in het maken van motoren, dat was wat voor de broeders brood op de plank bracht. De auto was overigens ook verkrijgbaar in een versie met minder cc’s en vermogen. De aandrijving gebeurde door een 2 cylinder tweeslag 450 cc watergekoelde Heinkel motor. Deze 18 pk sterke motor tilde het autootje naar een respectabele 95 km/uur. De absolute top.

Gebouwd werden deze Duitse auto’s in Pfäffingen-Tübingen. De auto’s stonden bekend om hun mankementen. Soms werden zelfs hele auto’s vervangen in plaats van gerepareerd. Vooral de stuurinrichting was een zwak punt van deze auto’s. De vervangen auto’s diende dan weer als sparepart(donor auto) voor andere defecte… Uiteindelijk stopte ook de productie van motoren en scooters in 1986 en werd Maico historie. foto’s zijn afkomstig van de site van het microcar museum

Het zou zomaar de titel kunnen zijn van een spannend boek, maar nee hoor. Omdat mijn vrouw gisterenavond weer zo nodig in china naar de kapster wilde, moet ik even wat tijd zoek brengen. Ik had natuurlijk heen en weer naar huis kunnen rijden, zoiets als voor de deur en dan meteen weer terug, maar net als de vorige keer heb ik de omgeving van Meerssen in het donker verkend. En dat leverde het onderstaande plaatje op van een baggerschip in een zijarm van de maas, ergens in de buurt van Geulle… En zeg zelf, je kunt slechtere foto’s maken op een avond. De volgende keer is het geheid licht overal, zomertijd en een aantal weken verder. Wie weet wat dat oplevert. De afbeelding is uiteraard groter te klikken…

Een ongeluk zit in een klein hoekje, dat klopt, maar waarom gebeuren er dan zoveel ongevallen net bij ons in de straat. Ollie zal wel zeggen dat dat komt omdat ik daar woon. Dat is natuurlijk een overweging waar ik ook aan heb gedacht, verhuizen. Maar zonder gekheid, gistermiddag was het alweer raak onder aan de berg. Ik raak de tel een beetje kwijt, nu betrof het weer een auto van iemand die daar woont, de witte Saab 99 GL uit 1983… Helaas Total Loss en zeg maar dag met het handje. Overhoop gereden door een grote VW Tiguan. Die er ook niet zonder (kleer)scheuren vanaf is gekomen. De laatste had van schrik op de weg gepiest. Buiten wat blikschade en gekrenkte ego’s viel het wel mee, de inzittenden kwamen met de schrik vrij, zullen we maar zeggen.

De ene is ervoor, de andere is er tegen, Microsoft. Of je nu voor of tegen bent maakt niet mij uit, voor mij betekent het mijn baan. En als je dan als afdeling een cadeau mag aanbieden aan het personeel om het volledige officepakket voor een soft prijsje te bemachtigen via het Microsoft Home Use Program, dan is dat toch mooi meegenomen. Promotie voor onze afdeling dus, maar uiteraard zit er ook een addertje onder het gras, je krijgt het nieuwste pakket en we gaan er vanuit dat je thuis lekker oefent zodat als we straks dit pakket implementeren, iedereen er al mee gewerkt heeft. Dat scheelt ons een hoop in de ondersteuning. Ik heb het zelf gisteren gedownload voor mijn privé computer en net geïnstalleerd. Een kind kan de was doen. Mooier kunnen we niet maken toch… Alhoewel, wie vind de vaut.

Na het eerste debacle heb ik afgelopen zaterdagavond nog even doorgespeeld met de rietjes van Ikea, juist ja, goed geraden allemaal, nou ja bijna allemaal. Helemaal donker was het toen ik de foto’s nam, van onderen een lamp onder de rietjes, maar wat ik wilde, spelen met licht werkte niet. Net alsof het licht aan was. Dus zaterdag maar eens alles op het handje en nog wat pogingen gewaagd. Ik ben nog niet helemaal tevreden, maar wat ik voor ogen heb gaat niet onder deze omstandigheden. De rietjes laten zelf teveel licht door. En al die stofjes die u ziet zitten niet op de lens, maar zijn oneffenheden in het rietje. De foto’s zijn gemaakt met een 50 mm macro objectief en met de Olympus i.p.v. de Nikon. En ach, voor een euro weer een hele hoop plezier gehad. Ik had natuurlijk ook op de bank kunnen gaan zitten en TV kijken, maar ik ben toch net iets liever actief.

Als je de rust niet in jezelf vindt, heeft het ook geen zin om die ergens anders te zoeken.

We komen er niet onderuit, de potten en pannen zijn er niet voor niets, die moeten gebruikt worden, het liefst dagelijks. Alhoewel de pannen op de foto volgens mij ver over de houdbaarheidsdatum heen zijn. Goed voor zwangere vrouwen, al dat ijzer in hun voedsel. Of heb ik dat verkeerd begrepen. Ik hoop vandaag de zon te zien en dat we even lekker naar buiten kunnen. Ik wens dan ook al mijn lezers een roestige zondag toe en een mooie start van de nieuwe week.