bVision.nl

Met droefheid moet ik u mededelen dat gisterochtend in alle vroegte onze Tommie is overleden. Nu was het al een oud beestje, maar ik was er echt gehecht aan. Naar Berlijn, naar Zuid Frankrijk en afgelopen week nog naar Schiphol, overal bracht het dikkertje ons naartoe, maar net toen we Tommie echt nodig hadden om een kruistocht naar een godvergeten oord in Duitsland te maken gaf hij de geest. Of de pijp aan Maarten, mag je zeggen. Na een mooie tocht door Duitsland, waar we dus niet de plaats van bestemming konden vinden, te beroerd waren om een kaart te kopen, en uiteindelijk maar richting Roermond togen om te kijken of we niet een kleine tommie uit een nest konden kopen werden we (on)aangenaam verrast door een karavaan wielrenners in van die gekke shirtjes met allemaal reclame erop. Voorop reed de baas van de politie en een heleboel motoren. Als Essent medewerker zal ik hier de naam van deze tour niet noemen, maar heel Limburg zat er vol mee. Maar wat wil je, van Roermond naar Sittard is zo’n 30 km. En ze hebben er meer dan 200 km over gedaan om tot daar te komen. De foto’s zeggen genoeg denk ik. Maar goed we hebben uiteindelijk toch een nieuwe reisleider gevonden, hij heet niet Tommie en is ook niet zo dik als Tommie was, maar hij heet Mio. (u weet, klick op de pic als er een poppetje op staat)

Wie een kuil graaft voor een ander heeft hard gewerkt…

Vanmiddag had ik weer zo’n 50 cm lengte aan het totaal van meer dan 57 jaar x 52 weken maal 2 haringen van zo’n 25 centimeter kunnen toevoegen. Nou ja, trek er maar een paar jaar in mijn jeugd vanaf. Maar helaas de visboer is op vakantie naar Zeeland. Volgens mij om weer nieuwe voorraad voor het komende jaar te gaan vangen.

Een maatje (afkomstig van maagd-je) is een jonge haring, die zich nog niet heeft voortgeplant. Aan boord wordt de vis meteen ‘gekaakt’, gezouten en ingevroren. Hij wordt 48 uur op een temperatuur van -25 °C ingevroren om de minieme kans op besmetting met het haringwormpje volledig te voorkomen. De maatjes die in de handel verkrijgbaar zijn, zijn dus steeds afkomstig uit de diepvries. Hoezo verse maatjes…

Na het afgelopen weekeinde waarbij een overschot aan water toch voor enige overlast zorgde besloot ik om eindelijk maar eens een goot te gaan maken aan de zijde van mijn buren. Na de verbouwing aldaar was er een opening van een cm of 6 ontstaan waardoor bij een ongunstige wind (teveel) water op het terras kwam. Alleen voor die goot had ik een stuk aluminium L-profiel nodig van een metertje of drie. En hoe krijg je dat dan thuis in een BMW 320i. Als rechtgeaard modelbouwer laat je je door zo’n kleinigheid niet kisten. Ik heb het profiel met een doek omwonden op de deurklinken aan de passagierskant gelegd en heb het vervolgens met duct-tape aan de auto vastgeplakt. Volgens het gezegde: Als het met duct-tape niet vastzit, heb je te weinig gebruikt. Dat het ook nog andere toepassingen heeft ziet u hier op de foto’s. Helaas had ik het profiel al op het afdak liggen voordat ik eraan dacht om er even een foto van te maken….

Nee geen jus d’orange of appelsap, maar een cursus in Den Bosch is vandaag mijn einddoel. Ik probeer daar mijn niet geringe kennis van dit systeem in relatie met een ander systeem, uPerform nog een beetje op te krikken. En zoals iedereen weet, in het land der blinden is eenoog koning. Aan de andere kant is iedereen misbaar, al denken we soms van niet en gaan we ervan uit dat we allemaal onmisbaar zijn. Niet dus, ik heb dit in mijn leven reeds diverse malen mee mogen maken. Van de ene op de andere dag was hij er niet meer. Missen, dat doe je iedereen, zelfs mijn collega die in zuid Frankrijk met een kapotte auto staat en die eigenlijk zou moeten werken, maar onmisbaar… Het leven gaat ook zo wel verder. Maar voorlopig heb ik nog geen tijd om dit leven te verlaten. En daarom gaan we nog even fris aan de slag. Mochten jullie me missen, 06 29012345, en anders word het morgen, toch.