bVision.nl

bVision.nl

Den Bosch en vrolijk Pasen


Gisteren was ik voor de eerste keer in het centrum van Den Bosch. Toch knap dat ik daar 55 jaar over heb gedaan. En wat doe je dan als je daar bent, uiteraard wat cultuur opsnuiven. Gezien het zeer mooie weer hebben we dat gedaan door een tocht te maken over de riolen van Den Bosch. Sorry, over de voormalige riolen van Den Bosch, de Binnendieze. Het vertrekpunt, een beetje verdekt opgesteld, was de Molenstraat. Oeteldonk vanuit kikkerperspectief zullen we maar zeggen. En te woord gestaan door een wel zeer deskundige gids. Of alles waarheid was wat hij in dat kleine uurtje verteld heeft weet ik niet, maar ik ben wel even anders tegen de stad aan gaan kijken. Gelukkig hadden we vlak ervoor wat gegeten bij Kees Kroket, want of we er nog wat hadden bij gekregen na de tocht weet ik niet. En nee, vraag niet waar ik de auto had staan, dat zeg ik toch niet, anders staat daar straks iedereen. Maar alle gekheid op een stokje, een hele mooie stad met nog voldoende historie in zich en niet te modern zoals Eindhoven. Voor de echte zuiderlingen onder ons, als je in Sittard moet kiezen uit de trein naar Heerlen of Maastricht, kies dan Maastricht (of zet je in Sittard op de markt). En voor een ieder, een paar hele fijne paasdagen.
De foto’s zijn aanklikbaar. De bovenste foto trof ik zo aan bij de foto’s van vandaag. Pas na roteren wist ik wat het was. Een grappig neveneffect, maar het had gekund.


Fiat 500

Nee, niet alle retro auto’s hebben mijn voorkeur. Niet de new Beetle, de Mini, of de Fiat 500 hebben mijn voorkeur. Het liefste zie ik het origineel. Vooral het kleine rugzakje, de topolino, de cinquecento, het bolleke ofwel de fiat 500 vind ik in de oude uitvoering stukken mooier. Aan de ene kant heb ik mijn roeping gemist. Het mocht niet van mijn ouders, aan de andere kant had ik natuurlijk gewoon moeten doorzetten en voor automonteur moeten gaan leren. Het lijkt me een heerlijk vak en volgens mij is aan het restaureren van auto’s goud geld te verdienen. Maar ik dwaal af. De kleine Fiat 500 werd in 1936 geentroduceerd en bleef tot 1975 in productie. Alles bij elkaar werden er meer dan 3.5 miljoen exemplaren van gemaakt en er zijn er nog voldoende in omloop. Een foto zegt meer dan duizend woorden. Voor dit model is een foto genoeg… u kunt hem wel vergroten.


Nightshot in Spring


Ook ik heb niet altijd wat te vertellen. Soms kom ik ook wel eens thuis en denk ik alles aan de kant, ik moet op de bank. Zeker als je een drukke week achter de rug hebt. Mijn vrouw heeft vandaag vrij, heeft zelfs een week vakantie, en ik mag gewoon gaan werken, ook de volgende week. Ik kan u verzekeren dat doet een beetje pijn. Maar daarom niet getreurd, dat haal ik wel weer in. Dat wil niet zeggen dat ik vandaag met veel plezier ga werken. Maar om terug te komen op mijn niets te vertellen hebben, neem ik u even mee terug naar afgelopen zondag. Twee (andere) foto’s van een geslaagde Nightwalk door Maastricht. Ik raad u aan om ook eens in de avond uw toestel mee te nemen om een foto te maken. Voor ingewijden, diafragma 11 en een sluitertijd van om en nabij de 10 seconden leverde dit resultaat op in het donker. Daarnaast hebben Frank en ik ook twee uur rondgewandeld en wat aan de conditie gedaan. U moet beslist eens op een foto klikken voor een groter resultaat. Vanmiddag een vuske en vanavond een pilske. Wat wil een mens nog meer, beter kunnen we het niet hebben…


Utrecht en glasvezel

Ik zal niet verder uitweiden over mijn cursus glasvezeltechniek in het Aristo gebouw in Utrecht Lunetten. Dat is alleen maar droge kost voor ingewijden. Utrecht is wat anders, het heeft gewoon wat tegen mij en treinen. Nu stond mijn trein ergens stil tussen den Haag en Utrecht, kapot uiteraard. Het gevolg voor de inzittenden is duidelijk, maar als er een trein uitvalt in het spitsuur heeft dat gevolgen voor de volgende trein. U wilt niet weten wat voor een volk op spoor 15 te wachten stond. Deze reis was ik een van de gelukkigen die een plaats kreeg door net daar te staan waar de deuren opengingen. Velen moesten echter staan. Waaronder een man van ongeveer mijn leeftijd met een kaartje voor de eerste klasse die van Utrecht tot den Bosch moest staan, ook nog in de tweede klasse. Ik heb er helaas geen foto van, maar die was me toch een potje pissig. En dat liet hij merken ook. Ik heb me kostelijk geamuseerd met alleen die aanblik. Alleen de verhalen over en in de trein zijn het waard om met het openbaar vervoer te reizen. Ook de opmerking die ik in de ochtend plaatste tegen een controleur maakte de reis al goed. Ik reis met een Business Card van het werk en deze werd gescand met een kniptang en akkoord bevonden. Op mijn vraag of dat een nieuw apparaat was als vervanging voor de PDA’s waar ze dat mee moeten doen, kleurde hij rood tot achter de oren en liep snel door. Bij een tweede controle liep hij maar snel door…

3 maal is scheepsrecht – door Frank

Eindelijk is het gelukt. Geen regen geen wind, bijna donker, kortom tijd voor nachtfotografie. Afgelopen zondag een fijne wandeling gehad in Maastricht met collega Sjoerd en we hebben enkele nachtfoto’s kunnen maken. En ik ben heel blij met het resultaat! Normaal fotografeer ik met mijn Canon S3 IS, maar deze keer had ik de beschikking over een Konica Minolta Dynax 7D spiegelreflexcamera. Een loei van een camera, en zo zwaar als een stoeptegel, maar je kunt er wel hele mooie foto’s mee maken. De camera is, inclusief enkele objectieven, geleend. Ik mag hem een tijdje lenen om te kijken hoe fotograferen in “raw” bevalt. Mijn Canon kan dat niet (er bestaat wel firmware hiervoor, maar dat is toch behelpen). Fotograferen in “raw” is wel een handeling of wat meer met de PC, voordat je de foto klaar hebt voor presentatie, maar het heeft ook zijn voordelen heb ik gemerkt.

Aangezien ik niet graag sjouw, had ik maar een objectief meegenomen. Een 18 x 70 zoom, en een extra accu in de broekzak. Dat heb ik me dus ook voorgenomen, als ik ga fotograferen gebeurt dat met een vooraf gekozen lens, de rest blijft thuis.e Een statief had ik natuurlijk wel bij me, want dat is onontbeerlijk als je in het donker foto’s gaat maken.

De bedoeling is om zelf binnenkort een Digitale spiegelreflex aan te schaffen. Ik twijfel nog tussen de Sony Alpha 300 of 350 en de nieuwe Olympus E-620. Elk ander merk is voor mij eigenlijk uitgesloten, omdat ze nu eenmaal geen kantelbaar LCD-scherm hebben. Dat ben ik zo gewend van mijn Canon S3 IS, dat ik niet meer zonder wil. Ik neig het meest naar de Sony Alpha, omdat die een betere handgrip heeft dan de Olympus. Maar eerst ga ik alle reviews nog maar eens doornemen.

Hieronder enkele foto’s van afgelopen zondag.e (je kunt er met de muis op klikken voor een groter exemplaar.)

Kiepkes

Ja hoor taddaaaa, hier zijn onze nieuwe kippen. Ze stonden heel zielig te staan in een zaak in het centrum van Roermond. De zaak wordt opgeheven en alles gaat in de verkoop. Van tafels tot vitrine en uiteraard de winkelwaar die nog over is. Het was best een mooie (en dure) zaak. En daar stonden zielig ergens in een vensterbank nog een aantal kiepkes. Nou ja, een hen en een haan hebben ze ons wijsgemaakt. Mijn vrouw was op slag verliefd op deze mondgeblazen circa 15 centimeter hoge glazen beesten en ik zie er ook wel wat in. Ze moeten nog een plaatsje verdienen waar ze veilig voor onze katten in alle rust verder mogen leven. Het grootste voordeel is dat ze met weinig tevreden zijn en niet in alle vroegte herrie beginnen te maken. Verder was het kortingspercentage zo hoog dat we van de prijs ook geen hartverzakking konden krijgen dus…


Een mooi weekend in Remunj


Het was een mooi maar druk weekend. Als je zo lang ieder weekend achter de orchideeen hebt gezeten en gesmeekt naar beter weer moet je er ook gebruik van maken als het dan komt. Gisteren waren we in Roermond. Een gezellige stad in het midden van Limburg. Dat het daar koopzondag was, was meegenomen. Tenminste voor Antoinette. Maar daar ging het niet om, een beetje de benen strekken en uitwaaien was het devies. Oh ja, en we zijn twee kippen rijker. De heer op de bovenste foto bewees dat een levend standbeeld beter in het straatbeeld past dan een gekke oude man. En als je dan lekker op het terras een kop koffie besteld krijg je wat op de onderstaande foto staat, koffie, likeurtje met slagroom, een koekje, een borrelglas water en de rekening voor twee personen). Als u het terras zoekt, recht tegenover het stadhuis, niet te missen. Bij terugkomst ben ik nog even naar het model-vliegveld geweest en in de avond ben ik eens met droog weer avond-foto’s gaan maken in Mestreech samen met mijn collega. Ongetwijfeld zal Frank daar de komende woensdag op terugkomen. U ziet, een druk dagje, maar wel een met een gouden randje. U kunt op de foto’s klikken voor een schrikbarend groot formaat… en kunt u zien wat we betaald hebben voor die luxe.